لوسمی یا سرطان سلول های خون موجب بروز علائم و نشانه های ظریف و شگفت انگیزی در سراسر بدن می شود که نباید آنها را نادیده گرفت.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "ریدرز دایجست"، علائم لوسمی، علائم سرطان خون و علائم مغز استخوان، بیماری بدخیمی است که موجب تولید غیر عادی برخی سلول های خون می شود. از آنجایی که در این شرایط جمعیت سلول های ناسالم بر سلول های سالم غلبه می کند، خون دچار افت عملکرد شده و فرد با برخی علائم جسمانی مواجه می شود.
در صورت ابتلا به لوسمی حاد، بیماری ممکن است خیلی سریع شرایطی وخیم به خود بگیرد، اما در لوسمی مزمن، پیشرفت بیماری آرام است و با گذشت زمان علائم و شدت بیماری بیشتر می شود. بدون در نظر گرفتن نوع لوسمی، در صورت مواجهه با مجموعه ای از علائم این بیماری که در ادامه به آنها اشاره شده است باید برای ارزیابی دقیق به پزشک مراجعه کنید.
خستگی و ضعف شایع‌ترین علائم لوسمی هستند. این نشانه ها اغلب به واسطه کم خونی (آنمی) یا کمبود گلبول های قرمز خون شکل می گیرند. در هر دو مورد لوسمی حاد و مزمن، بیمار ممکن است از خستگی خفیف تا ضعف جسمانی شدید را تجربه کند، اما در تمام موارد علائم تنها با گذشت زمان وخیم‌تر می شوند.
هرچه بیمار ضعیف‌تر و خسته‌تر می شود، ممکن است تنگی نفس را نیز تجربه کند که از کم خونی سرچشمه گرفته یا در موارد نادر شکل گیری توده ها در سینه دلیل آن هستند. پیاده‌روی های کوتاه حتی در حد قدم زدن در اتاق نیز ممکن است برای بیمار دشوار باشد. تنگی نفس از علائم سرطان ریه نیز محسوب می شود.
کبودی های بی دلیل که بدون هیچ آسیب جسمانی پدیدار می شوند، ممکن است یکی از علائم لوسمی باشند. کبودی های غیر معمول در نتیجه تعداد کم پلاکت ها یا مسائل انعقاد خون شکل می گیرند. شما ممکن است بدون این که کاری انجام دهید با کبودی های خود به خود مواجه شوید. کبودی ها می توانند در هر جایی از بدن ظاهر شوند، اما به طور معمول روی دست ها و پاها ظاهر می شوند.
همانند کبودی، خون دماغ شدن یا خونریزی غیر عادی از لثه ها، روده، ریه یا سر ممکن است نشانه ای از کمبود پلاکت و مشکلات انعقاد خون باشد که به اشکال حاد از لوسمی اشاره دارد.
پتشی با لکه های قرمز زیر پوست که به واسطه خونریزی شکل گرفته اند، تعریف می شود. این لکه ها ممکن است به واسطه اندازه کوچک خود، بی درد بودن، و یا قرار گرفتن در مکانی خارج از دید انسان از نظر پنهان بمانند. پتشی به کمبود تعداد پلاکت ها اشاره دارد و یکی از علائم لوسمی است. پتشی به طور معمول اطراف قوزک پا دیده می شود زیرا نیروی گرانش موجب تجمع مایعات بدن در قسمت پایینی پاها می شود.
اگرچه افزایش اندازه لثه ها که به نام هیپرپلازی لثه نیز شناخته می شود، به طور معمول تنها در بخش کوچکی از بیماران مبتلا به لوسمی حاد دیده می شود، اما یکی از آشکارترین علائم لوسمی است. در این شرایط لثه ها متورم به نظر می رسند و بیمار همواره با احساس تنگی عجیبی در دهان خود مواجه است.
بزرگ شدن طحال یکی از نشانه ای لوسمی مزمن و گاهی اوقات لوسمی حاد است که به کمبود اشتها منجر می شود. در این شرایط احساس سیری با مصرف مقدار اندکی غذا در بیمار شکل می گیرد زیرا طحال بزرگ شده معده را زیر فشار قرار می دهد.
