صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۶۶۸۱۷۵
تعداد نظرات: ۵۳ نظر
تاریخ انتشار: ۱۷:۵۹ - ۲۵ ارديبهشت ۱۳۹۸ - 15 May 2019
درباره توئیت عضو اتاق بازرگانی

چرا کارآفرینان از کشور می روند؟ راه چاره چیست؟

تا زمانی که صاحب سرمایه ای پول هایش را در بانک یا در املاک و سکه و ارز سرمایه گذاری کرده، کسی کاری به کارش ندارد.

عصر ایران؛ جعفر محمدی - عضو اتاق بازرگانی در توئیتی نوشته است:
«روزی نیست که خبر تصمیم به مهاجرت چند فعال اقتصادی معتبر و مدیر توانمند را نشنوم.
روند مهاجرت کارآفرین و خروج سرمایه شتاب بی سابقه ای گرفته است.
همه آنها یک حرف می زنند:"خسته شدم، دیگر امیدی به بهبود ندارم."
این دُهُلیست که صدایش 2 - 1 سال دیگر در اقتصاد کشور در خواهد آمد.»

آنچه پدرام سلطانی نوشته، واقعیت تلخی است که امروز در کشور جریان دارد و نه تنها کارآفرینان و صاحبان سرمایه که چهره های علمی و دانشگاهی و حتی بسیاری از مردمی که اصطلاحاً دست شان به دهانشان می رسد را شامل می شود. بخش مهمی از ایرانیان، یا از کشور رفته اند، یا در حال رفتن هستند یا در اندیشه یا آرزوی مهاجرت اند و به ویژه جوان ترها این گونه اند.

چندی پیش مسأله قاچاق دام از ایران به خارج کشور و گرانی گوشت پیش آمد. همه یادمان هست که چقدر سر و صدا شد و چقدر مسؤولان ابراز نگرانی کردند و از برنامه هایشان برای جلوگیری از این وضعیت خبر دادند (که البته ناکام هم بودند) ولی به هزار تأسف و شرمساری، در کشوری که برای خروج گاوها و گوسفندها ماتم می گیرند، برای خروج سرمایه های ارزشمند انسانی اعم از کارآفرین و متخصص و دانشمند و تکنسین و ... کک کسی نمی گزد؛ گو این که در این کشور، ارزان تر از آدمیزاد نداریم!

همین فعالان اقتصادی را بنگرید که یک به یک با ناامیدی بنگاه های اقتصادی شان را می بندند و برخی نیز از کشور بیرون می روند؛ اگر قرار است جوانان ما اشتغال داشته باشند، اگر قرار است تولید رونق بگیرد، اگر قرار است پول در کشور بچرخد، اگر قرار است نیازهایمان را تا حد امکان در داخل تولید کنیم، اگر قرار است کالای ایرانی صادر کنیم و ارز به داخل کشور بیاوریم، چاره ای جز حفظ حرمت و حمایت از فعالان اقتصادی و کارآفرینان نیست، آنان که در این وانفسا سرمایه های خود را وارد چرخه ریسک تولید و کارآفرینی می کنند.

اما عملاً با آنها چگونه برخورد می شود؟ تا زمانی که صاحب سرمایه ای پول هایش را در بانک یا در املاک و سکه و ارز سرمایه گذاری کرده، کسی کاری به کارش ندارد ولی به محض این که بخواهد کارخانه ای، کارگاهی، شرکتی و حتی مغازه ای بزند، از جاهای مختلف سراغش می روند تا سنگی مقابل پایش بگذارند یا سهمی از او بستانند!

