عصرایران؛ مصطفی داننده- تقریبا بعد از دهه 70 شاهد ظهور نسل جدیدی از مداحان در ایران بودیم. مداحانی که در جلسات خود از جناح‌ها و احزاب سیاسی حمایت می‌کردند.
این رفتار مداحان با انتقادهای زیادی روبرو شد. البته در این میان برخی از این رفتار مداحان حمایت کردند و آن را لازمه جلسات عزاداری اباعبدالله دانستند.
حالا با توجه به این رفتار، سوالی مطرح می‌شود که آیا واقعا یک مداح باید در جلسات مذهبی به ویژه در ایام محرم اظهار نظر جناحی کند یا خیر؟
برای پاسخ به این سوال بیان چند نکته لازم است.
اول: مجلس عزاداری امام حسین متعلق به مداح، سخنران یا هر فرد دیگری نیست. سینه زن، عزادار و مداح در مراسم برابر هستند و هیچکس در این دستگاه بالاتر از دیگری نیست. بنابراین مداح و یا سخنران حق ندارد در مجلسی که به نام امام حسین برگزار می‌شود از روی منبر حرف جناحی بزند
دوم: یک مداح می‌تواند خارج از جلسه با رسانه مصاحبه کند یا در جمع دوستان خود حرف سیاسی بزند مانند هر فرد دیگری اما او نمی‌تواند از مراسمی که با پول مردم و با نام امام حسین تشکیل شده استفاده کند و اظهار نظر جناحی کند.
سوم: بسیاری از مستمعان جلسات مذهبی از طرفداران یک جناح و یا افراد سیاسی هستند. یعنی شاید کسی که در جلسات منصور ارضی و یا سعید حدادیان شرکت می‌کند به روحانی رای داده باشد و یا طرفدار خاتمی و احمدی نژاد باشد. سخنان تند مداحان شاید باعث شود این افراد به دلیل توهین‌هایی که در جلسات می‌شود دیگر در این هیات‌های مذهبی حضور پیدا نکنند.
چهارم: نیت مردم از حضور در چنین مراسمی استفاده از فضای معنوی آن است. بسیاری از کسانی که در این مراسم‌ها شرکت کنند به این نیت که ساعتی از مسائل دنیوی دور باشند و حالتی عرفانی پیدا کنند و به قول خود هیئتی‌ها «سبک شوند» در این جلسات شرکت میکنند. این معنا نشان می‌دهد که مردم دوست ندارند نیت آنها که گریه بر مصیبت‌های اهل بیت است آمیخته به مسائل جناحی به ویژه مسائل انتخاباتی شود.
پنجم: وجه تمایز یک مداح با دیگر افراد جلسه امام در چیست؟ مداح صدای خوبی دارد که دیگران از آن بهره نبرده‌اند و به این واسطه او تبدیل به اجرا کننده مراسم می‌شود و دیگران گریه کن و سینه زن. در کجای فقه اسلامی آمده است صدای خوب مجوز اجتهاد در امور مذهبی و سیاسی است؟
متاسفانه مداحان سیاسی باعث شده‌اند که مراسم مذهبی در ایران رنگ و بوی جناح زدگی به خود بگیرد. مراسمی که سال‌ها توسط مردم برپا و اداره شده است. این رفتارها باعث شده که دیگر هیات‌های مذهبی هم رنگ و بوی گذشته را نداشته باشند.
نباید اجازه داد شأن والای هیات های مذهبی در حد میتینگ های این حزب و آن جناح تقلیل یابد؛ این ستمی آشکار به ساحت قدسی امام حسین است.