عصرایران- چند روزی است که در فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی خبری پیچیده است مبنی بر این که قرار است بعد از این اعضای بدن محکومان به اعدام به بیماران نیازمند اهدای عضو پیوند زده شود!
حتی برخی رسانه های خارجی نیز عجولانه تیتر زدند که قوه قضائیه، تجارت اعضای بدن محکومان به اعدام را قانونی کرده است!
در این باره چند نکته زیر قابل توجه است:
1 - اصل خبر دروغ است. قرار نیست هر کسی که اعدام می شود، اعضای قابل پیوند بدنش را در بیاورند و به بیماران پیوند بزنند.
2 - پس ماجرا چیست؟
پاسخ خیلی ساده است: در "آیین‌نامه اجرای احکام حدود، سلب حیات، قطع عضو، قصاص، شلاق و تبعید" آمده است که محکوم به مرگ می تواند با شرایطی اعضای بدنش را اهدا کند..
متن ماده مربوط را بخوانید: «چنانچه محکوم داوطلب اهدای عضو پیش یا پس از اجرای مجازات اعدام باشد و مانع پزشکی برای اهدای عضو موجود نباشد، قاضی اجرای احکام کیفری طبق دستورالعملی اقدام می نماید که ظرف ۳ ماه از تاریخ تصویب این آیین نامه توسط معاونت حقوقی قوه قضاییه با همکاری وزارت دادگستری و سازمان پزشکی قانونی کشور تهیه شده و به تصویب رئیس قوه قضاییه می رسد.»
نکته اینجاست که طبق اعلام سخنگوی قوه قضائیه تا کنون دستورالعملی درباره این آیین نامه تصویب نشده است و لذا این ماده فقط روی کاغذ وجود دارد و عملی نشده است و تا تصویب دستورالعمل نیز اساساً قابلیت اجرا ندارد.
3 - درباره این که آیا محکومان به اعدام می توانند اعضای بدن شان را اهدا کنند دو نظر وجود دارد:
الف) برخی به شدت مخالف آن هستند و این اقدام را غیراخلاقی می دانند. آنها می گویند ممکن است این مصوبه به شکل گیری بازاری برای خرید و فروش اعضای بدن محکومان به اعدام منجر شود. همچنین برای این که اعضای بدن اعدامی ها قابلیت استفاده و پیوند را داشته باشد، باید درباره نحوه اعدام نیز تغییراتی داده شود.
ب) موافقان این طرح می گویند:
- اساساً هیچ اجباری برای اهدای عضو وجود ندارد. همان طور که همه شهروندان می توانند اهدای عضو داشته باشند، محکومان به اعدام نیز می توانند.
طبق کدام قانون می توان فردی را از اهدای عضو منع کرد؟
- هر سال 3000 بیمار در ایران به خاطر عدم اهدای عضو فوت می کنند. چه اشکالی دارد افرادی که محکوم به اعدام هستند و می دانند تا چند روز دیگر اعضای بدن شان زیر خاک خواهد پوسید، اهدای عضو کنند تا افرادی نجات یابند. کدام بهتر است؟ زیر خاک رفتن اعضای قابل اهدا و مرگ بیماران یا اهدای عضو؟
- کسانی که نگران شکل گیری تجارت اعضای بدن هستند پاسخ دهند مگر همین الان بازار خرید و فروش اعضای بدن وجود ندارد؟ اتفاقاً با افزایش اهداء عضو، آن هم زیر نظر قوه قضائیه، این سوادگری تضعیف می شود.
- اگر تصویب اهداء داوطلبانه اعضای بدن باعث تغییر در شکل اعدام شود که چه بهتر؟ چرا که هم اکنون اعدام ها با طناب دار انجام می شود که بسیار دردناک است. اگر محکومان با تزریق یک آمپول بیهوش شوند و سپس فوت کنند، درد بسیار کمتری می کشند تا این که دقایقی را از یک طناب آویزان باشند و دست و پا بزنند و خفه شوند.
موافقان طرح می گویند بهتر است احساس بدی که نسبت به اعدام داریم را به این موضوع تسری ندهیم و با توجه به هزاران بیماری که به دلیل نرسیدن عضو فوت می کنند، عاقلانه به موضوع بنگریم و به محکومان اجازه دهیم اگر منع پزشکی نبود و خودشان خواستند با طور کاملاً داوطلبانه با اهداء اعضای بدن شان به بیماران موافقت کنند و اگر هم نخواستند که هیچ.
نظر شما چیست؟ لطفا زیر همین خبر بنویسید تا منتشر شود.
به هر حال دل و روده اش رو هم ول کنید زیر خاک میپوسه ... بردارید ازش استفاده کنید حداقل حال دو نفر رو خوب کنید!!!
لااقل اینجوری اعدامیانی که احساس گناه میکنند قدری تسکین مییابند.
کمی باید عمیق بهش فکر کرد....
