عصر ایران؛ مهرداد خدیر- انتخاب خانم «فاطمه عبادی» به عنوان قهرمان مسابقۀ استعداد‌یابیِ تلویزیونی «عصر جدید» یک رخداد بی سابقه است.
هر چند از منظر روند برنامه و با توجه به داوری‌های عمومی غیر منتظره نبود. چه، از همان اجرای نهایی حدس زده می شد که هنرمند 30 سالۀ ماهشهری که با «شن» یا روی شن نقاشی می‌کند و تابلوهایی زیبا می‌آفریند گوی سبقت را از 4 رقیب خود می‌رباید و این اتفاق نیز رخ داد.
تعداد آرای نهایی (6 میلیون و 544 هزار و 964 رأی) اما فراتر از پیش بینی‌ها بود و البته خود این مسابقه در ایران بی‌سابقه است چه رسد که استعدادهایی که کشف و معرفی شده اند و در صدر آنان هنرمند نقاش که حالا جایزۀ 500 میلیون تومانی را از آن خود ساخته است.
مردم 5 گزینه در پیش داشتند: نخست، همین خانم جوان و هنرمند، دیگری جوان 20 سالۀ جسوری که دست به حرکات شگفت‌آور و خطرناک می‌زند و دوم شد (محمد زارع). گزینۀ سوم نوجوان 14 سالۀ اردبیلی که «آواز» می‌خواند و اگر در گذار از سن بلوغ حنجرۀ او تغییر نکند از امیدهای آتی موسیقی دستگاهی ایران به شمار است.
چهارمی یک شعبده باز حرفه‌ای اما در آستانه 40 سالگی چندان مشهور نبود و در اجراهای اول و دوم بیشتر حیرت آفرین بود اما بعد که از او خواسته شد مدام بگوید «این یک بازی است» تا انگ خرافه‌پراکنی و جادوگری بر او و «عصر جدید» ننشیند کمی اُفت کرد و گزینه پنجم نیز «گروه دختران نینجا» بودند که به صورت دسته جمعی حرکات ورزشی و آکروباتیک انجام می‌دهند.
با این همه فاطمه عبادی انتخاب شد و در چرایی آن می‌توان این موارد را برشمرد:
1. نقاشی، یکی از هفت هنر شناخته شده در دنیای مدرن است.از حیث رقابت در این چارچوب، تنها رقیب او پارسا خائف (موسیقی) بود اما مراد از موسیقی فراتر از آواز و مجموعه ای از هنرهای مرتبط با موسیقی است.
2. فاطمه عبادی، زن است. «عصر جدید» اما بیشتر مردانه بود تا زنانه و این که دختران نینجا و خانم عبادی به این مرحله راه یافتند از تلاش فراوان آنان خبر می داد. از این رو می توان گفت اگر فاطمه عبادی نبود چه بسا گروه دختران نینجا به جای ردیف پایانی به قهرمانی می رسید. اما چون یک زن دیگر حاضر بود او ترجیح داده شد.
3. زبان هیچ یک به اندازه هنر این زن، بین المللی نیست. اگر همین حالا فستیوالی در فرانسه یا کنیا یا کانادا برگزار شود او بیش از دیگران می تواند با حاضران و بینندگان ارتباط برقرار کند. خاصه این که برای کارهای خود سناریو تعریف می کند و قصه دارد و مردم قصه و روایت را دوست دارند.
مهم تر این که مردم در جست و جوی معنای زندگی هستند و هنر اصلی فاطمۀ عبادی این است که با «هیچ» و از «هیچ» معنا می‌سازد.
«با هیچ» به این خاطر که ابزاری ندارد و «از هیچ» به این سبب که از شن و خاک، پَست‌تر چه؟
خاک یا شن در فرهنگ ما نماد پستی است و زیر پای ما ( شاملو می‌گوید: مرا گر خود نبود این بند/ شاید بامدادی/ همچو یادی/ می‌گذشتم از ترازِ خاکِ سردِ پست)... عبادی اما با همین خاکِ سردِ پست، معنا می‌آفریند...
4. هر چند دوربین ها آثار او را ضبط کرده اند و از این منظر ماندگار شده اما همین که به سرعت محو و دوباره خلق می کرد و از شکلی به شکل دیگر درمی آمدند یاد آور حقیقت زندگی و سویۀ دیگر آن مرگ هم بود.
