عصر ایران ؛ مینا عظیمی - ما مطبوعاتی‌ها اگر با گافی در سخنرانی، حرف و کلام یک مدیر یا یک مجموعه دولتی و خصوصی مواجه شویم معمولا چنان به آن می‌پردازیم که آن مجموعه یا فرد حداقل تا چند وقت نگران گفته‌ها و سخنانش باشد، حالا به نظر می‌رسد لازم است از آن «جوالدوزی» که به دیگران می‌زنیم یک «سوزن» هم به خودمان (اهالی رسانه) بزنیم.
اگرچه همواره جای نقد بر روند جشنواره فجر وجود دارد اما انصافا این میزان از اشتباه‌های عجیب و غریب در رسانه‌ها در آستانه برگزاری این جشنواره نکته‌ای نیست که بتوان نادیده گرفت. در ادامه به 3 مورد اشاره می‌شود:
1- تدبیر کارگردانان برای لو نرفتن فیلم یا انصراف از حضور در جشنواره فجر؟
به نظر می‌رسد برخی از کارگردانان برای آنکه مانع ایجاد جوی پیش از اکران عمومی فیلم‌شان شوند، از حضور در جشنواره انصراف داده‌اند، اما این پیش‌دستی فیلمسازان از سوی برخی رسانه‌ها «انصراف پی در پی...» نام گرفته است؛ این اسم‌گذاری همان تصمیم «دو سر بردی» است که فیلمسازان انصراف داده از فجر شاید به دنبالش بودند.
شنیده‌ها حکایت از آن دارد که دو فیلمساز یعنی مسعود ده‌نمکی کارگردان «زندانی‌ها» و منوچهر هادی سازنده «رحمان 1400» به ترتیبی از این ماجرا مطلع شده‌اند که ساخته جدیدشان شانس چندانی در فجر نخواهد داشت و راه حل را در کنار کشیدن از این رویداد سینمایی دانسته‌اند. حالا پیش‌دستی این فیلمسازان از سوی برخی رسانه‌ها «انصراف پی در پی...» برداشت شده است.
این سینماگران که به درستی تدبیر کرده و فیلم خود را از قرار دادن در موقعیتی که شانسی ندارد بیرون کشیده‌اند شاید روی همین جو مطبوعاتی هم حساب کرده بودند که انصراف آنان می‌تواند به نوعی آنان را در شرایط اوپوزسیون قرار دهد و همین ژست کلی به سود فیلم‌شان تمام خواهد شد. برخی رسانه‌ها هم با دمیدن در این تنور آتش را داغ‌تر کرده و ماجرای یک دوراندیشی فیلمساز را به فجر و خودداری کارگردانان و ... نسبت داده‌اند.
نگاهی به پیشینه حضور این دو فیلمساز در فجر هم به خوبی روشن می‌کند اغلب آثار آنان نسبتی با این رویداد نداشته است. ده‌نمکی هرچند با فیلم اول خود «اخراجی‌ها» موفق به کسب جایزه از سوی مخاطبان بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر (جایزه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران) شد، اما در سال‌ها بعد از آن هیچ‌گاه آثارش مورد توجه داوران فجر نبوده است.
هادی هم که فیلمساز موفقی در زمینه ساخت آثار پرفروش شناخته می‌شود، با «یکی می‌خواد باهات حرف بزنه» یک سیمرغ بلورین بازیگری و دیپلم افتخار جایزه بین‌المذاهب را در کارنامه فیلمش ثبت کرد.
2- یادتان رفته رسول صدرعاملی در جشنواره فیلم دارد؟
یکی دیگر از نکاتی که این روزها در رسانه‌ها بارها به آن اشاره می‌شود این است که اسم تهیه‌کننده فیلم «سونامی» به کارگردانی میلاد صدرعاملی به این دلیل تغییر کرده که قرار است رسول صدرعاملی داور جشنواره فیلم فجر باشد. به وضوح می‌توان گفت نویسنده این خبر چنان ذوقی از پیدا کردن یک داور داشته که فراموش کرده نگاهی به فهرست تولیدات سینمای ایران بیاندازد و ببیند که رسول صدرعاملی امسال فیلمی به نام «سال دوم دانشکده من» ساخته که احتمالا این فیلم یکی از مدعیان این دوره از جشنواره خواهد بود.
3- فهرست عجیب ویکی‌پدیا و رسانه‌های فریب‌خورده!
اغلب کاربران اینترنت با اندکی سواد به این موضوع آگاه‌اند که ویکی‌پدیا با وجود گستردگی اطلاعاتش، اما چندان قابل استناد نیست آن هم به یک دلیل مشخص: هر کسی می‌تواند اطلاعات موجود در این پایگاه را دست‌کاری و به روز کند و همین درصد مستند بودن اطلاعات آن را بسیار پایین می‌آورد.
حالا در روزهایی که خبرها نشان می‌دهد هیئت انتخاب در حال دیدن فیلم‌ها هستند و از سوی دیگر خبرنگاران پیگیر حوزه سینما در جریان آن هستند که اصلا برخی فیلم‌ها هنوز از سوی هیات انتخاب دیده نشده‌اند، فهرستی از فیلم‌های حاضر در جشنواره فجر روی ویکی‌پدیا منتشر می‌شود و برخی رسانه‌ها آن را منتشر می‌کنند.
پرسشی که اینجا مطرح می‌شود آن است که میل بی‌حد و حصر انتشار اولین خبر تا کجا می‌تواند پیش برود که برخی بدیهیات رسانه نادیده گرفته شود. واضح است که هیچ وقت هیئت انتخاب، روابط عمومی و دبیرخانه جشنواره فجر و هر مجموعه دیگر مرتبط با آن که دسترسی به فهرست فیلم‌ها دارد، ویکی‌پدیا را به عنوان محل اعلام اسامی فیلم‌ها انتخاب نمی‌کند و از سوی دیگر پایگاهی که نوشتن در آن برای هر کسی امکان‌پذیر است قطعا نمی‌تواند محل استناد باشد.