عصر ایران ؛ نهال موسوی - در روزهای پایانی سال، چهره‌هایی که در سال گذشته توجهات زیادی را به خود جلب کرده‌اند و اتفاقاتی را رقم زده‌اند که در سینمای ایران تاثیر گذار بوده‌اند را مورد بررسی قرار داده‌ایم، 7 چهره سینمایی سال 1397 عبارتند از:
اصغر فرهادی
فیلم دوم اصغر فرهادی «همه میدانند» که در خارج از ایران ساخته است موفق‌تر از فیلم اول او «گذشته» بود، فیلم افتتاحیه جشنواره کن بود و در بخش مسابقه هم حضور داشت و در کشور اسپانیا هم بسیار مورد توجه قرار گرفت.
فیلم به شکل دانلود در ایران هم پخش شد و زیرنویس فارسی بسیار خوبی هم همراه با آن بود که خود فرهادی اذعان داشت زیرنویس را تیم سازنده فیلم آماده کرده بودند تا مخاطبان ایرانی به شکل درستی فیلم را ببینند.
ساخت یک فیلم استاندارد جهانی با بازیگران مطرح جهان یک دستاورد بزرگ برای فرهادی است که نمی‌توان از آن گذشت هر اندازه هم مخاطبان ایرانی با همه میدانند برخورد متضاد داشته باشند، شاید توقع ما از فرهادی بیش از حد انتظار است و دوست داریم چون «درباره الی» و «جدایی نادر از سیمین» خیره کننده باشد ولی واقعیت این است که تا همین جا هم فرهادی مرزهای بسیاری را در سینمای ایران جابجا کرده است.
الناز شاکردوست
این بازیگر با بازی در فیلم سینمایی شبی که ماه کامل شد ساخته نرگس آبیار در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را دریافت کرد.
شاکردوست که در صحنه فیلمبرداری «دو طبقه روی پیلوت» ابراهیم ابراهیمیان از ناحیه کمر دچار آسیب‌دیدگی شده بود و در صفحه اینستاگرامش از عوامل فیلم گلایه کرده بود شاید فکر نمی‌کرد که سال 97 سالی موفق در کارنامه کاریش باشد ولی با پیشنهاد نرگس آبیار در فیلم «شبی که ماه کامل شد» به ایفای نقش پرداخت.
فیلم شبی که ماه کامل شد روایت واقعی از ازدواج عبدالحمید ریگی برادر عبدالمالک ریگی سرکرده گروه جندالله با فائزه منصوری است که پس از ازدواج به پاکستان فرار می‌کنند و طی ماجراهایی برادر فائزه، شهاب منصوری توسط عبدالمالک به قتل می‌رسد.
الناز شاکردوست هنگام دریافت نخستین سیمرغ بلورین کارنامه بازیگری خود گفت: «امروز در جمع ما مادر نقشی که بازی کردم هم حضور دارند و من را دخترم خطاب کرد و به من گفت فائزه و این بزرگ‌ترین جایزه بود.»
حسین انتظامی
پیش از این معاون امور مطبوعاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود اما از ۲۶ آبان‌ماه در حکمی از سوی سیدعباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، سرپرستی سازمان سینمایی را عهده‌دار شد.
انتظامی از همان ابتدا شروع به کارش با شعار «شفافیت در سینما» وارد میدان شد؛ وعده‌های انتظامی در حوزه شفافیت خیلی زود عملی شد به طوری که با روی کار آمدن وی، در ماه‌های اخیر شاهد انتشار ریز عملکردهای مالی مؤسسه‌های تابعه سازمان سینمایی بودیم که از آن جمله می‌توان به انتشار عملکرد مالی گروه «هنر و تجربه»، انجمن سینمای جوانان ایران، مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر، مؤسسه رسانه‌های تصویری و… اشاره کرد.