هنر، آفرینش و بازآفرینی است و خیام می گوید:
این کوزه گر دهر چنین جام لطیف
می سازد و باز بر زمین می زندش...
فاطمه عبادی نیز مدام می آفرید و از بین می برد و همین حس نوستالژیک یا دریغادریغِ عمیقی به مخاطب می بخشید یا دست کم برای این نویسنده چنین بود و حتی پیامی رساتر از «انهدام» که آیدین آغداشلو در غالب آثار خود به تماشا می گذارد. چرا که این زوال و انهدام را در عمل هم به نمایش می گذاشت.
5. چه در این خانم و چه در آن پسرک ماجراجو نوعی احساس استغنا و عطشِ بردن نداشتن دیده می شد و مردم شاید این ناتشنگی را دریافتند که به این دو بیشتر رأی دادند.
حال آن که پارسای نوجوان شوق فراوان نشان می داد و مرد شعبده باز می گفت شاید فرصت دیگری نداشته باشد و دختران نینجا نیز به گونه ای دیگر.
6. در هنر فاطمه عبادی نوعی مسؤولیت اجتماعی و نه تبلیغ ایدیولوژیک مستتر بود و همین کار او را متمایز می‌ساخت.
7. هر چند آرای نهایی به مردم سپرده شده بود اما داوران در تعیین ترکیب نهایی نقش داشتند و گرایش آنان تقریبا مشخص بود. از مجموع 4 داور 2 نفر ( آریا عظیمی نژاد و رؤیا نونهالی) محبوب ترند و از نوع مواجهه های قبلی آنان می شد حدس زد کدام را ترجیح می‌دهند و ترتیب برندگان نهایی را می‌توان بر پایۀ علاقه یا سلیقۀ آنان نیز دانست بی آن که دخالت مستقیم داشته باشند.
8. هر چند مقایسۀ یک مسابقۀ استعداد‌یابیِ تلویزیونی با انتخابات جدی چه ریاست جمهوری و چه مجلس شورای اسلامی پایۀ علمی ندارد و دو موضوع کاملا جدایند اما همین که زن سی‌ساله‌ای در پی چهار اجرای تلویزیونی بیش از 6 میلیون رأی بیاورد و چهره‌های مشهور سیاسی با آرایی بسیار کمتر در انتخابات ناکام بمانند از سوژه‌های مردم در گفت و گوها و فضای مجازی خواهد شد و گریز و گزیری هم از آن نیست.
9. میزان استقبال از این برنامه و آرایی که به 5 راه یافته اختصاص داده شد آن هم در قیاس با روی گردانی مردم از بسیاری از برنامه های کسالت بار صدا و سیما نشان می‌دهد چقدر هنر و سرگرمی در دنیای امروز اهمیت دارد.
جالب این که هیچ یک از این استعدادها هم محصول نظام استعدادکُش آموزش و پرورش نیستند که پس از 6 سال مفید و به درد بخور اول در 6 سال دوم بچه ها را خسته و فرسوده می‌کند و بهترین سال های نوجوانی‌شان را زیر کابوس کنکور دانشگاه ها و رقابت از طراوت می‌اندازد و جز برای آنان که رشته‌های خاص دانشگاهی را هدف قرار داده اند فایده ای ندارد.
فاطمه عبادی استعداد خود را نه از مدرسه و از زبان معلم یا ناظم که از ریختن نمک به روی میز و بازی با آن و نقاشی با نمک کشف می‌کند. پسرک هم که معلوم است نسبتی با درس و مدرسه ندارد و پارسا هم آواز را بیرون این ساختار دنبال کرده و داستان شعبده و ورزش زنان هم که نیاز به توضیح ندارد.
ساختار سیاسی و صدا و سیما چاره ای ندارند جز این که سلیقه غالب مردم را درک کنند و اگر این برنامه به معنی درک آن است جای خوش‌حالی دارد.
انتخاب یک زن هنرمند حاوی این پیام روشن است که بگذارید زنان شکوفا شوند و بگذارید خودشان و خانواده‌شان نگران خودشان باشند نه آن که از تریبون‌ها مدام ابراز نگرانی شود. می‌توان در عین حال، به مدعیان یک کاسه شن داد و گفت: اگر تواناترید شما یکی از همین تابلوهای شنی را خلق کنید!
