جایگاه‌داران می‌گویند سرمايه‌هاي چندين هزار ميلياردي که برای راه‌اندازی یک واحد صنفی این چنینی کرده‌اند به كندي بازمي‌گردد. پای صحبت هر کدام از آن‌ها ( به خصوص آن‌ها که در نواحی شمال پایتخت کار می‌کنند) بنشینی امکان ندارد که نکته مثبتی از شغل و درآمد خود بازگو کند. جایگاه‌داران می‌گویند ما زیان‌ده شده‌ایم و اگر سرمایه را در بانک می‌گذاشتیم یا دلار می‌خریدیم امروز ثروتمند واقعی بودیم!
ناصررییسی فردرییس انجمن صنفی جایگاه داران سوخت مي‌گويد: جایگاه‌های سوخت زیان‌ده شده‌‌اند. خیلی‌ها فکر می‌کنند بنزین مال ماست یا مثلا ما می‌توانیم سودهای هنگفت به جیب بزنیم چرا که میلیون‌ها ماشین ماهانه برای بنزین زدن مراجعه می‌کنند اما واقعیت این است کهجايگاه‌هاي سوخت كارمزد بگيرند. سهم هر جایگاه دار از همه این تشکیلات که شما می‌بینی تنها 3.5 درصد به ازای هر لیتر بنزین است. ما جايگاه‌هاي سوخت به ازاي ارائه هر ليتر بنزين هزار تومانی تنها 35 تومان سود می‌کنیم که 35 تومان هم سود ناخالص است. ما بارها این را گفته‌ایم باید از این 35 تومان هم حقوق كارگر را پرداخت کنیم هم هزینه استهلاك را بپردازیم هم خسارت خواب سرمایه را بدهیم. باور کنید اگر یک بيزنس پلن‌هاي اقتصادي بکشید تمامي جايگاه‌ها بی شک زيان‌ده محسوب می‌شوند.
رییس فرد ادامه می‌دهد: بحران کنونی اول سراغ جايگاه‌هاي كوچك‌تر رفته است. جایگاه‌های بزرگ و معروف و قدیمی هم شاید زیان ده نباشند و به سود برسند بازگشت سرمایه اولیه آن‌ها تقریبا غیر ممکن است و صرفا در شرایطی صرفه اقتصادی دارد که این زمین چند صد متری به شما ارث رسیده باشد! مثلا در كلانشهر تهران، سرمايه‌گذار فقط بین 50 تا 70 ميليارد تومان باید برای خرید هزار متر زمین کنار بگذارد و در نهایت ماهی چقدر درآمد دارد؟
او درباره درآمد ماهانه جایگاه‌های سوخت در پایتخت توضیح می‌دهد: در تهران، تعداد محدودي جايگاه سوخت وجود دارد که روزانه 150 هزار ليتر بنزين مي‌فروشند اما این جایگاه‌ها دارای مموقعیت ویژه هستند و تعداد بسیار اندکی به شمار می‌روند. به طور ميانگين هر جايگاه بين 60 تا 70 هزار ليتر در ماه فروش دارد.
با اين اوصاف اگر يك جايگاه به طور ميانگين، 65 هزار ليتر بنزين بفروشد، با احتساب 3.5 درصد سهم سود آن و قيمت كنوني بنزين، ماهانه حدود 70 ميليون تومان درآمد ناخالص دارد.
رییس فرد تاکید دارد که این درآمد ناخالص جایگاه‌هاست و درصد بالايي از آن صرف تامين هزينه سه شيفت كارگر (16 کارگر)، سه شيفت استهلاك، سه شیفت برق و آب، عوارض بالای شهرداري، ماليات بر ارزش افزوده و ... مي‌شود.