عصرایران؛ مصطفی داننده- بالاخره بعد از خروج آمریکا از برجام، دولت‌های اروپایی قدمی به نفع ایران برداشتند و خبر از اجرایی‌شدن کانال تجاری همکاری با ایران (INSTEX) دادند.
کانال تجاری همکاری با ایران، آب باریکه‌ای است در مقابل فشارهای شدید آمریکا به اقتصاد ایران. INSTEX به حوزه‌هایی که تحت تحریم آمریکاست ورود نخواهد کرد و تقریبا می‌توان گفت این کانال تامین کالاهای اساسی مردم را تضمین می‌کند.
قطعا هدف ایران از امضای برجام و رسیدن به توافق هسته‌ای، این آب باریکه نبود. ایران انتظار داشت با دریایی از اقتصاد اروپا روبرو شود. اتفاقی که تقریبا قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید شاهد آن بودیم. مردم ایران هم بعد از چشیدن طعم آرامش، دوباره به دولتی اعتماد کردند که برجام را امضا کرده بود.
سوال این است که با این کانال تجاری چه باید کرد؟
امروز برخی از رسانه‌های منتسب به جریان اصول‌گرایی به (INSTEX) تاخته بودند و از رییس جمهور خواسته بودند، "روی این دیوار یادگاری ننویسد".
در مقابل این نظر باید بگوییم، درست است که در دوران ترامپ ایران باید گلیمش را خودش از آب بیرون بکشد اما چرا باید دست‌های دیگر را که برای کمک آمده است، رد کند ؟
ترامپ تمام تلاش خود را انجام می‌دهد تا اتحاد جهانی را علیه ایران رقم بزند و تا به امروز اروپا در برابر این خواسته او ایستاده است. امروز انگشت‌ها به سمت ترامپ نشانه رفته و او را مقصر شرایط فعلی جهان می‌دانند. چرا باید کاری کنیم، که انگشت اتهام دوباره به سمت ایران نشانه رود.
مگر ما همیشه نخواسته‌ایم که مردم جهان پی به حقانیت ایران در برابر آمریکا ببرند؟ خوب این فرصت ایجاد شده است و تقریبا برای اولین بار در تاریخ روابط بین‌الملل، اروپا حاضر به همکاری با آمریکا علیه ایران نیست.
دست رد ایران به این کانال تجاری چه دستاوردی برای کشور خواهد داشت؟ این سوالی است که منتقدان (INSTEX) باید به آن پاسخ دهند؟ آیا اقتصاد ایران سروسامان خواهد گرفت؟
همه می‌دانیم اروپا به تعهدهای خود عمل نکرده است. باید هر روز این مسئله به آنها یادآوری و از آنها خواسته شود که پای امضای خود بایستند اما آیا انفعال اروپا بهتر از این نیست که آنها در کنار آمریکا قرار بگیرند و دست به تحریم ایران بزنند.
اروپا هم اگر وارد چرخه تحریم ایران شود، اوضاع اقتصاد ایران، قطعا روزهای سخت‌تری را به چشم خواهد دید.
شاید بهترین وصف حال امروز اروپا این بیت معروف سعدی است،که تبدیل به ضرب‌المثل شده:« امیدوار بود آدمى به خیر کسان/مرا به خیر تو امید نیست، شر مرسان»
سال آینده میلادی انتخابات آمریکا برگزار می‌شود و ما باید تا آن روز کج‌دار و مریز رفتار کنیم و امید داشته باشیم، آمریکایی‌های اینبار دیگر نام ترامپ را در برگه‌های رای خود ننویسند.