یک روزنامه‌نگار و مستندساز فرانسوی گفت: وقتی حرف از ایران می‌شود، در برابر تاریخ با عظمت آن، محدودیت‌های پوششی را نباید مساله مهمی دانست.
به گزارش ایسنا، «والری» روزنامه‌نگاری است که برای تلویزیون ملی فرانسه مستند می‌سازد. او ١٠ سال پیش به همراه یکی از دوستانش سفری غیرکاری و توریستی به ایران داشت. زمانی که او به ایران آمد، فضای سیاسی بسته‌تری میان ایران و جهان حاکم بود. حالا بعد از یک دهه، والری نظر شخصی‌اش را از سفری که به ایران داشت، در گفت‌وگو با ایسنا بیان می‌کند.
او می‌گوید: با مسائل بین‌المللی و سیاسی ایران اصلاً کاری ندارم، اما از این‌که ترامپ از برجام خارج شده شوکه شدم، چون به نظر می‌آمد روابط بین‌الملل ایران در حال بهبودی است و این حرکت آمریکا هم تآسف‌آور است.
والری درباره حجاب و محدودیت‌هایی که به اعتقاد بسیاری توریست‌ها مانع انتخاب نکردن به ایران برای سفر می‌شود، از نگاه یک روزنامه نگار و مستندساز دیدگاه‌های متفاوتی دارد و سعی می‌کند جمع‌بندی مثبتی از تجربه شخصی‌اش از آن سفر، با توجه به جاذبه‌های ایران، داشته باشد. او این محدودیت‌ها را مسأله‌ای نگران‌کننده و حتی مانعی برای سفر نمی‌داند و می‌گوید: حیف است کشوری که این همه تاریخ، تمدن، فرهنگ و شاعرانی مثل خیام، رومی (مولوی) و حافظ دارد که اشعارشان به زبان‌های مختلف ترجمه، خوانده و تفسیر می‌شود به خاطر مسائل سیاسی و پوشش محدود شود.
وی بیان می‌کند: هرچند ممکن است برای یک فرانسوی با توجه به آزاداندیشی‌ها و سبک زندگی‌اش سفر با پوشش اسلامی و پذیرفتن آن سخت باشد اما این مسأله باعث نمی‌شود شخصی مثل من به کشوری مثل ایران نرود، این کشور مردمی خوب با تاریخ غنی، تمدنی کهن و زیبایی‌های طبیعی شگفت‌آور دارد.
او می‌گوید: شناخت مردم عادی اروپایی نسبت به ایران، ناچیز و حتی غلط است! بسیاری فکر می‌کنند ایران یکی دیگر از کشورهای عربی است و مردمش عربی صحبت می‌کنند. منِ روزنامه‌نگار می‌دانم این مطلب غلط است ولی اگر در خیابان از یک فرانسوی سوال کنید، به احتمال زیاد می‌گوید ایران یک کشور عرب است و به طور کلی اطلاعات کم و نادرستی دارد. در تلویزیون هم درباره ایران بسیار کم برنامه نشان می‌دهند.
این مستندساز، مهم‌ترین امتیاز ایران را امنیت آن می‌داند و می‌گوید: ما دو زن بودیم که با اتوبوس در ایران سفر می‌کردیم و در آن مدت هیچ‌گاه احساس ناامنی نکردیم و کسی هم مزاحم ما نشد.
والری در پاسخ به این سوال که با توجه به تمرکز بیشتر رسانه‌های این کشور روی تنش‌های سیاست داخلی و بین‌المللی ایران، به عنوان یک روزنامه‌نگار و مستندساز چقدر در رسانه‌های کشورش آزادی عمل دارد چهره مثبت ایران را نشان دهد، می‌گوید: در کشورم آزادی کامل دارم درباره هر موضوعی صحبت کنم و ما فقط به مسائل منفی توجه نمی‌کنیم. از طرفی در رسانه‌ای مثل نشنال جئوگرافی فرانسوی‌زبان درباره زیبایی‌های ایران مقاله‌ها و فیلم‌های متعددی منتشر می‌شود. البته خبرنگاران سیاسی هم به موضوعات مرتبط با حوزه خود می‌پردازند.