عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ می‌دانستید زمین‌های کشاورزی در ایران می‌توانند راه بروند؟ آیا از صخره‌نوردی و کوهنوردی ساختمان‌ها در کشور خبر دارید؟ می‌دانستید در ایران هتل‌ها و پاساژها را حتی روی آب هم می‌توانند بسازند؟ انجام این کارها در کشور ما کار بسیار ساده‌ای است. نه نیازی به مغزهای مبتکر داریم و نه تکنولوژی آن‌چنان پیشرفته. فقط کافی است کشاورزی زمین‌ها اطراف مزرعه خود را بدون سند و مدرک تصرف کند یا مثلا جنگلی را آتشی بزند تا خاکش ضمیمه مزرعه او شود، آن‌وقت است که در عرض یک‌سال راه رفتن و گسترده شدن مزرعه او را خواهید دید. همین‌کار را سازندگان بناهای مسکونی روی کوه‌ها انجام می‌دهند و هر روز شاهد بالا رفتن برج‌ها و آپارتمان‌ها از کوه‌ها هستیم. ساخت هتل یا پاساژ روی دریا هم به آسانی همین‌هاست. کسانی هستند که با پر کردن خط ساحلی دریا و پیشروی در آن، دریا را به عقب می‌رانند تا بتوانند مجتمع بزرگ خود را در زمینی بسازند که روزگاری جزوی از دریا و حق عموم بوده است.
تعداد این دست‌اندازی‌ها به حق عموم مردم که به آن زمین‌خواری می‌گویند، کم نیست. حجم عظیمی از پرونده‌های حقوقی سازمان‌های محافظ محیط زیست در ایران را پدیده زمین‌خواری به خود اختصاص داده. آن‌طور که سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور اعلام کرده، سالانه حدود ۱۵ هزار پرونده مرتبط با این پدیده باز می‌شود که هر سال هم این تعداد در حال افزایش است.
در کل در سراسر ایران ۱۴۰ میلیون هکتار اراضی ملی داریم که نزدیک به ۱۰ میلیون هکتار آن بدون سند است. همین عامل هم باعث می‌شود تا زمین‌خواران به فکر تصرف غیرقانونی آن بیفتند. زمین‌خوارانی که برخی از آن‌ها بنا به گفته معصومه ابتکار، رئیس سابق سازمان حفاظت محیط‌زیست، ارگان‌های نظامی مستقر در خط ساحلی دریاهای شمال و جنوب کشور هستند.
زمین‌خواری، کوه‌خورای و دریاخواری، از مهم‌ترین معضلاتی است که محیط‌زیست کل کشور امروز درگیر آن شده است. با از بین رفتن زیستگاه گیاهان و جانوران و تصرف آن‌ها برای ساخت‌وساز‌هایمان، هربار یک گام دیگر به نابودی محیط زیست و از بین رفتن حیات خودمان در ایران نزدیک می‌شویم.