الزام به انواع مجوزهای غیرضروری از نهادهای مختلف - از وزارت صمت گرفته تا پلیس اماکن و حتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی - تحمیل قانون کار عهد حجری بر کارآفرینان، سخت گیری های بی مورد و سردواندن آنان در پیچ و خم های بروکراتیک، تحمیل بهره های بانکی عجیب و غریب، فشارهای مالیاتی و بیمه ای و گمرکی، باج خواهی های آشکار و نهان از صاحبان سرمایه و ... همه و همه دست به دست هم داده اند تا صاحب سرمایه و کارآفرین امیدوار و پرانگیزه امروز  در فردایی بسیار نزدیک، به فردی ناامید و پشیمان تبدیل شود که فقط می خواهد آرامش برباد رفته و سرمایه در معرض خطرش را برهاند و خلاص شود.

حال به این وضعیت اسفناک داخلی، مشکلات ناشی از تحریم و کاهش قدرت خرید مردم را بیفزایید تا مشخص شود که کارآفرینان ایرانی، نه مهاجرت که واقعاً فرار می کنند.



به قول عضو اتاق بازرگانی، صدای این دهل، یکی دو سال دیگر در می آید ولی قطعاً آثارش به یکی دو سال محدود نمی شود. صاحب سرمایه ای که از ایران می رود و مثلاً در ترکیه کسب و کاری راه می اندازد و ریشه می دواند، حتی بعد از بهبود اوضاع در داخل هم به سادگی نمی تواند به ایران برگردد.
نه ایران و نه هیچ کشوری دارای بی نهایت کارآفرین نیست، آنها "محدود" هستند و از این رو، نه فقط "صاحبِ سرمایه" که خود "سرمایه" اند. هم از این روست که در همه دنیا، برای صاحبان سرمایه و کارآفرینان فرش قرمز می گسترانند، جز اینجا که گویا وجود یا عدم وجودشان اساساً اهمیتی ندارد!

البته این وضعیت به معنای بی درمانی و ناامیدی مطلق نیست. می توان در همین شرایط نامطلوب تحریم، با اصلاحات جدی در داخل به فضای کسب و کار رونق داد و به فعالان اقتصادی از کارفرما گرفته تا کارگران امیدی تازه بخشید.

حذف سریع نظام مجوزها و امضاهای طلایی، کاهش مراحل راه اندازی کسب و کار، حذف نهادهای غیر مرتبط از چرخه تولید و تجارت مانند اداره اماکن ناجا و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و مهم تر از همه این ها، بسنده کردن دولت به سیاستگذاری و واگذاشتن همه امور کسب و کار به پارلمان بخش خصوصی یا همان اتاق های بازرگانی می تواند گشایشی بزرگ در چرخه اقتصادی کشور و ایجاد مشاغل جدید ایجاد کند؛ اصلاح این امور که جزو تحریم ها نیست!

فعالان اقتصادی بهتر از مدیران دولتی راه و چاه تولید و تجارت را بلدند؛ اگر به جای مدیران ناکارآمد دولتی کار را به صاحبان اصلی کسب و کارها بسپاریم، توئیت هایی مانند آنچه در صدر مطلب آمد، فقط خاطره ای از گذشته خواهند بود.

