عصرایران؛ مصطفی داننده-«وزرا در لفافه و پنهانی و یواشکی بارها موافقت خود را با بازگشت کوپن اعلام کرده‌اند اما روی هم رفته رئیس جمهور و دولت چندان اعتقادی به این موضوع ندارد.»
اینها بخشی از سخنان تاج گردون، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه مجلس است. به نظر می‌رسد رییس جمهور روحانی بر اساس شعار انتخاباتی خود که به عقب بر نمی‌گردیم دوست ندارد، طرح کوپنی کردن کالاهای اساسی را اجرایی کند.
در لغت‌نامه دهخدا آمده است:« کوپن؛ ورقه جیره بندی قند وشکر و غیره» است در فرهنگ معین هم آمده:«بلیط ارزاق و قماش و قند و چای که در جنگ و قحط سال متداول است».
ایران در حال حاضر نه درگیر جنگ نظامی است و نه درگیر قحطی اما به دلیل تحریم‌های اقتصادی و برخی بی‌تدبیری‌های داخلی، دچار بحران اقتصادی است.
برخی از مردم چرخ زندگی‌شان در گِل مانده است و نمی‌چرخد. در این روزها عده‌ای از مردم هشت‌شان گرو نه‌شان است و واقعا نمی‌دانند با قیمت‌هایی که هر روز تغییر پیدا می‌کند چه کنند؟
قطعا از پشت شیشه اتومبیل نمی‌شود مشکلات زندگی آنها را درک کرد. نمی‌شود درک کرد پدری چگونه با حقوق یک میلیون و حتی کمتر از آن یک خانواده چند نفره را اداره می‌کند و همیشه شرمنده فرزندان خود است.
این پدر مجبور است برای خرید کالاهای اساسی، حداقل امکانات رفاهی را هم از زندگی‌اش حذف کند تا حداقل فرزندانش شب گرسنه سر به بالین نگذارند.
تازه این شامل سرپرست خانواده‌ای است که سرماه حقوق می‌گیرد و وای به حال آنهایی که چندماه حقوق نگرفته‌اند یا از کار بی‌کار شده‌اند.
احیای کوپن حداقل خیال این خانواده‌ها را از برنج، روغن و گوشت راحت می‌کند همانطور که خانواده‌های ایران در دهه 60 در میانه جنگ خیال‌شان از گوشت، روغن، قند و شکر و ... راحت بود، چون می‌دانستند دولت متعهد شده است که آنها را در اختیار مردم بگذارد.
قطعا نباید جامعه ما به سمتی می‌رفت که دوباره احتیاج به کوپن میشد اما با توجه به وضعیت اقتصادی کشور به نظر می‌رسد بهترین روش برای کمک به مردم همین کوپنی کردن اجناس است.
آقای رییس جمهور! این یک بار را به عقب برگردید و به معیشت مردم کمک کنید. با این تصمیم حداقل یک نگرانی از نگرانی خانواده‌های ایرانی کم می‌شود. خانواده‌هایی که هم با برنج هندی می‌سازند و هم با گوشت برزیلی.
در این شرایط اگر دولت همچون دهه 60 به کمک مردم نیاید، زندگی‌ها بیش از این به مشکل خواهد خورد. این کوپن می‌تواند مانند یک تور عمل کند و اجازه ندهد کسانی که در حال سقوط هستند، به ته چاه پرت شوند و دیگر نتوانند به جای قبلی خود بگردند.
در این میان به این نکته هم باید اشاره کرد که این کوپن فقط می‌تواند در اختیار کسانی باشد که از نظر اقتصادی به صورت واقعی دچار مشکل شدید و نیازمند کالاهای اساسی هستند نه مثل یارانه‌ها که به یکسان در اختیار غنی و ضعیف قرار می‌گیرد.
موافقم
آقا جان یارانه و کوپن حق همه ی مردم است چطور میخواهید یک عده را فیلتر کنید؟ بی نیازی و نیازمندی را چگونه تشخیص میدهید؟ من دو تا آپارتمان فسقلی دارم که یکی در اجاره است یارانه ام قطعه اما به شرافت نویسنده مقاله قسم میخورم به یارانه ام نیاز دارم چرا قطع شده؟؟؟؟
قدرت خرید مردم باید زیاد بشه. هر کی هر چی دوس داشت بره بخره. هرکی داره برنج ایرانی بخره، هرکی هم نداره تایلندی.
به نظرم باید برای حل مشکلات فعلی کشور فکر اساسی و بنیادین انجام شود !
وگرنه کوپن هم مثل یارانه ها بعد از مدتی ارزش خود را از دست خواهد داد ، فقط صف طولانی اش برای مردم و رانتش برای عده ای باقی خواهد ماند ...
کوپن و سوبسید یعنی فساد....
همه قیمتها بایست واقعی شود و حتی حقوق کارمندان برمبنای سبد استاندارد خانوار تعیین گردد.
خط فقر 6 میلیونی , حقوق 6 میلیونی هم میخواهد.با واقعی کردن قیمتها در این شرایط تا 7 الی 7.5 میلیون بالا می رود. آب و برق و نان و مرغ و بنزین و گازوئیل و گاز و عوارض خودرو و شهرداری و مالیات و ... از مهمترین آنها می باشند.
بخش مهمی از فشار مردم به خاطر اینست که قسمت ریالی بودجه کشوری رشد 4 برابری مانند دلار نداشته است و این خود یعنی فشار بر مردم.
چطور به این نتیجه رسیدی؟