زهرا خداوردی
درونم پر است از روزمرگى ها و ذهنم جعبه محدودى پر از اتفاقات هميشگى، آنچنان مشغولم كرده است كه حتى نيم نگاهى به اتفاقات جديد نمي اندازم.
حال آدمها علامت سوال بزرگى برايم شده، آنهايي كه خود را علامه دهر مي دانند و هر بار با ادعايي تازه تكرار مكررات مي كنند اين در حالي است كه خود در حال درجا زدن در احوالات خويش اند ولى قصد نسخه پيچيدن براى جامعه را دارند.
اكنون زمانه منتظرنگرش عميق و جديد با زاويه اى نو است تا اذهان را بيدار كند نه اينكه به آنها سمت و سوى دلخواه خود را بدهد. اگر قرار است قلمها بنويسند بايد حركتشان خط بطلان بر سطحى نگرى ها و ساده لوحى ها باشد بايد بتواند نگاهى ساده، روان و معقول را مطرح كند تا راز نشانه ها را به درستى آشكار سازد و عقل ،منطق و صحت موارد را رأس كار خود قرار دهد.
اين جهاني است كه در تكاپو و حركت از روزمرگى ها فاصله مي گيرد و اين زمان است كه مي توان حركت به سوى جلو را تجربه كرد.