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۵۳
در انتظار بررسی: ۴۲
غیر قابل انتشار: ۲۰
رحیم
۱۱:۴۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
ما یه شرکت کوچیک داریم که حدود 8 نفر مشغولیم.
همیشه باید دغدغه پرسنل ، بیمه ، مالیات ، شهرداری داشته باشیم.من که مدیر اینا هستم آخر سال کمتر از یه کارمنددرآمد داشته باشم. با این همه فشار و استرس ...
بروجردیها
۱۱:۳۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
کارآفرینی و ایجاد اشتغال در کشورهای پیشرفته بسیار با ارزش است. تا حدی که یکی از راههای مهاجرت به این کشورها آن است که ایجاد اشتغال است حتی بدون انتقال سرمایه به آن کشور است.
اما در ایران حمایت از کارآفرینی و اشتغال زایی در حد برگزاری سمینار، ایراد سخنرانی است.
ناشناس
۱۱:۳۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
مدیریت اصلاح طالبان میشود همین کاسبان ترس وحشت خوب نوکری برای غرب هستند
ناشناس
۱۱:۲۸ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
رانت، پارتی بازی، باند بازی و انحصار طلبی مثل آفتی افتاده بجون کشور. حق دارن که میرن. کاش ما هم جای دیگه ای بدنیا میومدیم کاش
رضا630
۰۹:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
همش تقصير آقاراده هاست ؟ چرا چون همشون تو كار دلالي هستند و بدون بحث درآمدهاي ميلياردي دارند . اگر اينها در توليد كه زحمت و مشقت دارد وارد مي شدند ، پدران عزيزشان براي حل مشكل اينها شايد براي بقيه هم كاري مي كردند كه اشك توليد كننده در نيايد. و بنده هم دقيقاً به اين نتيجه رسيده ام كه رفتن سمت توليد حماقت كامل است . حالا شما تا ته قضيه و خود كفايي را بخوان.
ناشناس
۰۸:۵۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
مدیر عامل تعاونی مسکنی هستم که قرار است بعد از تکمیل عده ای بی سر پناه و جوانان در آن زندگی کنند، بندری نهادهای مختلف در جلو کار سنگ اندازی می کنند که برای گرفتن وام بانکی مشروع بعد از کلی دوندگی و به این و آن پناهنده شدن، منی که اهل این کار نیستم به مسیر گناه افتاده و با دادن رشوه وام را گرفتم و از بابت چکی که برای رفع مانع داده ام باید برم زندان! و به علت بدهی به آبیاری، تامین اجتماعی و.... در آستانه رفتن به زندان هستم.....
ناشناس
۰۸:۵۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
شاید هیچ زمانی به اندازه حال فرصت طلایی برای صادرات محصول و رونق تولید نبوده است و اگر از آن استفاده نشود شاید به این زودی ها دیگر چنین فرصتی دست ندهد.
فقط یك نمونه را عرض میكنم كه برخی از كشورهای همسایه تولیداتشان را به ایران آورده اند تا از شرایط موجود استفاده كنند.
ناشناس
۰۸:۴۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
دقیقا درست گفته که 1 یا 2 سال آینده صدای این موضوع درمی آید. کاش مسئولین فکری به حال کشور و جوانان بیکار آن نمایند. فضای یاس در حال غلبه بر فضای کشور است ولی می توان با راهکارهایی فضای کسب و کار را بهبود داد.
hamed
۰۸:۴۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
شاید یکی یا تنها ترین کشور در جهان هستیم که تمام ابزار و منابع را برای پیشرفت داریم ولی با ایجاد روشها ،قانونها و سیاستهای نادرست جلوی این پیشرفت را گرفته ایم .
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۱:۲۵ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
بدلیل اینکه جنس چینی باید تو کشور بفروش بره. اینو اگه دقیق فهمیدی نصف مشکلاتت حله.
