در‌حالی‌که خطوط تولید اتوبوس‌های داخلی به‌دلیل کمبود تقاضا، فعالیتی زیر ظرفیت اسمی دارند، زمزمه واردات دست دوم این محصول تجاری به کشور این روزها به گوش مي رسد.
به گزارش عصر ایران به نقل از خبرنگار پدال نیوز، در‌حالی‌که خطوط تولید اتوبوس‌های داخلی به‌دلیل کمبود تقاضا، فعالیتی زیر ظرفیت اسمی دارند، زمزمه واردات دست دوم این محصول تجاری به کشور این روزها به گوش مي رسد.
این در شرایطی است که در حال حاضر چند خط تولید اتوبوس در کشور با برندهای مختلف وجود دارد، اما به‌دلیل کمبود تقاضا، زیر ظرفیت موجود خود فعالیت دارند. هم اکنون دو واحد صنعتی بزرگ و وابسته به خودروسازان کشور مشغول به تولید انواع اتوبوس هستند، با این حال چون تقاضای چندانی ندارند، خطوط تولیدشان با ظرفيت پايين مشغول به فعاليت هستند.
كارشناسان معتقدند، مشکل اصلی در این ماجرا، کم توجهی دولت و همچنین شهرداری‌ها به تولیدات داخل است؛ زیرا اتوبوس به‌عنوان کالایی گران قیمت، چندان امکان فروش به‌صورت شخصی نداشته و باید در قالب قراردادهای کلان فروخته شود.
در حال حاضر شهرداری‌ها و سازمان شهرداری و دهیاری به‌عنوان دو مشتری اصلی اتوبوس در کشور به شمار می‌روند و اگر آنها سفارش‌گذاری نکنند، شرکت‌های اتوبوس‌ساز داخلی تقاضای خاصی برای تولیدات خود نخواهند داشت.
هرچند ممکن است نهادهای داخلی مربوطه، به‌دلیل مسائل قیمتی و شاید هم کیفی، به سراغ واردات آن هم از نوع دست و دوم اتوبوس رفته باشند، با این حال این موضوع در نهایت به ضرر تولید داخل تمام شده و بر بیکاری پنهان کارگران در خطوط تولید اتوبوس کشور می‌افزاید. در این شرایط، چندان پذیرفتنی نیست وقتی شرکت‌های داخلی زیر ظرفیت اسمی تولید دارند، نیاز کشور به کالایی مانند اتوبوس، از طریق واردات تامین شود.
با این حساب به‌نظر می‌رسد اگر شهرداری‌ها و سازمان شهرداری و دهیاری کشور در برنامه‌های خود برای خرید اتوبوس، تجدیدنظر کرده و از تولیدات داخلی بیشتر استفاده کنند، نفع این ماجرا برای صنعت و اقتصاد داخلی خواهد بود و ارز کمتری نیز خارج خواهد شد.