10. دست آخر این که هر چند این برنامه کپی یک مسابقه مشهور استعدادیابی و در ظاهر و حتی چینش داوران از حیث جنسیت هم طابق‌النعل‌بالنعل است اما بومی‌سازی و ایرانیزه شد و از این نظر باید به احسان علیخانی دست مریزاد گفت.
منتها باید مراقب خودش باشد. چون این برنامه از شبکۀ سه پخش می شود. همان شبکه که از هنرهای مدیر جوان آن حذف عادل فردوسی‌پور و نود است و انگار در این ساختار محبوبیت خود یک عنصر تهدید کننده است!
کار دشوار احسان علیخانی این است که اگر کرنش نکند و به برخی تحمیل‌ها تن ندهد برنامه را از دست می‌دهد و احتمالا از او می گیرند و به دستیار پشت صحنه می سپارند و اگر تن بدهد محبوبیت خود را از کف می دهد!
والله بخدا حیفه شبکه ماهواره ایی والیبال دخترامونو در سرزمین دور نشون بده , اون وقت تلویزیون خودمون حتی در اخبارش هم فقط دو جمله خبرشو بگه و تمام !
گیر دادی یا
مثل عادل عزت نفس نداره
يعني اگر حرف شما درست باشه اگر خانم عبادي كانديد نمايندگي مجلس بشه حتما رآي مياره ؟؟
از بهر زنان علم و هنر باید خواست
آن زمان گذشت که می گفتند :
زنان را همین یک هنر بس
که نشینند و زایند شیران نر
#حسین_قدیانی
کاری که ایشان انجام دادند تاثیر گذارتر از یک فیلم سینمایی یا یک سریال چند قسمتی باهزینه ای طبیعی خودشان بود.
آفرین به مردمی که قدر شناس هنر واقعی هستند .
هرچند ۴ اجرای دیگر هم درجای خودشان بسیار خوب وبا ارزش بودند ومورد توجه مردم قرار گرفتند.
خیلیا هستن ک از اون بهتر نقاشی میکشن
اون وقت واقعا هشت سیم کارت مواقع ذیگه به چه دردت میخوره ؟
کار خانوم عبادی عالی بود . حتی برای پسر 11 ساله ام هم قابل درک بود . اینقدر جنسیت جنسیت نکنید . همه خوب بودند ولی خانوم عبادی عالی بود. کار اخرش بی نظیر بود و اصلا گریه زاری راه ننداخت(بقیه شرکت کنندها تو همه ثشمت ها دست به دامان مروم و همشهری هایشان بودند . هر کس یه طریقی) مشکل همه مون اینه که هنر کاملی در هیچ زمینه ای نداریم ققط همه رو به اشتباه قضاوت می کنیم . بس کنید از همه پیش داوری و قضاوت . کمی با هم مهربانتر باشیم
وزن بودن را حس کن
سهراب سپهری
در مورد آرا هم فک میکردم پارسا اول بشه ولی پیشبینیم اشتباه بود مثل خیلیای دیگه. محمد زارع اصلا فکرشو نمیکردم دوم بشه.
ضمن تبریک و تهنیت به فینالیست های اولین دوره عصر جدید که به عنوان نمایندگان جوانان با استعداد کشور به این مرحله رسیده و در نهایت خانم عبادی به مقام اول رسید، بایدبه عرض برسانم که انتخاب قطعه آرایش غلیظ برای پارسا در شب فینال که فقط با آرا مردم عادی روبرو بود صد البته که بسیار عالی اجرا کرد ولی اصل قطه عامه پسند نبوده و بنا بر این آرا مردم عامی کمتری نسیبش شد، در مقابل خانم عبادی علیرغم اجرای بسیار عالی اجتماعی و عامه پسند و دعوت از مادر ایثار گر و نمونه پریسا و بر انگیخته شدن احساسات به‌حق مردم خوبمان قبل از رای گیری و دریافت آرای بسیاری به همین جهت، در نهایت اول شد، آیا انصاف و قضاوت حکم نمی‌کرد که تجلیل از مادر عزیز زنده یاد پریسا و گیرنده عضو طلایی ایشان بعداز اعلام نتایج انجام میگرفت.
بهر حال به نظر بنده در این یک قلم به پارسا اجحاف شده. الله و اعلم با تشکر
یک برنامه از بین دهها برنامه!!