ناشناس
۰۸:۴۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
نگو ک دلم خونه از دست اینها...
ع
۰۸:۳۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
اینجانب مدت 20 سال است که در این کشور فعالیت اقتصادی و بازرگانی دارم ولی متاسفانه به دلیل کثرت بخشنامه ها وقوانین دست وپا گیر از یک طرف وسروکارداشت با یکسریافراد بنام کارشناس در این ادارات دولتی ازجمله وزارت صنایع بازرگانی ثبت شرکتها گمرک اداره مالیاتی بیمه و... که نه تنها احترامای برای یک سرمایه گذار قائل نیستند بلکه با تمام توان سعی در بی احترامی به سرمایه گذار و چوب لای چرخ گذاشتن سرمایه گذاران کنند تا بتوانند برای خود یک زیر میزی جفت وجور نمایند این عوامل نه تها موجب افزایش سرمایه گذاری وتولید میشود بلکه موجب فرار فعال اقتصادی به کشورهای چون امارات ترکیه وگرجستان میشود
امید
۰۸:۲۴ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
بنده به عنوان یک ایرانی واقعا در این شرایط عجیب و مبهم گیر افتاده م.. قطعا من هم اگر از تکمن مالی برخوردار بودم لحظه ای برای رفتن درنگ نمیکردم. امروز رفتن بهتر از فردا رفتن یا ماندن است...
عصر ایران سانسورچی نباش!
ناشناس
۰۸:۲۰ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
برای اینکه مسءولان بدنبال پول هستند وهم چیز را در پول میبینند وخواسته وناخواسته با قوانین دست پا گیر بجای اینکه کمکی به اینطور افراد بکنند سنگ اندازی میکنند
ناشناس
۰۷:۴۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
احسنت
پرویز
۰۷:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
اگر دانشمند داشته باشیم قطار قطار ... اگر دکتر واستاد دانشگاه داشته باشیم هزار هزار و اگر سرمایه داشته باشیم میلیارد میلیارد
اگر مهندس و تکنسین با تجربه داشته باشیم میلیونی
اگر که کار آفرین و ادم مولد و نو آور پر انرژی و صاحب اندیشه نداشته باشیم
هیچ پیشرفتی نخواهیم داشت
ان کسی که کشور پیشرفت می دهد کار آفرین است
ناشناس
۰۶:۵۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
آخه اونها نمیخوان به سرنوشت عادل فردوسی پور دچار بشوند همه جا پر شده از مدیرانی مثل فروغی ژن خوب
دامدار
۰۶:۳۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
شاید باورش سخت باشد :
برای ساختن یک دامداری جان به لب شدم و عاقبت رها کردم!!!!!!!
ناشناس
۰۴:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
وقتی تعهد به تخصص ترجیح داده شود وضع از این بهتر نخواهد شد و به قول معروف امیدی به بهبود نیست.
البته ذکر این نکته ضروری است که متر و سنجش تعهد در اختیار یک تفکر خاص است و بقیه قصه را همه می دانیم .
فقط یک مثال برای درک بهتر موضوع ، انتخاب فروغی به عنوان مدیر شبکه ۳ سیما و بعد مسئله عادل فردوسی پور
سید
۰۳:۳۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
فقط برای نمونه عرض میکنم ، برای گرفتن جواز کسب پوشاک لیست زیر را باید تهیه میکردم عکس ، شناسنامه ، کارت ملی ، پایان خدمت، انگشت نگاری ، سوء سابقه ، عدم اعتیاد، تایدییه پلیس اماکن ، سند ملک ، تایدییه اداره مالیات ، کپی جواز کسب قبلی ملک ، ابطال کردن جواز کسب قبلی ملک ، تایدییه تغییر شغل اماکن ، آخرین مدرک تحصیلی , تایدییه کد پستی واین داستان همچنان ادامه دارد ، به همین نکته بسنده کنم که آبان ۹۷ اقدام کردم الان آخر اردیبهشت ۹۸ هنوز موفق نشدم جواز کسب بگیرم
