یک تهیه‌کننده موسیقی می‌گوید: ما سه سال است قیمت بلیت کنسرت‌ها را اضافه نکردیم؛ این در حالی است که هزینه‌های ما چندین برابر شده است.
در بازه زمانی دو، سه ماه اخیر ۴۵ تا ۵۰ هزار تومان حداقل قیمتی است که باید برای حضور در یک کنسرت پرداخت؛ البته با این هزینه نباید انتظار داشته باشید جایگاه و موقعیت خوبی در سالن نصیبتان شود. با این حال برخی اوقات این مبلغ حداقلی به ۳۰ هزار تومان هم رسیده اما موارد بسیار کمی را شامل می‌شود. بالاترین قیمت بلیت در سامانه‌های بلیت‌فروشی نیز معمولاً ۱۶۵ تا ۱۷۵ هزار تومان است؛ اگر از بازار سیاه برخی کنسرت‌ها چشم‌پوشی کنیم، گاهی سقف قیمت در فروش رسمی بلیت‌ها به ۲۰۰ یا ۳۰۰ هزار تومان نیز می‌رسد. این‌ها در حالی است که آخرین نظرسنجی مرکز افکارسنجی دانشجویان ایران درباره کنسرت‌ها می‌گوید ۸۰ درصد مردم اصلاً به کنسرت نمی‌رود و دلیل این موضوع می‌تواند به قیمت بلیت‌ها برگردد.
محمد حسین توتونچیان که علاوه بر تهیه‌کنندگی در حوزه موسیقی مدیریت یک سامانه فروش بلیت کنسرت را نیز بر عهده دارد، در گفت‌وگو با ایسنا درباره افزایش قیمت بلیط‌ها چنین بیان می‌کند: از آنجایی که ما به مردم احترام می‌گذاریم و اینکه موسیقی کالایی واجب در سبد خانوار نیست و نمی‌خواهیم مردم را از این لذت محروم کنیم و فشاری روی آن‌ها داشته باشیم این کار را انجام ندادیم. اما متأسفانه دولت و مجلس ما را ملزم کرده‌اند ۱۰ درصد مبلغ فروش بلیت کنسرت‌ها را به حساب خزانه عمومی واریز کنیم.
او درباره فرآیند و فرمول قیمت‌گذاری بلیت کنسرت می‌گوید: اختیار قیمت‌گذاری با بخش خصوصی است اما سیستم عادلانه‌ای دارد و تهیه‌کننده‌ها یک صدا از قانونی نانوشته در این زمینه تبعیت می‌کنند. هزینه سالن، نور، صدا، تبلیغات، سود تهیه‌کننده و… از جمله مواردی هستند که در جمع‌بندی قیمت بلیت کنسرت تاثیرگذارند.
توتونچیان اظهار می‌کند: حضور بالاتر مردم در کنسرت‌ها موجب ایجاد نشاط و آرامش در جامعه می‌شود. آنچه می‌تواند در این مورد تأثیرگذار باشد و موجب شود مردم بیشتری بتوانند به کنسرت بروند ساخت سالن‌های بیشتر کنسرت با ظرفیت بالاتر است. چرا که ما برای برگزاری هر کنسرت هزینه‌های ثابتی داریم که در یک سالن با ظرفیت بالاتر سرشکن می‌شود. حتی اگر به ما اجازه برگزاری کنسرت در ورزشگاه را بدهند می‌توانیم هزینه‌ها را سرشکن و آن‌ها را کاهش دهیم.
او با اعتقاد به اینکه هنر، سوپاپ اطمینان آرامش جامعه است، می‌گوید: اگر مسؤولان برای حفظ آرامش جامعه از هنر استفاده کنند هوشمندی آن‌ها را نشان می‌دهد.
این تهیه‌کننده موسیقی در بخش دیگری از صحبت‌هایش بیان می‌کند: اگر سیاست متولیان امر فرهنگ‌زایی و نشاط‌بخشی است به آن‌ها پیشنهاد می‌کنم موسیقی خیابانی را سر و سامان بدهند؛ همان‌طور که در تمام دنیا این کار را می‌کنند. می‌توان کاری کرد که افراد با کارت و حوزه جغرافیایی مشخص موسیقی مجاز را ترویج بدهند. این امر موجب اشتغال‌زایی موجه و نظم‌دهی است. باید به این وسیله از ابزار و قدرت فرهنگ و هنر استفاده و بدون هزینه در جامعه نشاط ترویج شود.