عصر ایران؛ مهرداد خدیر- عباس آخوندی وزیر راه و شهر‌سازی متن استعفای خود را علنی و رسانه‌ای کرد. تاریخ این نامه 10 شهریور 1397 است و نشان می‌دهد در این مدت چند بار از رییس جمهوری خواسته از دولت خارج شود.
متن استعفای عباس آخوندی با استعفاهای رایج در این سال ها کاملا متفاوت است و خارج از کلیشه های مرسوم با صراحت نکاتی را دربارۀ چرایی تقاضای کناره گیری خود مطرح کرده و از این نظر می توان آن را شبیه استعفای سید محمد خاتمی از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت اول سازندگی و در سال 1371 دانست.
او نیز به یک استعفای عادی بسنده نکرد و از شرایطی گفت که امکان ادامۀ کار را از او سلب می کرد و البته برای دولت هاشمی رفسنجانی یک نقطۀ ضعف، به حساب آمد ولی با متن استعفا یک سند ماندگار را در تحلیل رخدادهای سیاسی و فرهنگی بر جای گذاشت و استعفای آخوندی هم اگر چه به آن طول و تفصیل نیست اما اشارات مصرحی دارد.
مهندس آخوندی در متن استعفا نامۀ خود نوشته است: « با سیاست حداکثری دخالت دولت در بازار و روش های سامان دهی امور اقتصادی به لحاظ شرایط موجود موجود کشور امکان هماهنگی ندارم.»
وی اظهار امیدواری کرده رییس جمهوری وزیری همراه تر را برگزیند و استعفای خود را ناشی از نقض سه اصل – البته به دلیل الزامات تحریم- دانسته و این سه اصل را «پای بندی به قانون، احترام به حقوق مالکیت و اقتصاد بازار رقابتی» بر شمرده است.
هر چند عزم عباس آخوندی برای خروج از دولت جدی به نظر می رسد اما از سوی دیگر با این استعفا یک گزینۀ مناسب برای شورای شهر تهران خلق شده است.
شورای شهر یا باید به رایزنی برای مستثنا کردن محمد علی افشانی شهردار تهران از قانون منع به کارگیری بازنشستگان ادامه دهد. پروسه ای که به نظر نمی رسد به چنین نتیجه ای بینجامد.
گزینه دوم این است که محسن هاشمی رییس شورای شهر را به شهرداری تهران برگزینند و در این حالت از یک طرف میثاق نامه شکسته می شود چون قرار بود کسی از شورا خارج نشود هر چند محسن هاشمی امضا نکرده بود و از سوی دیگر با ورود اجتناب ناپذیر مهدی چمران یک دستی شورا بر هم می خورد و می توان حدس زد در چنین حالتی صدا وسیما مدام سراغ او برود تا این گونه القا کنند که رای مردم تأثیری نداشته است.
گزینه سوم انتخاب فردی از بیرون شورا ست و یافتن چنین شخصی با توجه به نیاز به کسب استعلام های متفاوت و هماهنگی های متنوع و کسب اجازه های مختلف دشوار است.
حال آن که با استعفای مهندس آخوندی اکنون شورای شهر یک گزینۀ تازه دارد و با توجه به ارتباط او با موضوع شهر سازی و سابقه وزارت مسکن و نگاه سیاسی و اجتماعی هم سو با شورای شهر می تواند انتخاب شورای شهر تهران برای شهرداری باشد البته اگر نظام مهندسی دربرابر انتخاب او صف آرایی نکند.
آخوندی در نگاه سیاسی و تحلیل اجتماعی و از همه نظر بر شهردار کنونی ارجحیت دارد و اصلاح‌طلبان می‌توانند با انتخاب آخوندی به شهرداری تهران فرصت از کف رفته یک سال اخیر را هم جبران کنند.
اگر روحانی در پذیرش استعفا دست دست نکند و این اتفاق زودتر رخ دهد شورای شهر نیز دیگر ناگزیر از رایزنی برای خارج کردن افشانی از شمول قانون یا انتخاب محسن هاشمی یا تن دادن به انتخاب شهرداری پایین تر از استانداردهای لازم نخواهد بود و می تواند عباس آخوندی را به خیابان بهشت بفرستد مگر آن که عباس آخوندی اساسا تصمیم جدی گرفته باشد از چرخۀ مدیریت کلان خارج شود.
چهره شهرها خیلی زشت و بدقواره شده
هرکس هر طور دلش می خواهد نمای ساختمان را طراحی میکند
چهره شهرها خیلی زشت و بدقواره شده
هرکس هر طور دلش می خواهد نمای ساختمان را طراحی میکند
شما را به خدا از این حرف ها نزنید.
آخوندی و مانند ایشان چقدر می خواهند بر سر مدیریت این مردم باشند؟ مگر قحط الرجال ایران را بر داشته؟
آقای آخوندی چهار دوره در دو دولت وزیر شده هرچه فکر و توان داشته بکار برده است.
حالا باید برود بازنشست شود و به زندگی اش برسد.
این گروه 2 و3 هزار نفر همیشه مدیر کی میخواهند کنار بروند تا مردم نفس بکشند و بتوانند مدیران دیگر را هم تجربه کنند؟