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۱:۲۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
چهارتا کپی و دو سه تا تاییدیه گرفتن خیلی کار داره؟؟
ناشناس
۰۱:۱۸ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
راه چاره بریدن دست رانتخواران و انحصار طلبان اقتصادی ایست که رقابت بر مبنای شایستگی ها را برنمی تابند و بدنبال درآمدهای نامشروع هستند.
ناشناس
۰۰:۴۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
من خودم یک تولید کننده بیچاره هستم بعد از سی سال تولید فقط دلم خوشه میتونم حقوق کارگرهامو بدهم.
و هر روز از وحشت شهرداری مالیات بیمه محیط زیست کلانتری و اداره کار در وحشت میباشم
این در حالتی هست که من تمام مجوزهای لازم را دارم
ولی همه این سازمان ها مجوز به عناوین مختلف برای مزاحمت و تعطیل کردن کارگاه من دارند
تنها جرم من تولیدکننده بودنم هست و اصرار به باز نگاه داشتن تولید
آرش
۰۰:۱۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
همه خسته ایم. بجز از ما بهتران
امیر
۲۳:۵۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
می دونید شاید دردناک باشه اما واقعیت اینه که بیشتر مشکل اقتصادی کشور ما رو همین هموطنان گرامی که شما کارافرین صداشون می زنید ایجاد کردن . بنده خودم کارافرینم و ده نفر در حال حاضر دارن از بنده حقوق می گیرن . و خیلی از این دوستان هم می بینم و میشناسم و می دونم که بیشتر این عزیزان خودخواهانی هستن که شبیه انگل هستن و می چسبن به جایی و تا اونجا که بشه ازش می مککن و بعد که چیزی از اون طعمه شون نموند رهاش می کنن و می رن . خودخواهی محض که کسی می بینه کلی ادم توی کشورش مشکل دارن و بعد ایشون برای اینکه راحت باشن به همه پیشت می کنن می رن . من خیلی خوشحالم و این دوستان که خیرشون به ما نمی رسه بزارید برن تا حداقل شرون به ما نرسه .
ناشناس
۲۳:۴۸ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
علتش تفکر لیبرالی ریشه دوانده در اقتصاد کشور هست
ناشناس
۲۳:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
خوش بحالشون که می تونن. بنده چهار ساله دارم برای مهاجرت تلاش می کنم و میشه. هرکس می تونه از اینجا میره، بهترین راه حل هم همینه
ناشناس
۲۲:۵۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
هیچ جای دنیا چیزی به نام کارت بازرگانی ندارند با این کارت اتاق بازرگانی در اموال شما شریک می شود
ناشناس
۲۲:۱۵ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
واقعا جای تاسف داره و زنگ خطری برای ایران و ایرانی است.
ناشناس
۲۲:۱۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
شرکت ما یک شرکت بازاریابی است. حدود ۲ سال پیش با چند شرکت خارجی برای خرید گیاهان دارویی قرارداد بستیم. در ایران نتونستیم گیاه تولیدی مورد نیاز خریدار از مزارع تولید کنندگان برداشت کنیم. اکثر تولید کنندگانی که باهاشون صحبت کردیم برای تحویل گیاه با کیفیت مورد نظر نیاز به زمان داشتند، بهمین دلیل برداشت مرتعی مطرح شد برای استارت سال اول و راضی نگه داشتن خریدارها. الان حدود دو سال میگذرد که آقایون منابع طبیعی میخواهند جلسه تشکیل دهند برای اجازه برداشت از مراتع. البته هر چند قرارداد کنسل شد اما جالبترین نکته ی که وجود داشت این بود در تمام مدتی که پیگیر بودیم فقط یک جمله اشنا برای ما وجود داشت و اینکه به ما چه میرسه؟؟؟ تا زمانی که این جمله وجود دارد مطمئن باشید همینهایی هم که باقی موندن چند وقت دیگه میرن.