اگر نگاه منصفانه داشته باشیم حق قهرمانی متعلق بود به محمد زارع جوانی جسور که دارای خلاقیت ذاتی که تمام وسایل ساخته و ایده خودش بود در صورتی مشابه ان وجود داشت اما خود این جوان می ساخت و امتحان می کرد ... نمونه یک جوانی که رای دادن را به عهده مردم گذاشت، به آنچه که نداشت فکر نکرد، برایش تعلقات دنیوی بی ارزش بود، با احساسات بازی نکرد در صورتی که زندگی به مراتب سخت تر از شرکت کننده های دیگر داشت..... گفتید حذف آدم های محبوب آدمی محبوبی که از شهرت و مقامش سوء استفاده کند خود به خود نفرت انگیز می شود .... عادل در برنامه نود با تمام توانمندی های که داشت اما جبهه گیری سیاسی داشت و برنامه های بسیاری را برای دفاع از اصلاح طلبان به روی آنتن می برد و این دهن کجی به شعور مخاطبی بود که حزبی مخالف با عادل داشت ...... در کل ما مردم ایران به کسانی که احساساتمان را جریح دار کند رای می دهیم
سختکوشی ، مبارزه با هزار محدودیت ، بی امکاناتی ، عمق امیدواریشون به اینده در سیل تمام ناامیدیها ، ایجاد باور نسبت به توانایی دختران ایرانی ، بی ادعایی و هزار ویژگی دیگه اونها رو شایسته اول بودن میکرد
نمیدونم کسانی که بهشون رای ندادن چه فکری کردن ؟
اگر دختران نینجا و دیگری و دیگری اجرا کردند قطعا به خاطر جرات و نفوذ فروغی بوده
البته بین هم فکرای شما نه
من به فاطمه عبادی رای دادم چون "هنرمند" عالی و استعداد عالی بود
به دختران نینجا رای ندادم چون کارشون رو در حد نفر برتر عصر جدید نمیدیدم
دست از ان کلیشه های جنسیتی و سیاسی بردارید
شما هم لطفا علیخانی کپی کارو با عادل عزیز که محبوبیتش رو مدیون تلاش زیاد؛ خلاقیت و هنر ذاتی تو اجراش هست رو با یه کپی کار مقایسه نکن .نهایت احسان علیخانی همون ماه عسل بود .چرا اینقدر بی انصافی آخه که این دو رو با هم مقایسه کنید.
و البته عادل را با احسان مقایسه نکنید. عدل سیاسی کاری می کرد و این یکی گریه زاری
باید عرض کنم که نظر شخصی بنده اینه که هیچکس بهتر از نویسنده عزیز این متن نمی تونست بهتر و شیواتر نظر قشر جوان جامعه درمورد کشور داری صداوسیما و اموزش و پرورش بی کفایت انعاس دهد....
اقا دست مرررریضاد.....عالی بود.
قلمت استوار...خدا قوت پهلوان...خسته نباشی دلاور....
لیک
هنر خانم عبادی نقاشی نبود ، هنر ایشون نمایش بدبختی زنی بود که تنها فرزندش رو از دست داده بود
ایشون به درستی میدونستن که بردن مردم به فاز غم و اندوه همیشه جواب داده
کار فینالیستها رو ندیدم نظری هم نمیتونم داشته باشم ... اما بعضی هنوطنان به درستی اشاره کردند ... میشه با گرویندن مردم نظرشونو جلب کرد...
و البته جنس بنجل هم طرفداری زیادی داره
دارم به این فکر میکنم که اگه برا همایون شجریان و تتلو رای گیری بشه واقعا نتیجه چه خواهد شد ...
هر چند که بنده با ۳سیم کارت به خانم عبادی رای دادم و از قهرمان شدنشان بسیار خوشحال شدم اما این مقایسه درست نیست. خانم عبادی قهرمان ناشناخته ای بود که به لطف خدا و تلاش خودش شناخته شد و چه بسیارند قهرمانان در زندگی فردی، اجتماعی ، علمی یا حتی سیاسی که ناشناخته مانده اند و شاید به آرای مردمی هم نرسند اما قهرمانند.
و به قول دوست عزیزمان شاید اگر رای گیری بین یک سلبریتی و یک دانشمند متخصص انجام شود چه بسا که جناب سلبریتی آرا بسیار بیشتری کسب کند.