بزرگ شدن طحال به واسطه لوسمی گاهی اوقات موجب احساس ناراحتی یا حتی درد شدید در ناحیه شکم می شود. از آنجایی که طحال در قسمت بالا سمت چپ شکم قرار گرفته است، ناراحتی و درد به طور معمول در این ناحیه احساس می شود.
تب یا لرز از علائم شایع لوسمی نیستند و تنها برای یک چهارم از بیماران مبتلا به لوسمی حاد رخ می دهند و تقریبا هیچگاه در موارد لوسمی مزمن شاهد آنها نیستیم. تب خفیف مکرر نشانه ای از عفونت و ضعف سیستم ایمنی است که ممکن است با لوسمی در ارتباط باشد.
تعریق شبانه اغلب به دلیل عفونت هایی که ممکن است با لوسمی در ارتباط باشند شکل می گیرند. بررسی و تشخیص دلیل این شرایط اهمیت دارد.
اگرچه رایج نیستند، سردردهای ضربان‌دار مکرر ممکن است نشانه ای از کم خونی مرتبط با لوسمی یا حتی موارد تهدیدکننده زندگی خونریزی در سر باشند.
همانند سردرد، خستگی، و تنگی نفس، رنگ پریدگی غیر عادی ممکن است نشانه ای از کم خونی در بیماران مبتلا به لوسمی حاد و برخی موارد لوسمی مزمن باشد. این افراد همواره با خستگی شدید مواجه هستند. اگر میزان گلبول های قرمز خون به اندازه ای کم است که دچار رنگ پریدگی شده اید، تنگی نفس هنگام راه رفتن جای شگفتی نخواهد داشت.
احساس درد در استخوان ها نسبتا رایج نیست، اما اغلب نشانه ای آشکار از لوسمی حاد و مزمن است. در صورت احساس درد خفیف تا شدید در استخوان های خود بهترین گزینه مراجعه به پزشک برای بررسی دقیق شرایط است زیرا سلول های لوسمی درون مغز استخوان تولید می شوند.
تورم و احساس درد در گره های لنفاوی در گردن، زیر بغل و کشاله ران می تواند نشانه ای از لوسمی باشد. این شرایط می تواند به واسطه ابتلا به عفونت نیز شکل بگیرد، اما غددی که بزرگ باقی مانده یا همچنان به رشد خود ادامه می دهند ممکن است از نشانه های لوسمی یا لنفوم (سرطان غدد لنفاوی) باشند.
تقریبا از هر 20 بیمار مبتلا به لوسمی، ممکن است یک نفر دارای راش پوستی باشد که می تواند به دو دسته تقسیم شود: لوسمی پوستی، یا راشی ناشی از سندرم سوئیت که به طور معمول با لوسمی در ارتباط است. لوسمی پوستی تقریبا همواره همانند این به نظر می رسد که توده ای وارد زیر پوست شده است. در مقابل، سندرم سوئیت همانند یک واکنش آلرژیک قرمز و خشن به نظر می رسد. اگرچه راش های پوستی در اشکال و اندازه های مختلف پدیدار می شوند، راش های پوستی مرتبط با لوسمی یک وجه مشترک دارند: آنها به طور مداوم به رشد و گسترش خود ادامه می دهند.
اگر با عفونتی مواجه هستید که بدون در نظر گرفتن آنتی بیوتیک مصرفی از بین نمی رود، ممکن است زمان انجام آزمایش خون برای بررسی ناهنجاری ها در گلبول های سفید، هموگلوبین و سطوح پلاکت ها فرا رسیده باشد. سطوح غیرعادی گلبول های سفید به اختلال در سیستم ایمنی منجر می شود که می تواند چرایی عفونت های مکرر را توضیح دهد. این شرایط همراه با علائم دیگر، مانند خستگی یا کبودی باید توجه شما را جلب کرده و مراجعه به پزشک را در دستور کار خود قرار دهید.