ناشناس
۲۲:۰۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
و اما تعهدات تولید کنندگان :۱-تولید کالای با کیفیت زیر نظر استاندارد ملی و تعریف حاشیه سود مناسب که البته با اعطای مجوز به تعداد زیاد و ایجاد رقابت بین انها این حاشیه سود خود بخود کم ودر سطح معقولی خواهد ایستاد.۲-تعهد و الزام تولید کنندگان به ارایه حساب و شفافیت در کار بطوری که دولت بتواند نتیجه کار انها را هر سال ملاحظه و به تبع ان به انها وام بیشتر و یا بالعکس رفتار کند.۳-عدم تغییر کار بری زمین اعطایی به تولید کنندگان قبل از سررسید موعد واگذاری زمین به انها (۲۰سال).۴-در صورت عدم موفقیت تولید کننده بدون داشتن دلایل موجه و قانونی دولت موظف است نسبت به وام اعطایی و نرخ ترجیحی سود تجدید نظر کرده و تمام و کمال ان را از محل ضبط و حراج کارخانه وصول نماید..
ناشناس
۲۱:۵۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
فعلا سود بانکی دیوار کوتاهی است که عده ای از آن برای به کرسی نشاندن حرفهای خود استفاده می کنند. سود بانک ها به سپرده های مردم به کمتر ار نصف میزان تورم رسیده است و به عبارتی بانک ها و استفاده کنندگان از منابع بانکی در جیب مردم دارند.بدنیست بررسی علمی در مورد سهم تسهیلات در تولید انجام شود تا روشن گردد که تامین سرمایه برای تولید تنها عامل رکود تولید تلقی نمی شود.تولید کنندگان ما در مفایسه با تولیدکنندگان سایر کشور ها فاقد کارایی هستندکه بخش کوچکی از آت مربوط به تسهیلات است و قسما اعظم آن به سوء مدیریت و انتظار حاشیه سود بالا (زیاده طلبی) و همچنین بوروکراسی های بیش از حد است.از طرفی در هیچ کشوری به تولید کننده پول مردم را بی دلیل تقدیم نمی کنند .مطمئنا انتقال تولید به کشورهایی از جمله ترکیه چالشهای خود را دربردارد وبد نیست آقای سلطلنی با آمار صحیح مطالب خود را بیان کنند. ضمنا یکی از سازمان های مزاحم ر سر راه تولید اتاق به اصطلاح بازرگانی است که عده ای در آن بیشتر بدنبال واردات بیشتر برای نابودی تولید داخلی هستند.
ناشناس
۲۱:۵۰ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
توجه دولت به تولید و کار آفرینان چه در گذشته و چه حال که مورد تحریم شدید قرار گرفته ایم فقط در حد حرف و تبلیغات بوده و هیچگاه جنبه عملی و اجرایی بخود نگرفته علت هم در خود دولتها نهفته بوده چرا که آنها شریک و یا بعضا خود تولید کننده بوده و طبیعی است که تا حدالامکان راه را برای رقیب(بخش خصوصی)بسته یا دشوار نمایند، تا وضع به همین منوال است نتیجه ای جز فرار کار افرین و تولید کننده نیست.البته این را هم از نظر نباید دور داشت که تولیدکنندگان ایرانی تا بحال در فضای رقابتی تولید قرار نگرفته اند و در بعضی موارد هم که قرار گرفته اند به فریاد و شکایت رو آورده و دولت را مخاطب قرارداده که چرا ازآنها حمایت نمی کنند.راه حل چیست؟
۱-تغییر قانون کار بصورتی که دست کارفرما در عزل و نصب کارگر باز باشد۲-به حداقل رساندن مجوزهای لازم برای براه انداختن یک تولیدی۳-اعطای مجوز در کوتاهترین زمان ممکنه تا کسب و کار مربوطه موضوعیت خود را از دست ندهد و در این گیر و دار صاحب کار پشیمان و تغییر رای ندهد۴-ایجاد زیر ساخت مناسب جهت تولیدکنندگان از قبیل اعطای زمین رایگان و با شرط تملیک ۲۰ ساله ۵-آب و برق و تلفن و اینترنت با نرخ ترجیحی ۶-معافیت مالیاتی تا پنج سال جهت رسیدن شرکت به وضعیت مستقر و سود دهی۷-عدم اخذ گمرکی ،عوارض و یا هر تعرفه دیگر برای کارخانجات و دستگاههای وارداتی۸-اعطای وامهای بانکی بلند مدت با سود کم.و وو
