عصر ایران؛ مصطفی داننده- ما عادت کرده‌ایم، سال‌هاست؛ شاید اول کمی برای‌مان سخت باشد اما بعد عادت می‌کنیم. وقتی دلار به هزار تومان رسید، دادها به آسمان رفت و بعد عادت کردیم. دلار سه هزارتومان شد عادت کردیم. 10 هزار تومان شد عادت کردیم حتی 18 هزار تومان هم شد عادت کردیم. ما اهل عادتیم.
آن روزهای اول بود که به قیمت‌های گران شده اعتراض داشتیم بعد فقط قیمت‌ها را دیدیم و کارت را دادیم تا آقا و یا خانم فروشنده آن را بکشد. ما دیگر عادت کرده‌ایم هر روز قیمت‌ها را بخواینم و بگوییم امروز هم گران شد.
ببیند چقدر خوب به آلودگی هوا عادت کرده‌ایم و یا دیگر از زلزله نمی‌ترسیم یا خیلی عادی در جاده‌ها به استقبال مرگ می‌رویم و حتی به راحتی شعار سیاستمداران را باور می‌کنیم.
برای ما مردم همه چیز عادی شده است. این عادی شدن باعث شده که عادت کنیم اما تو رو به خدا حضرات مسؤول شما عادت نکنید.
شما عادت نکنید مثلا اگر کارگران شرکت نیشکر هفت تپه خوزستان سه ماه است حقوق نگرفته‌اند، به آنها حقوق ندهید. آنها به زندگی سخت عادت کرده‌اند. آنها صورت خود را با سیلی سرخ نگه می‌دارند اما شما عادت نکنید که همیشه صورت آنها را سیلی خورده ببیند.
به فاصله طبقاتی ایجاد شده در جامعه این روزهای ایران عادت نکنید. عادت نکنید که یکی همیشه دارا باشد و یکی همیشه ندار.
لطفا عادت نکنید.
عادت نکنید به اینکه تولیدی‌های بزرگ و کوچک یکی یکی تعطیل شوند. عادت نکنید کارگران آنها بیکار شوند. عادت نکنید قیمت‌ها همیشه در حال افزایش باشد.
عادت نکنید خبرهای تلخ اجتماعی را بشنوید و دست روی دست بگذارید و کاری نکنید.
عادت نکنید که قیمت خودرو هر روز بالا برود و مردم مجبور باشند برای پراید، به اندازه یک ماشین با کیفیت هزینه کنند.
ما مجبور هستیم عادت کنیم. ما اگر عادت نکنیم مجبوریم با کابوس مشکل‌ها زندگی کنیم. اگر بخواهیم هر روز به قیمت شیر و ماست فکر کنیم، دیگر نمی‌توانیم زندگی کنیم. ما عادت می‌کنیم تا شما فکری به حال کشور کنید.
شما عادت نکنید که سر ماه حقوق بگیرید، با خودروهای اداری از این سو به آن سوی شهر بروید و ندانید مردم چه مشکلاتی دارند.
عادت کردن شما خطر بزرگی برای جامعه است. شما هم اگر به مشکلات عادت کنید دیگر نمی‌شود هیچ امیدی به آینده نداشت. آن زمان است که ناامیدی از در و دیوار شهر و کشور بالا می‌رود و هر کسی به دنبال راهی برای فرار از شرایط موجود است.
لطفا عادت نکنید حضرات مسؤول!
وقتی پول مفت خورده شود قلب عادت به بی حیایی می کند .
اولویت بی حیا هم دلسوزی و حق الناس نیست
توی بحبوحه انتخابات چنان حمایتی میکنید چنین و چنان اما بعد از تو زرد از آب در اومدن.....
عادت کنیم، زجر نمیکشیم، بعد می میریم
در هر دو حال زود می میریم و از زندگی لذتی نمی بریم
تنها زنده این، همانند ماهی در یک استکان آب که حق تکان خوردن ندارد