ایستگاههای راهآهن معمولا مکانهای ایدهآلی برای وقتگذرانی نیستند. سروصدا و جمعیت شما را از آنجا فراری میدهد. اما ایستگاههایی وجود دارد که فراتر از اینها هستند. آنها دستاوردهای معماری و یادگارهای تاریخی هستند. در این مطلب با آنها آشنا میشوید.
ایستگاه راهآهن کوالالامپور، مالزی
این ایستگاه توسط «آرتور بنیسون هوباک» طراحی شده و ساختوساز آن در سال ۱۹۱۷ به پایان رسیده است. این ساختمان محل تلاقی سبکهای مختلف معماری و ترکیبی از مکاتب معماری عربی، هندی و اروپایی است. به سختی میتوان پذیرفت که این ساختمان فقط یک ایستگاه راهآهن است نه یک کاخ. با افتتاح ایستگاه مرکزی جدید کوالالامپور، این ایستگاه دیگر از نظر مسافران برجسته نیست، اما بازدیدکنندگان زیادی را به خود جذب میکند.
ایستگاه کانازاوا (Kanazawa)، ژاپن
این ایستگاه در اصل در سال ۱۸۹۸ ساخته شد و توجه معماران زیادی را در سراسر جهان به خود جلب کرد. اگرچه افتتاح این ایستگاه انتقادهایی برانگیخت، چرا که معماری نسبتا مدرن آن با شهرقلعه قدیمی تناسب نداشت، اما یکی از بزرگترین ایستگاههای راهآهن جهان است. این ایستگاه در سال ۲۰۰۵ بازسازی شد.
ایستگاه راهآهن سیافام (CFM)، ماپوتو، موزامبیک
تنها ایستگاه راهآهن آفریقایی این مطلب در پایتخت موزامبیک قرار دارد و به شدت تحت تاثیر معماری پرتغالی است. این ایستگاه توسط آلفردو آگوستو لیسبو دو لیما طراحی شده و ساخت آن در سال ۱۹۱۶ به پایان رسیده است. این ایستگاه مشرف به میدان مشهور کارگران است. مجموعهای از لوکوموتیوهای بخار در ایستگاه CFM وجود دارد. همچنین محل برگزاری نمایشگاه و کنسرت است.
ایستگاه سرکهچی، استانبول، ترکیه
این ایستگاه توسط آگوست جاسموند طراحی و در سال ۱۸۹۰ افتتاح شده است. این ایستگاه با ترکیبی از هنر نو و معماری شرقی ساخته شده است. پنجرههای رنگی و برج ساعت ویژگیهای قابل توجه ایستگاه هستند که زمانی پایانه قطار سریعالسیر شرق بود که استانبول را به پاریس وصل میکرد.
ایستگاه گار دی نور (Gare du Nord)، پاریس، فرانسه
تعجبی ندارد که یکی از زیباترین شهرهای جهان یکی از زیباترین ایستگاههای راهآهن دنیا را هم داشته باشد. گار دی نور در سال ۱۸۶۴ افتتاح شد و یک دستاورد درخشان معماری است. طراحی نئوکلاسیک آن با تزئینات کامل شده است. نمای این ایستگاه ۲۳ منجسمه زن دارد که نشان دهنده مقاصدی است که خطوط راهآهن به آن میرسند.
ایستگاه مرکزی آنتورپ (Antwerp)، آنتورپ، بلژیک
یکی از زیباترین ایستگاههای راهآهن دنیاست که در سال ۱۹۰۵ افتتاح شده است. این ایستگاه تلفیقی از سبکهای معماری است. گنبد بزرگ سالن انتظار آن توسط لوئیس دلاسنسری طراحی شده است. این ساختمان بلژیکی به عنوان زیباترین ایستگاه راهآهن جهان انتخاب شده است.
ایستگاه آتوچا (Atocha)، مادرید، اسپانیا
این ایستگاه توسط آلبرتو دی پالاسیو و گوستاو ایفل طراحی و در سال ۱۸۵۱ افتتاح شد. آنچه این ایستگاه را منحصر به فرد میکند باغ بزرگ آن است که مثل یک جنگ کوچک درون ساختمان قرار دارد. این باغ توسط معماری اسپانیایی رافائل مونئو طراحی شده و صدها گونه گیاه و جانور کمیاب دارد. همچنین یادبود قربانیان بمباران ۲۰۰۴ مادرید است.
ایستگاه بینالمللی سنت پنکراس (St. Pancras)، لندن، انگلستان
کلیسای سنت پنکراس که به عنوان «کلیسای جامع راهآهنها» شناخته میشود در سال ۱۸۶۸ افتتاح شد. از آن زمان چندین بار بازسازی شده، اما جذابیت قدیمی خود را حفظ کرده است. این ساختمان به خاطر معماری ویکتوریایی و آثار هنریاش مشهور است. نمای آن با هتل رنسانس اشغال شده و فروشگاهها و رستورانهای بسیاری دارد.
پایانه چاتراپاتی شیواجی (Chhatrapati Shivaji)، بمبئی، هند
پایانه چاتراپاتی شیواجی تنها ایستگاه راهآهنی است که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده و یک نمونه موفق معماری است. این ایستگاه توسط فردریک ویلیام استیونز طراحی شده و ترکیبی از معماری گوتیک ویکتوریایی و معماری سنتی مغولی است. این ایستگاه در سال ۱۸۸۸ افتتاح شده و یکی از شلوغترین ایستگاههای هند است که روزانه حدود سه میلیون مسافر دارد.
ترمینال گراند سنترال (Grand Central)، نیویورک، ایالت متحده
این ایستگاه راهآهن یکی از محبوبترین جاذبههای گردشگری دنیا است که هر سال حدود ۲۰ میلیون بازدیدکننده را به خود جلب میکند. همچنین بزرگترین ایستگاه راهآهن دنیا است که ۴۴ سکو و ۶۷ خط راهآهن دارد. ساختوساز ساختمان فعلی در سال ۱۹۱۳ به پایان رسیده است. زمانی از این ایستگاه به عنوان گالری هنری و موزه استفاده میشده و در فیلمهای زیادی از جمله پدرخوانده هم از آن استفاده شده است.
منبع: برترین ها