ناشناس
۲۱:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
اینا باید از شما اصلاح طلب ها پرسید که بجای اینکه به فکر مسایل اقتصادی و اساسی کشور باشید همش دنبال دو قطبی سازی و مسایل حاشیه آیی هستید
یک نگاه به خبرهای همین سایت خودتون تو این چند وقت اخیر بندازید به جرات میتوان گفت بیشتر از ۷۰ درصد مطالب سایتتان مسایل حاشیه ای زرد است
ناشناس
۲۱:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
من شرکت داشتم بستم الان راحت تو خونه میخورم میخوابم نه ناراحتی پرسنل دارم و بیمه و مالیات و حقوق. مشکلاتی که به وجود اومده به دست ما حل نمیشه و هیچ حمایتی از طرف دولت نیست بلکه خود ارگان های دولتی و غیر دولتی آن چنان را آن چنان تر میکنند
ناشناس
۲۰:۴۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
فرمول پیشرفت بسیار روشن است :
1- اگر وارد یک کشور شدید و دیدید که از دودکش کارگاهها و کارخانه ها دود بلند است و سرمایه داران سرمایه خودرا در کار تولید بکار میگمارند و حکام کشور از این سرمایه گزاران و کار آفرینان حمایت میکنند آن کشور آینده درخشانی دارد.
2- اگر دیدید در آن کشور گسترش مراکز خرید و فروش و مصرف کالاهای خارجی ( شاپینگ سنتر) و ( شاپینگ ما ل) و (فود کورت) در حال گسترش است و دلالی و خرید و فروش ارز و طلا و خروج ارز از طریق بانک ها ی خصوصی و فساد کلان اقتصادی رایج است و احتکارگسترده اجناس و نیازمندیهای عامه و طبقات زحمتکش انجام میگیرد و سرمایه داران سرمایه خود را به منظور کسب سود سریع و کلان در این راستا بکار میگیرند آن کشور آینده تباهی دارد .
متاسفانه اقتصاد کشور ما در حال حاضر مصداق کامل بند 2 فوق میباشد.
جعفر
۲۰:۳۷ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
صبح به خیر
ناشناس
۲۰:۲۱ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
والا منم دلتنگی برای خانواده نبود ده سال پیش می رفتم
ناشناس
۱۹:۵۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
عالی
ناشناس
۱۹:۵۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
سلام
شما خود را به تجاهل می زنید یا علت علل را نمی دانید!؟
عزیزی
۱۹:۳۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
این مشکلات بوروکراتیک و دست و پا گیر که اخیرا به بهانه مبارزه با فساد پیچیده تر هم شده باعث عدم رغبت به کار در سرمایه گذاران شده
متاسفانه بیمه، مالیات و گمرک و قوانین ناکارآمد مخصوصا و افزون بر همه دردسر های بیمه تامین اجتماعی داد و فغان همه را درآورده است
البته بد نیست دوستی که توئیت کرده به مشکلات اتاق بازرگانی که علیرغم بهبود نسبی همچنان مشکل زا و آزار دهنده هم هست اشاره می‌کرد
ناشناس
۱۹:۲۸ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
الناس علی دین ملوکهم
تا موقعی که رئیس جمهور و وزرائی داریم که بچه هاشون تو فرنگ زندگی می کنند خیلی از مردم نخواین که اهل زندگی فرنگ نباشن
ناشناس
۱۹:۰۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
"اما عملاً با آنها چگونه برخورد می شود؟ تا زمانی که صاحب سرمایه ای پول هایش را در بانک یا در املاک و سکه و ارز سرمایه گذاری کرده، کسی کاری به کارش ندارد ولی به محض این که بخواهد کارخانه ای، کارگاهی، شرکتی و حتی مغازه ای بزند، از جاهای مختلف سراغش می روند تا سنگی مقابل پایش بگذارند یا سهمی از او بستانند!"