2- مجازات قاتلی که جان یک نفر گرفته و به چند نفر حیات و زندگی دوباره بخشیده چه توجیهی دارد
3- اهدا عضو یک عمل شرافت مندانه که فقط از انسانهای شریف و با شخصیت صادر می شود نه جنایتکاری که حتی اختیار زندگی خودش هم ندارد بخشش و اهدا توسط چنین افرادی هیچ مفهومی ندارد
این دلیلتو کجای دلم بزارم؟؟؟
ما به خاطر اعدام های زیاد مورد انتقاد سازمان های حقوق بشری هستیم ، حال صحنه ای را تجسم کنید که گروهی آماده هستند تا محکوم نفس آخر را بکشد و اینها بتوانند به سرعت اعضای بدنش را درآورند ،
حتی در فیلم های ژانر ترسناک هم با چنین صحنه ای روبرو نشد هایم
معیار شما کشورای اروپاییه که هر دفعه یه نظر میدن!!! الان میگن مجازات بدنی خیلی بیرحمیه اما زندان رو قبول دارن!(البته جاهایی که امکاناتش هست دارن زندان رو حذف میکنن اما امکانات میخواد) در حالیکه وقتی طرف شلاق بخوره بعد میره سر زندگیش اما وقتی زندان باشه چند سال از عمرش تلف شده! درسته شلاق هم معایبی داره اما هر قانونی معایب داره. باید کلی بسنجیم!
کسیکه آدم میکشه داره عذاب وجدان میکشه. ممکنه بعد از مدتی برای فرار از عذاب وجدان بدتر کار خودشو تایید کنه و وجدانشو بکشه!
اونایی که اعدام رو منسوخ کردن به حیات پس از مرگ اعتقاد ندارن و فکر میکنن وقتی میمرن تموم میشن!
به اضافه کسایی هستن که از چوبه دار زنده اومدن پایین و قانون اعدام اونها رو کنسل کرده
از این به بعد هر آدم سرشناس و پولداری نیاز به عضو داشته باشد یکی میفرستیم پای چوبه دار نکنید نه خیر دنیا دارد نه آخرت
بنظر من امار اعدام ها در کشور نسبت به مرگهای مغزی زیاد نیست (البته از طرفی شاید همین هم زیاده)
بحث پیوند خیلی پیچیده است حتی همین بحث ممکنه تمایل به اهدا عضو رو کم کنه! شاید بعضی بپرسند بیماران منتظر عضو حاضرند این ادم اعدام نشه و بهشون عضوی نرسه؟ اگه جواب بیماران مثبت باشه که اعدامشون ناراحت کننده است و اگه جوابشون منفی باشه خودخواهانه است، این آدم هنوز زنده است نه مرگ مغزی که امیدی به زنده شدنش نیست
در کل اهدا عضو تو این همه سال بعنوان یک کار ایثارگرانه و قشنگ جا افتاده
ولی اگه از دید یک بیمار نیازمند به عضو دیده بشه واقعا لازمه.
و اهدای کننده ای که رضایت دارد شاید به هدف کفاره ی گناهانش.
برای کسانی که قتل غیر عمد کرده اند یا مدتی از محکومیتشان گذشته است گرفتن رضایت و طلب بخشش به صورت یک فرهنگ پسندیده در کشور جاریست اما شاید حقوقی که در قانون برای مجرمان در نظر گرفته شده است ،تضییع شود. و یا خانواده های زندانیان به دلیل مشکلات متعدد، حقوق مجرم را در نظر نگیرند برآن پافشاری کنند یا حق چند روز زندگی تا اجرای حکم را نیز با تکیه بر مجرم دانستن محکوم از او سلب کنند و حقوق محکومین به اعدام ضایع شود. و شاید در پشت پرده خرید و فروش کنند.
یک مرگ آسانتر همراه با این احساس که پس از مرگ ممکن است به انسانی حیاتی دوباره بدهند شاید پذیرش مرگ را برای محکومان قطعی آسانتر کند.
من از بعد احساسی آن را اخلاقی نمیدانم؛اما شاید افراد خودشان ترجیح بدهند.
از طرفی در مورد قصاص عضو نیز تحمیل معلولیت دائمی به افراد و هزینه هایی که یک فرد معلول برای اجتماع دارد بیشتر از محکومیت به زندان و سایر مجازاتهاست، هر چند که شرایط خاصی دارد اما دیده شده که برای جرائم در یک حوزه مثلا اختلاس همراه با سو استفاده از موقعیت و سایر شرایط ، حکم به مراتب سبکتری نسبت به یک دزد آغل گوسفند که هتک حرز کرده و سلاح داشته صادر شده است.
کسی که میخواد بره زیر خاک چه فرق داره براش که اعضاش کجا هستن
احتمالا بخشش ها کمتر میشه و البته اعدام ها هم بیشتر میشه ، البته خود اعدامی ها با توجه کورسوی امیدی که به بخشش دارند از پذیرش اهدای عضو خوداری میکنن و عملا این طرح بلااستفاده میشه
مگه چند نفر در سال اعدام میشوند؟
به نظر می رسد که دلیل اصلی مخالفت صریح پزشکان برجسته پیوند عضو با این موضوع همین باشد
تصور کنید زندانبان یا هر کسی که تسلط بر اعدامی دارد چطور می تواند او را مجبور به اعلام رضایت کند.
دوم: کم پشت سرمان حرف می زنند که حالا می خواهید با این طرح یک موج بزرگ حقوق بشری در سطح جهان بر علیه ایران راه بیندازید؟
اصلا چرا بايد آمار اعدام اينقدر بالا باشه كه به اين فكرها بيافتيم
از طرفي مطمئنا آمار مرگ مغزي ها بيشتر
در كل اين توهين به اعدامي هاست كه در هر صورت انسان هستند