مجید برزگر گفت: برای من به عنوان یکی از داوران جشنواره سلامت در وهله اول سینما و رعایت فیلمسازی مهم است، وگرنه یک موضوع پزشکی را می توان در قالب یک مقاله هم پیگیری کرد. حال که موضوع پزشکی و سلامت تبدیل به فیلم شده باید به بهترین شکل نمایش داده شود. حتما در داوری نیم نگاهی به موضوع و مفاهیم سلامت، اخلاق پزشکی و سلامت روان و درمان خواهیم داشت.
به گزارش عصرایران، مجید برزگر، یکی از داوران بخش کوتاه و دانشجویی سومین جشنواره فیلم سلامت است. وی در خصوص لزوم برگزاری جشنواره ای در حوزه سلامت گفت: هر بهانه و فرصتی برای نمایش و تماشای دست جمعی فیلم به عنوان یک محصول فرهنگی که بتواند به هر شکل بخشی از ذهن ما را ارتقا دهد و یا موضوعی را هشدار و یادآوری کند، خوب است. در جامعه به شدت آشفته و عصبی امروز هیچ کاری جز کار فرهنگی نمی تواند مفید باشد.
وی افزود: جشنواره فیلم سلامت نه به خاطر علاقه مندان سینما بلکه به خاطر مخاطبان وسیعی که در حوزه های مختلف سلامت مانند پزشکان، دانشجویان پزشکی و یا مخاطبان مرتبط با حوزه سلامت روان و جامعه شناسان و روانشناسان می تواند داشته باشد قابل توجه است. این افراد خود طیف بزرگی از مخاطبان هستند که می توانند دور هم جمع شوند، فیلم ها را تحلیل کنند و تحلیل آنها برای ما فیلمسازان می تواند راهگشا باشد. طبیعتا نقطه نظر کسانی که فیلم ها را به صورت تخصصی در حوزه پزشکی می بینند، در حالی که سینما حوزه شان نیست می توانند برای فیلمسازان راهگشا باشد و به ما می گویند که در فیلمسازی چگونه می توانیم وارد نگاه علمی تری شویم.
کارگردان فیلم سینمایی «پرویز» با بیان اینکه گاهی فیلمسازان موضوعات هیجان انگیزی پیدا می کنند ولی ممکن است در پرداخت اشتباهاتی داشته باشند، عنوان کرد: تعامل بین سینما و حوزه سلامت می تواند سینمای ما را کمی علمی تر کند، امیدوارم فیلم ها این تاثیر را بگیرند.
برزگر در خصوص بحث احتمال سفارشی بودن آثار سینمایی در حوزه سلامت تاکید کرد: تنها جایی که فکر می کنم سفارشی بودن آثار، بد نیست سفارشی بودن فیلم در حوزه سلامت است. اگر وزارت بهداشت و هر نهاد دیگری مثل شهرداری تهران به من فیلمساز اجتماعی بگویند که فیلمی هشدار دهنده درباره سن پایین اعتیاد و یا شیوع ایدز در جامعه و یا آلودگی صوتی بسازیم باید از آن استقبال کنیم. این اصلا بد نیست. سلامت جامعه مربوط به همه ما می شود. اگر فیلمی بتواند هشدار دهد، یادآوری کند و یا تاثیر درستی بگذارد یعنی فیلم موفقی بوده است. یک فیلم بیشتر و از هر خطابه، مقاله، سخنرانی و یا دستور مدیر و وزیر می تواند تاثیرگذار باشد. بنابراین اگر هم جایی مثل وزارت بهداشت به سینماگران سفارشی بدهند که فیلمی در حوزه سلامت بسازند فیلمسازان باید استقبال کنند.