انتظامی در کنار سیاست شفافیت در چند وقت اخیر رویکرد دیگری هم در پیش گرفت که چابک‌سازی و طبیعتاً کوچک‌سازی سازمان سینمایی بود؛ نخستین جرقه این رویکرد با ابلاغ دستور ادغام مؤسسه رسانه‌های تصویری در یک یا دو سازمان دیگر زده شد. سرپرست سازمان سینمایی در حکمش به مهدی یزدانی مدیرعامل مؤسسه رسانه‌های تصویری عنوان کرد: «با توجه به تجربیات ارزنده مهدی یزدانی در مدیریت فرهنگی و آشنایی با اقتصاد سینما به وی مأموریت داده می‌شود حداکثر ظرف مدت ۶ ماه نسبت به انجام تشریفات قانونی ادغام وظایف مؤسسه رسانه‌های تصویری در یک یا دو مؤسسه دیگر وابسته به سازمان اقدام فرمائید».
جواد عزتی
تیرماه امسال کمدی «هزارپا» به کارگردانی ابوالحسن داوودی و با ترکیب رضا عطاران و جواد عزتی روی پرده سینماها رفت و بعد از اکران تقریباً طولانی مدتش توانست فروشی بالغ بر ۴۰ میلیارد تومان را تجربه کند و علاوه بر این یک رکورد را در تاریخ سینمای ایران به ثبت برساند.
جواد عزتی در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نیز ۲ فیلم به نام «جان‌دار» به کارگردانی مشترک پدرام پورامیری و حسین امیری دوماری و فیلم سینمایی «ماجرای نیمروز؛ رد خون» به کارگردانی محمدحسین مهدویان را داشت و در هر ۲ حضوری موفق را تجربه کرد به طوری که برای «ماجرای نیمروز؛ رد خون» نامزد دریافت جایزه بهترین نقش مکمل شد و بسیاری بر این باور بودند که او شایسته دریافت این جایزه هم بود اما در نهایت این سیمرغ بر شانه‌های علی نصیریان نشست.
جواد عزتی در سال ۹۷ درخشش در دو حوزه را به‌صورت همزمان تجربه کرد؛ هم در گیشه توانست به‌عنوان یک «سوپراستار» خود را متضمن فروش نشان دهد و هم در حرفه بازیگری توانمندی‌های خود برای ایفای نقش‌های جدی و پیچیده را به رخ کشید.
عزتی سال ۹۸ را هم با اکران نوروزی «چهار انگشت» به کارگردانی حامد محمدی آغاز کرده و فیلمهای شاخصی چون «ماجرای نیمروز؛ رد خون» را هم در نوبت اکران دارد.
نرگس آبیار
نرگس آبیار امسال با فیلم «شبی که ماه کامل شد» پا به سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر گذاشت و ثابت کرد که در عرصه کارگردانی می‌تواند جهشی جدی داشته باشد.
«شبی که ماه کامل شد» بی‌تردید یکی از سخت‌ترین آثار سینمایی به لحاظ ساخت بوده است؛ مطلبی که بسیاری از منتقدان روی آن صحه گذاشتند اما این کارگردان با در نظرگیری همین موضوع شجاعانه پا به لوکیشن‌های پرخطر این فیلم همچون پاکستان گذاشت و رفت تا داستان زندگی عبدالحمید ریگی تروریست منطقه سیستان و بلوچستان را به نمایش بگذارد که البته این تلاش‌ها بی نتیجه نماند.
نرگس آبیار با این فیلم در جشنواره فیلم فجر توانست ۶ سیمرغ بهترین کارگردانی، بهترین فیلم، بهترین بازیگر نقش اول زن، بهترین بازیگر مکمل زن، بهترین بازیگر نقش اول مرد و بهترین چهره پردازی را شکار کند.
نرگس آبیار حالا با «شیار ۱۴۳»، «نفس» و «شبی که ماه کامل شد» جایگاه خود را به‌عنوان یکی از زنان بلندپرواز سینمای ایران تثبیت کرده است و کم نیستند مخاطبانی که از همین امروز چشم به راه تجربه‌های بعدی او نشسته‌اند.
محسن امیریوسفی
تمام جنجال‌های او از زمانی آغاز شد که فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست داشتنی» را در سال ۹۱ کارگردانی کرد اما بنا به محتوایی که داشت از همان زمان تا همین یک ماه پیش در توقیف ماند اما در نهایت در ۲۴ بهمن ماه رنگ پرده به خود دید.
