زمانی که به آینده و چگونگی استفاده از تکنولوژی در زندگیمان فکر میکنیم، معمولا یکی از اولین ایدههایی که به ذهنمان میآید، مجموعهای از رباتهای کوچک است که در خانهی مان مشغول حرکت هستند؛ رباتهایی که کارهایمان رومزه و تکراریمان را برایمان انجام میدهند.
به گزارش دیجی کالا مگ، هنوز به نقطهای نرسیدهایم که در آن رباتهای مختلفی در خانهمان، هر کدام یک وظیفه را برعهده گرفته باشند. پیچیدهترین رباتی که در خانهی افراد پیدا میشود، احتمالا یک ربات دیسکی کوچک است که از استند خودش به بیرون میآید تا سطح خانهی افراد را جارو کند. با این حال، اگر به ایدهی اصلیمان از آیندهی نزدیک و تکنولوژی بازگردیم، میبینیم که حجم زیادی از کارها هنوز هم نیاز به طراحی یک ربات دارند. برای شروع شاید بد نباشد سراغ یک ربات رویم که وظیفهی مراقبت از گیاهان خانگیمان را برعهده میگیرد.
تعدادی مهندس حوزهی ربات در چین، یک ربات «هکسا» (Hexa) را طوری دستکاری کردهاند که میتواند از پس انجام این کار برآید. «سون تیانکی» (Sun Tianqi)، که صد درصد اسمش را اشتباه تلفظ کردهایم، مدیرعامل شرکت رباتیک «وینکراس» (Vincross) است. تیانکی در سال ۲۰۱۴ در شرکت خود پروژهای با مضمون «ارایهی تکنولوژی انسانها به گیاهان» راه انداخته بود. این پروژه تازه دست و پا پیدا کرده است.
مدیرعامل شرکت وینکراس ربات هکسا خودش را طوری دستکاری کرده است که یک گیاه را روی سر خود حمل میکند. این ربات اگر تصور کند که گیاه نور کافی دریافت نمیکند، آن را به مکان بهتری میبرد. البته توانایی این ربات فقط هم در نقل مکان و رساندن نور خورشید به گیاه نیست. در صورتی که آب کافی به گیاه نرسد، این ربات با تکان دادن پاهای خود به انسان اطلاع میدهد که باید به گیاه آب بدهد.
سون تیانکی دربارهی ساختهی خود میگوید: «با این پروژه، میتوان گفت که یک گیاه را تبدیل به یک حیوان کردهام. به گیاه کمک کردهام تا محدودیتهایی که طبیعت در مقابلش گذاشته را پشت سر بگذارد. اگر بخواهم سادهتر بگویم، به یک گیاه کمک کردهام تا به کمک تکنولوژی رباتیک، حرکت کردن را تجربه کند.»
او ادامه میدهد: «با این پروژهی کوچک، در واقع هم یک اثر هنری است و هم یک محصول تکنولوژی، امیدوارم به انسانها یادآوری کنیم که ما همیشه در حال شکستن محدودیتها به کمک تکنولوژی هستیم؛ محدودیتهایی که طبیعت در طول میلیونها سال گذشته مشخص کرده است.»
ایدهی ساخت این ربات، با مرگ یک گل آفتابگردان در ذهن سون تیانکی شکل گرفت. تیانکی توضیح میدهد: «اگر این گل آفتابگردان میتوانست فقط چند متر آن طرفتر برود و خودش را از سایه دور کند، نجات پیدا میکرد. گل آفتابگردان به دلیل محدودیتهای طبیعی مرده است. در حالی که ما انسانها در همه حال از تکنولوژی استفاده میکنیم تا محدودیتهای طبیعیمان را پشت سر بگذاریم. این گیاه نمیتواند به صورت طبیعی راه برود، ولی به کمک تکنولوژی میتواند.»