کارگردان فیلم سینمایی «فصل باران‌های موسمی» ادامه داد: مطمئنا اگر وزارت بهداشت بخواهد درباره پیشرفت هایی که در دوره فلان مدیر صورت گرفته فیلم بسازد غلط است. خود این جشنواره از آن حیث که در دوره های گذشته هم فیلم داشته و هم مسئولیتی در آن داشته ام برایم بسیار آموزنده بود. چندین متخصص اعصاب و روان فیلمم را دیدند و آن را نقد کردند، وقتی فیلم را تحلیل می کردند متوجه نکته های زیادی شدم. زمانی که فیلم را ساختم تحقیق چندانی نکرده بودم، تحقیقاتم علمی نبود و فیلمنامه را بر اساس شنیده ها از کسانی که اطرافم آلزایمر داشته اند نوشتم. پس از آن فهمیدم که می توانستم با افراد متخصص صحبت کنم و چندین نکته را در فیلم رعایت می کردم.
وی در خصوص مولفه های سلامت که در حال حاضر در جامعه وجود دارد و می توان درباره آن فیلم ساخت، خاطرنشان کرد: من به سینما به عنوان پیام رسان نگاه نمی کنم و به نظرم انتقال پیام رسالت اصلی سینما نیست. اما این را می دانم که شرایط امروز جامعه ما ایجاب می کند که سینما به قصه های تلخ و فضاهای این چنینی رفته است. قصه ها، هنرپیشه ها و فیلمسازانی که مردم آنها را دوست دارند، به مردم یادآوری می کنند که می توان طور دیگری هم بود یا اگر اینگونه باشد چقدر خوب است، حتما تاثیرگذار خواهد بود. متاسفانه چه بخواهیم و چه نخواهیم معضلات اجتماعی وجود دارند و وقتی فیلمساز درباره آنها فیلم می سازد محکوم به سیاه نمایی می شود. در حالی که روشن کردن چراغ برای آن سیاهی و نمایشش کمک به تصحیح آن می کند. این سیاه نمایی نیست ولی ما محکوم به سیاه نمایی می شویم، فیلمساز فقط آن را نمایش می دهد.
این نویسنده توضیح داد: معضلات اجتماعی را ما نساخته ایم، این معضلات وجود داشته و فیلمساز فقط آن را نمایش می دهد. بخشی از وظیفه سینما این است که نمایش دهد، می تواند هیچ توضیحی هم ندهد و حتی اگر بخواهد به تلخ ترین شکل هم نمایش بدهد، چه بسا که آن تلخی به جان مخاطب بنشیند و نفوذ کند. نمایش چنین اثری ممکن است یک مدیر را به فکر وادارد که اگر فرزند من در این موقعیت قرار بگیرد چه اتفاقی می افتد. همه باید به این فکر کنند که این آسیب ها باید درست شود. به هر حال این باور وجود دارد که سینما و کارهای نمایشی روی مردم تاثیر بیشتری می گذارد. حداقل از این منظر جشنواره سلامت جشنواره مهمی است.
کارگردان فیلم سینمایی «یک شهروند کاملاً معمولی» در خصوص المان های ارزیابی آثار در این جشنواره اضافه کرد: روشن است که در وهله اول سینما و المان های یک فیلم خوب را در نظر می گیریم. ولی در اینجا فیلم خوب به اضافه موضوع سلامت حائز اهمیت است و اینکه یک فیلم خوب چقدر موضوعش با مفهوم جشنواره سلامت همخوانی دارد. تعداد آثار زیادی به دست ما رسید، انتخاب شد. امیدوارم که فیلم های بیشتری در این حوزه ساخته شود و ای کاش می توانستیم جایزه بیشتری بدهیم ولی طبق آیین نامه باید به فیلم هایی با مفهوم سلامت جایزه دهیم. برای من به عنوان یکی از داوران در وهله اول سینما و رعایت فیلمسازی مهم است، وگرنه یک موضوع پزشکی را می توان در قالب یک مقاله هم پیگیری کرد. حال که موضوع پزشکی تبدیل به فیلم شده باید به بهترین شکل نمایش داده شود. حتما در داوری نیم نگاهی به موضوع و مفاهیم سلامت، اخلاق پزشکی و سلامت روان و درمان خواهیم داشت.