در پی انتشار یادداشتی تحت عنوان "ساز بی کوک خیابان" در عصر ایران، آقای ولی الله شجاع پوریان، معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران، توضیحاتی را ارسال داشته اند که ضمن سپاس از همراهی شان در نقد و بررسی این بحث، عیناً منتشر می شود:
یادداشتی با عنوان«ساز بی‌کوک خیابان» در سایت وزین تحلیلی- خبری عصر ایران با محوریت نقد و بررسی ساماندهی موسیقی خیابانی منتشر گردید. ارجاع نگارنده محترم نقل قول اینجانب در مورد ساماندهی گروه‌های هنری خیابانی بود که دغدغه خود را در این زمینه بیان داشتم.
به طور یقین معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران به حمایت از فرهنگ و هنر به ویژه آن دسته از هنرهایی که با کمترین هزینه، بیشترین پویایی و نشاط را به جامعه تزریق می‌کند، اعتقاد راسخ داد، شهر بدون هنر، شهری مرده و بی‌روح است و حمایت از هنر، هنرمند و اهالی هنر یکی از سیاست‌های اصلی معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران در راستای شعار «تهران، شهری برای همه» است.
شوربختانه یکی از مفاهیم مورد مناقشه در چند دهه گذشته در میان متولیان فرهنگی واژه موسیقی بوده است، قرائت‌های مختلف در باب جایگاه موسیقی و مرزهای آن باعث شده بسیاری از مدیران جرات ورود به این مسئله را نداشته باشند و گاها شاهد برخوردهای سلبی در این حوزه بوده‌ایم، اگرچه به جد معتقدم موسیقی اصیل و هنر فاخر نه تنها تضادی با دین و آموزه‌های دینی ندارد، بلکه بسیاری از مفاهیم، ارزش‌ها و هنجارها از طریق هنر و به ویژه موسیقی قابل ارائه و پذیرش بیشتر است، کما اینکه نکته‌ای که بنده را واداشت که در تشویق نوازنده موسیقی در ایستگاه متروی میدان جهاد سخن بگویم آرامش و انبساط خاطری بود که پس از شنیدن صدای دلنشین موسیقی به رهگذران دست می‌داد و اگر بعد از آن از ساماندهی گروه‌های هنری خیابانی سخن گفتم کانالیزه‌کردن و محدودکردن یا ثبت‌نام و نام‌نویسی از آنها مدنظر نبوده است، بلکه حمایت بیشتر و تمهید فضا و امکانات برای استفاده نوازندگان در فضاهای مختلف شهری بود و مراد از ساماندهی نه دریافت کارت ملی و شناسنامه و تعیین تکلیف برای آنها بلکه به واقع فراخوانی از آنهاست تا در هیاهوی شهری در نقاط مختلف شهر حاضر شوند و امید و آرامش را به شهروندان هدیه کنند.
ساماندهی به معنای کنترل و محدودکردن گروه‌های هنری نه رسالت و ماموریت ماست و نه به آن باور داریم، اما به جد معتقدم حمایت از هنر و هنرمند در هر زمینه‌ای جامعه خسته امروز را پویاتر و بانشاط‌تر می‌کند و یکی از وظایف معاونت اجتماعی و فرهنگی تسهیل‌گری در این زمینه برای رونق بیشتر آن می‌باشد.
تلاش بنده و همکارانم در معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران بر این امر استوار است که در کنار تکریم و ترویج شعائر دینی و اجرای برنامه‌هایی همچون عطر سیب در ایام اربعین، برنامه‌های دهه ولایت، ماه رمضان و سایر مناسبت‌های مذهبی، همزمان در جهت تحقق مطالبات شهروندان تهرانی در پاسداشت فرهنگ و هنر اصیل و فاخر گام برداریم.
از این رو به صورت قاطع اعلام می‌دارم طرح بحث ساماندهی گروه‌های هنری خیابانی به هیچ وجه به معنای کنترل و اعمال محدودیت نبوده و نیست و همه تلاش خود را برای حمایت از این سفیران فرهنگی بی‌ادعا و کم نام و نشان به کار خواهیم بست و از رسانه‌ها و اهالی رسانه نیز انتظار داریم همچون همیشه ما را در اجرای برنامه‌هایی که رضایت خاطر شهروندان را به دنبال دارد، حمایت و همراهی کنند و برای تقویت موضوع نیز راهکارها و پیشنهادات خود را به معاونت اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران ارسال نمایند.
نه اون چیزی که ما الان داریم از هنرمندانمون می بینیم!!!!!
آخه پوشش این هنرمندان تو جشنهای خصوصی و عمومی کجاش فاخر هست که بهش ببالیم و الگوبرداری کنیم؟؟؟؟؟