صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۶۹۰۳۴۰
تعداد نظرات: ۸ نظر
تاریخ انتشار: ۱۲:۱۰ - ۰۲ مهر ۱۳۹۸ - 24 September 2019

«آقا کریم»، لنگر تسکین پرسپولیس

اولین تصویرهای بسیاری از ما، جوان لاغر اندام و قد‌بلندی بود که آستین پیراهن آستین کوتاه و زرد رنگ «کشاورز» را تا جایی که می‌شد تا می‌کرد، تمام مدت می‌دوید.
عصرایران؛ احسان محمدی- اولین تصویرهای بسیاری از ما، جوان لاغر اندام و قد‌بلندی بود که آستین پیراهن آستین کوتاه و زرد رنگ «کشاورز» را تا جایی که می‌شد تا می‌کرد، تمام مدت می‌دوید و انگار خیلی به جاذبه زمین اعتقاد نداشت. همیشه روی هوا بود. محکم سر می‌زد، تکل‌هایش جانانه بود اما صدایش را کسی نمی‌شنید. صدای کریم. کریم باقری.

وقتی با 22 میلیون تومان به پرسپولیس پیوست، انگار در تمام ارکان فوتبال ایران زلزله آمده بود. با آن پول الان نمی‌شود نصف یک پراید را خرید اما امیر عابدینی «نه» نیاورد، می‌دانست چه الماسی به تورش افتاده. کریم شد ژنرال خط هافبک پرسپولیس و تیم‌ملی ایران. سال‌هاست که هیچ فوتبالیستی مثل او اینطور به تنهایی نظم میانه زمین را حفظ نکرده. هر وقت هم لازم می‌شد گل می‌زد. از هر جای زمین. انگار کفش‌های یک غول پایش بود.

کافیست یادمان بیاید که او بعد از علی دایی با 50 گل زده بهترین گلزن تاریخ فوتبال ایران است. آن هم فقط در 87 بازی! یک هافبک بالاتر از همه مهاجمانی که در فوتبال ایران اسم‌شان را شنیده‌ایم. در ویترین افتخاراتش فقط جای یک تندیس «بهترین بازیکن آسیا» خالی است.

آقا کریم یکی از قاب‌های ماندگار شهرآورد کسل‌کننده روز یکشنبه شد. عکس‌هایش با دست‌های باز، رگ‌های بیرون‌زده و فریادهای بلند، او را به فرمانده جنگ‌های باستانی شبیه کرده است که از سربازهای ترس‌خورده می‌خواهد تسلیم نشوند و بجنگند اما او داشت همه را به آرامش دعوت می‌کرد! آرامش با فریاد به سبک کریم باقری! اگر او نبود احتمالاً موعود بنیادی‌فرد مجبور می‌شد از کارت‌های قرمز بیشتری استفاده کند و چه بسا بازی هم به سرانجام نمی‌رسید.

این اولین بار نیست که کریم باقری اینطور بازیکنان سرکش تیمش را رام می‌کند. در شهرآوردهای قبلی هم هر وقت لازم بود وسط زمین می‌آمد و حتی یک بار تا مرز کتک‌زدن شیث رضایی و شجاع خلیل‌زاده پیش رفت. یکشنبه هم وسط مشت و لگدپرانی بازیکنان دو تیم، به داد داور رسید، با دست جلوی دهان سیامک نعمتی را گرفت، احمد نوراللهی را هل داد و اجازه دخالت به شجاع نداد و با فریادهای کر کننده به همه نشان داد کت تن کیست.




کریم باقری حتی در دوران اوجش هیچ‌وقت اهل کری خواندن در رسانه‌ها نبود، با توپ حرفش را می‌زد، فوتبالش را چنان به تیم حریف دیکته می‌کرد که لازم نبود بیرون از آن برای کسی شاخ و شانه بکشد. خشمش را یک بار دیدیم. مقدماتی جام‌جهانی 1998. سبیل‌هایش را زده بود و رفت توی زمین. بازیکن تیم قطر عصبانی‌اش کرد. خودش می‌گوید فحش داد و بدون توپ لگد زد. کریم هم با مُشت کوبید توی صورتش. کارت قرمز گرفت، سرش را انداخت پایین و یکراست رفت رختکن. همین!

خسرو حیدری بازیکن تازه بازنشسته استقلال، بعد از شهرآورد در برنامه تلویزیونی «شب‌های فوتبالی» در حالی‌که نمی‌توانست ناراحتی‌اش را از شکست تلخ 1-0 پنهان کند، گفت: «استقلال یک نفر مثل کریم باقری کم دارد». یک بزرگ که بتواند در کنار وریا غفوری به تیم نظم بدهد.

کالدرون خوشبخت است که کریم باقری را دارد. همانطور که برانکو از این بخت بزرگ برخوردار بود که او را کنار خودش داشت. مردی که از تمام بازیکنان پرسپولیس بزرگتر و افتخاراتش بیشتر است. آنقدر محترم که حتی بازیکنان حریف هم مقابلش متواضع هستند. او می‌تواند هم در تمرین و هم هنگام مسابقه هر بازیکن سرکشی را به فرمان‌پذیری وادار کند. بابانوئل هم نمی‌تواند هدیه‌ای به این خوبی برای یک مربی خارجی در فوتبال ایران بیاورد!

هر تیمی یک کریم باقری می‌خواهد. یک کاپیتان بیرون از زمین. یک لنگر تسکین وسط روزهای متلاطم فوتبال. کسی که «تیم» را بیشتر از نمایش خودش دوست داشته باشد. هیچ جمله‌ای مثل این دیالوگ در فیلم «ابد و یک روز» نمی‌تواند این یادداشت را تکمیل کند: «خراب شه خونه‌ای که بزرگتر نداره!»

ایران ورزشی

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۸
در انتظار بررسی: ۳۲
غیر قابل انتشار: ۳
ناشناس
۱۳:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
دقیقا همینه .یاشاسین کریم باقری ومثل همیشه خوب آقای محمدی
ناشناس
۱۳:۱۵ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
الحق که راست گفتی. آقا کریم الماس فوتبال ماست.
ناشناس
۱۲:۵۵ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
واقعا گل گفته ، خراب شه خانه ای که بزرگتر نداره
ناشناس
۱۲:۴۹ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
واقعا" همینطوره. آقا کریم یه دونه است.
ناشناس
۱۲:۴۰ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
یاشاسین آقا کریم
خويي
۱۲:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
وقتي تيمي به لطف كمك خارج از عرف بعضي ازاقايان چندين سال است اسكلت تيم را حفظ كند زياد ميشود در باره اش نوشت با پنجره بسته درهاي زيادي به رويشان باز ميشود ولي درطرف مقابل چندين سال است ارامش وثبات تيمي را استقلال گرفته اند به لطف مديران انتسابي كه تفكر جز تخريب اين تيم نداشته اند تبعيض دربخشيدن بازيكن خاطي بين اين دوتيم غوغا ميكند شجاع زاده وبيرانوند حاشيه امي دارند كه بازيكن استقلال ندارند
عباس
۱۲:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
کریم باقری عالی و دوست داشتنی. واقعاً درست گفتید.
ناشناس
۱۲:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۷/۰۲
کریم باقری عشقه گلش به کره جنوبی از وسط زمین را هیچ وفت یادم نمیره
تعداد کاراکترهای مجاز:1200