محسن امیریوسفی در تمام این سال‌ها هر کار توانست کرد تا فیلمش را روانه پرده سینماها کند. آخرین واکنش‌های او هم مربوط به جشنواره فیلم فجر امسال بود که با حضور در نشست خبری این جشنواره نسبت به اینکه هیأت انتخاب فیلم او را ندیده‌اند.
محسن امیریوسفی در یکی از نخستین شب‌های اکران «آشغال‌های دوست‌داشتنی» خود را به‌جهت اتمام سال‌ها پیگیری و انتظارش برای اکران این فیلم، «خوشبخت‌ترین کارگردان» توصیف کرده بود،
محسن امیریوسفی اما در همین سال‌های اعتراض و پیگیری برای اکران فیلمش، عنوان رئیس شورای مرکزی کانون کارگردانان و نماینده کانون کارگردانان سینمای ایران در شورای صنفی نمایش را هم به‌دست آورد تا همزمان با پیگیری حاشیه‌های فیلمش، سهمی هم در متن تحولات سینمایی به‌خصوص در حوزه اکران داشته باشد.
صادق رنجکشان
کمتر کسی نام محمدصادق رنجکشان را تازمانی که رئیس هیأت مدیره شرکت خدمات مسافرت هوایی و جهانگردی «دلتابان» بود، شنیده بود اما او در ماه‌های اخیر یکی از چهره‌های خبرساز و البته پرحاشیه سینما بوده آن هم در حالی که پیش از این هیچ سابقه سینمایی نداشته است؛ مردی که با سرمایه‌گذاری کلان در چند پروژه سینمایی در کانون توجه رسانه‌ها قرار گرفت
رنجکشان هرچند اعلام کرده برخی برای ساخت آثارش او را «خونین جگر» کرده‌اند اما در همین یک سال، حضوری فعال در سینما داشته و توانسته است روی فیلم‌هایی همچون «سرکوب» ساخته رضا گوران، «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام، «سرخپوست» ساخته نیما جاویدی، «قاتل و وحشی» به کارگردانی حمید نعمت الله، «روسی» به کارگردانی امیر ثقفی و «متری شیش و نیم» ساخته سعید روستایی سرمایه‌گذاری کند.
به گفته خود رنجکشان «متری شیش و نیم» به دلیل ساخت لوکیشن‌های سنگین، جزو پرهزینه‌ترین ها بوده و چیزی حدود ۷ میلیارد تومان خرج دربرداشته که ۵۰ درصد از ساخت این فیلم سینمایی با مشارکت مستقیم وی انجام شده است.
رنجکشان اعلام کرده است: «من نیامده‌ام سینما را بگیرم و با لفظ «سلطان» مشکل دارم و بعد از حواشی دروغی که علیه من به وجود آوردند، انگیزه‌ام را به کلی از دست دادم» اما او این روزها سکاندار پردیس تئاتر شهرزاد هم شده است، در حالی که پیش از این گمانه زنی برخی از رسانه‌ها مبنی بر این بود که رنجکشان هم در این مسیر به سرنوشت محمد امامی سرمایه‌گذار «شهرزاد» دچار شود اما او به گفته خودش این روزها با پول «تمیز» به کارش ادامه می‌دهد.
محمدصادق رنجکشان حالا تبدیل به نماینده جریانی نوظهور در عرصه تولیدات هنری ایران شده است. جریانی که با برند «بخش خصوصی» سکان تولید در سینما، تئاتر و شبکه نمایش خانگی را در دست گرفته و هنوز درباره سرانجام حضورشان در این عرصه ابهامات جدی وجود دارد.
چگونه است که فیلمهای داخل کشور و ضدفرهنگ مردم ایران مورد تقدیر قرار میگیرند اما فیلمهای ساخته شده در خارج مثل گذشته و همه میدانند اصلا مورد توجه قرار نمی گیرند ایا همین مورد کافی نیست تا سیاسی بودن نگاه غرب را نسبت به این گونه فیلمها در یابیم
دم حسین انتظامی هم بسیار بسیار گرم.
نام فیلم آشغال های دوست داشتنی هم در اصل خس و خاشاک دوست داشتنی بوده.