حدود 10 ساله که بنده درگیرم !
خلاصه کلام رو گفتم.
الان هم پشیمانم.

دیگر هم سرمایه ای نداربم، جز ذهنیت خودم و افرادی که با آنها خو گرفتیم و دائما انگیزه خودمون رو برای ادامه کار تقویت میکردیم...
اما واقعیت این است که "نمیگذارند" !
از همین گروه 8 نفره ما، 3 نفر قبل از عید به عمان رفتند ( صاحب سرمایه نبودند و صاحب ایده ) و کسب و کارشان شکر خدا در آنجا به خوبی در این مدت کوتاه شکل گرفته.
2 نفر دیگر هم قصد رفتن به سنگاپور و گرجستان را دارند.
مجدد میگم ما هیچکدام سرمایه دار صرف نیستیم و با اجماع نظر ، یکی کردن قلکها، توانستیم سرمایه ای دست و پا کنیم.
اما... "نمیگذارند"
هر مجوزی که میگیریم ، 4 تای دیگر کنارش می آید.
شاید باور کردنی نباشد بیش از 20 ماه منتظر چاپ یک آگهی روزنامه رسمی بودیم که در سایت بود، اما نسخه چاپی خیر ! و برای همین آگهی اداره دارایی نسخه چاپی را ارجح میداند ، دست آخر "کار چاق کن" در عرض 3 روز کار را انجام داد
بگذریم از فشلی وزارتخانه ها که هر کدام 2 سال ، 3 سال...
ناشناس
۱۹:۰۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
آزار و اذيت اداره ماليات براي توليدي ها را هم بگوييد
زیبا
۱۹:۰۳ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
در کشورهای دیگه مردم بابت خرید ملک و ماشین کلی مالیات پرداخت میکنند، ولی در ایران یه عده با خرید چند تا ماشین و خانه اضافه فقط باعث بالا رفتن حبابی قیمتها میشوند بدون اینکه ذره ای مالیات پرداخت کنند، مالیاتهای سنگین فقط مختص تولید کننده هاست
ناشناس
۱۹:۰۰ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
درود بر شما و تحلیلتان
ناشناس
۱۸:۵۸ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
کارآفرین با کسی که پول دارد (شما بهش میگید سرمایه دار) دو مفهوم متفاوت هستند.... بهتر بود تیتر میزدید فرار سرمایه
صادراتچی
۱۸:۳۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
از دی ماه پارسال تا الان که اواخر اردیبهشت هستیم ، ۵ نفر از صاحب کاران صنعتی که واحد تولیدی داشتند و کمترینشون ۲۰ تا کارگر و خدمه داشت ، از ایران رفتند ...!
امیر
۱۸:۱۹ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
خیلی عالی . مثل همیشه
Mohamad
۱۸:۱۷ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
درد دلمون رو گفتی، هر روز از اینکه چرا اینجا موندم پشیمون میشم، پاسپورت، پول و ویزای کانادا دارم ولی وایسادم کسب و کاری راه انداختم بلکه تو این اوضاع سخت مرهی برای کشورم باشم ولی امان از قوانین ناکارآمد یا مجریان قانون بی انصاف، امان از فرهنگ بد مردم شهر و دشمنی ها و بی انصافی هایشان و . . .
ولی تا جایی که توان داشته باشم همینجا هستم.
پاسخ ها
ناشناس
| |
۱۱:۳۲ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۶
نکن این کار رو با زندگیت
ناشناس
۱۸:۱۶ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
گفته میشود که همه مشکلات از تحریم نیست. سوءمدیریت هم غوغا میکند. این حرف درستی است. عملا به هیچ تولید کننده واقعی ارز داده نمیشود. اما طرفه آنکه اخیرا واردات بدون انتقال ارز هم ممنوع شده. با این قبیل روشها از چه خلافی جلوگیری میکنند و به چه قیمتی اینکار را انجام میدهند؟
علی
۱۸:۰۷ - ۱۳۹۸/۰۲/۲۵
حرف دلمان را زدید متشکرم
تعداد کاراکترهای مجاز:1200