عصر ایران ؛ نهال موسوی - سی و هفتمین جشنواره بین المللی فیلم فجر روز پنج شنبه 29 فروردين شروع به کار خواهد کرد، از زمان انتشار این مطلب تا افتتاحيه جشنواره (بر اساس روزشمار صفحه اول سایت جشنواره) 3 روز و 5 ساعت بيشتر نمانده است. اما چند ضعف اساسي به چشم مي‌خورد که واقعا از رضا ميرکريمي به عنوان دبير جشنواره و تيم همراه او که همگي سابقه حضور در انواع جشنواره‌هاي ريز و درشت جهاني دارند چنين قصوراتي بعيد است. به 2 نمونه بسیار ساده اشاره می‌کنم:
1 - در جشنواره جهاني فيلم فجر تا به حال که 4 روز به شروع جشنواره مانده است، هنوز اسامي فيلم‌هاي پذيرفته شده در 2 بخش اصلی و رقابتی جشنواره یعنی سینمای سعادت (مسابقه بین الملل) و جلوگاه شرق (سینمای آسیا) اعلام نشده است.
نه فقط اسامی فیلم‌های خارجی بلکه حتی فیلم‌های ایرانی پذیرفته شده در جشنواره هم مشخص نیست!
فقط امروز اسامی 4 فیلم ایرانی بخش جام جهان نما (جشنواره جشنواره‌ها) که مرور بر فیلم‌های نمایش داده در جشنواره‌های جهانی می‌پردازد.
تقريبا از ابتداي شروع سال جديد شمسي هر روز يا 2 روز يکبار اسامي چند فيلم خارجي از بخش‌هاي مختلف جنبی مانند «نمایش فیلم‌های کمدی معاصر»، «مروری بر آثار سینمای آلمان»، «جام جهان‌نما»، «مروری بر آثار سینمای چین»، «نمایش‌های ویژه – بهترین کشورها» و ... بر روی سایت جشنواره در قالب خبری قرار گرفته است ولی هنوز از کنفرانس خبری که از طرف جشنواره فیلم‌های امسال علی الخصوص 2 بخش اصلی رقابتی را اعلام کنند، خبری نیست.
این سیستم اعلام قطره چکانی واقعا در نوع خود نوبر است قطعا هیچ جشنواره معتبری چنین نیست و تنها جشنواره های که بیشتر شبیه به هفته فیلم هستند از چنین روشی استفاده می کنند تا زمان زیادتری برای ارائه اخبار به رسانه‌ها و انعکاسش در آنها داشته باشند، با این استدلال که هر 2 یا 3 روز یکبار یک خبر از ما در رسانه‌ها درج شود!
اگر به هر شخصي که ساز و کار جشنواره‌هاي سينمايي در دنيا را مي‌شناسد این موضوع گفته شود اولين نظرش اين خواهد بود که چنین جشنواره‌ای احتمالا متعلق به يک شهر کوچک در گوشه‌اي از دنياست که چند نفر علاقه‌مند به سينما راه اندازي کرده‌اند و هنوز چنان از حال و هوا و تايم لاين و زمانبندي‌هاي جشنواره‌ها خبر ندارند.
2 - معمولا جشنواره‌هاي دنيا در يک فاصله زماني 20 الي 30 روز قبل از شروع جشنواره ليست تمامي فيلم‌هاي پذيرفته شده را اعلام مي‌کنند، و در مرحله بعدی اسامی تمام فیلم‌های پذیرفته شده را بروی سایت جشنواره قرار میگیرد تا حداقل هر فیلم یا صاحب فیلمی با استناد به آن بتواند اخبار مربوط به حضور فیلم را در جشنواره مورد نظر منتشر کند.
از همه مهمتر اهالی رسانه همواره جهت راستی آزمایی و جلوگیری از هر گونه سو استفاده خاص یا ... و برای اطمینان از حضور یک فیلم در هر جشنواره‌ای به سایت آن مراجعه می‌کنند و بر اساس اسم فیلم در سایت و بخش پذیرفته شده، اخبار مربوطه را منتشر می‌کنند.
سایت جشنواره فجر در هر 2 نسخه فارسی و انگلیسی همان رویکردی را داشته است که ذکر شد. تصور کنید فیلمسازی از اروپا یا هر جای دیگر دنیا که فیلمش در جشنواره فیلم فجر پذیرفته شده و قطعا از طریق ایمیل و ... در جریان قرار گرفته است و قرار است مثلا 29 فروردین به تهران بیاید، 4 روز به شروع جشنواره مانده و هنوز هیچ خبری از پذیرش فیلمش در سایت جشنواره مذبور وجود ندارد!
قطعا صاحبان چنین فیلم‌هایی جشنواره‌های دیگری در دنیا را هم دیده‌اند و آنموقع است که باید پرسید آنها درباره جشنواره «بین المللی» فیلم فجر چه قضاوتی خواهند کرد؟ و واقعا در دنیای جشنواره‌ها کدام جشنواره دیگری این شکلی سراغ دارید؟
در رسانه‌های داخلی گاهی از جشنواره جهانی فیلم فجر به عنوان محفل خودمانی دبیر جشنواره، دوستان دبیر و ... یاد می‌شود، اگرچه با چنین تعبیری موافق نیستم ولی عملکرد دبیر، اتاق فکر و عوامل اجرایی جشنواره جهانی را هم در مقدمات اولیه و ضروری برگزاری یک جشنواره بین المللی متاسفانه بسیار ضعیف است و اصلا در حد و اندازه جشنواره‌ای که سی و هفتمین دوره آن است نمی‌باشد.
واقعا این اندازه ساده انگاری در جشنواره جهانی فیلم فجر را با هیچ معیاری نمی‌توان درک کرد و بسیار پرسش برانگیز است، انگار خدای ناکرده می‌خواهند این جشنواره را از بین ببرند.