نامه‌نیوز نوشت: جانشین قرارگاه ثارالله گفت: برادرانی قبل از پوشیدن لباس پرافتخار پاسداری دانشجو بودند اما افرادی دست به تخریب آنها می‌زنند چون از این بچه‌های خدمتگزار می‌ترسند و وحشت دارند.
محمداسماعیل کوثری جانشین قرارگاه ثارالله می‌گوید «کسانی که برحسب ضرورت لباس پرافتخار سپاه پاسداران پوشیدند، گرچه در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شدند و رأی نیاوردند اما خیلی چهره های سیاسی هم رأی نیاوردند، این طبیعی است چون مردم انتخاب می کنند و نهایتا یک نفر از میان نامزدها رئیس جمهور می شود».
مشروح گفتگو با کوثری را در ادامه بخوانید.
****
خبری در رسانه ها درباره نامزدی حسین دهقان در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ منتشر شد اما برخی معتقدند تجربه کاندیداتوری آقایان علی شمخانی، محسن رضایی و محمدباقر قالیباف نشان می دهد، کسانی که روزی در کسوت نظامی بودند وقتی وارد رقابت سیاسی می شوند اقبال مردمی به سمت آنها نمی رود، نظر شما چیست؟
اولا اکثر قریب به اتفاق این برادران قبل آنکه نظامی شوند، قبل انقلاب دانشجو بودند. برحسب ضرورت لباس پرافتخار بسیج و سپاه پاسداران پوشیدند و به تمام معنا خدمت کردند. حالا در انتخابات ریاست جمهوری نامزد شدند و رأی نیاوردند اما خیلی چهره های سیاسی هم رأی نیاوردند، طبیعی است چون مردم انتخاب می کنند و نهایتا یک نفر از میان نامزدها رئیس جمهور می شود.
در واقع می فرمایید این یک اصل قطعی نیست که مردم ایران هیچ گاه به یک نامزد با سابقه نظامی گری در انتخابات ریاست جمهوری رأ نمی دهند؟
بالاخره اصل این است که مردم باید تشخیص دهند. هرکسی را که مردم تشخیص دهند بر همان اساس نیز نفرات انتخاب می شوند.
یعنی نمی توان نتیجه گیری کرد که چون آقایان شمخانی، رضایی و قالیباف توفیقی در انتخابات ریاست جمهوری پیدا نکردند، دیگران نیز اگر وارد شوند به توفیقی نمی رسند؟
خیر، نمی توان گفت «هر کسی هر جایی خدمت کرد نباید برای خدمت در جای دیگر وارد عرصه انتخابات شود». این حرف غلطی است. هرطور مردم تشخیص دادند براساس همان هم انتخاب می شود. حالا می خواهد نامزد پیروز از هر قشری باشد.
در ذهن افکارعمومی این طور نقش بسته که نظامی ها شخصیت های اصولگرایی هستند، به این معنا که اگر بخواهند از کسوت نظامی گری خارج شوند و جامه سیاست بپوشند، در اردوگاه اصولگرایی تعریف می شوند؟
خیر، این طور نیست. این بچه ها قبل از آنکه لباس پرافتخار پاسداری را بپوشند، دانشجو بودند بنابراین بحث بحث خدمت است، کسی که بتواند بهترین خدمت را به مردم کند و چشم داشتی نداشته باشد. مگر بنی صدر که سیاسی بود یا کسان دیگری که آمدند رئیس جمهور شدند چه کار کردند که بعدا مورد نفرت مردم قرار نگرفتند. پس مردم باید تشخیص دهند.
نظامی هایی هایی که بعدها سیاسی شدند روحیه فراجناحی دارند یا واقعا در اردوگاه سیاسی تعریف می شوند؟
روحیه فراجناحی دارند. نظام جمهوری اسلامی، انقلاب و حفظ روحیه انقلابی برای آنها مهم است.
از بین آقایان شمخانی، رضایی، قالیباف و دهقان کدام شخصیت در نگاه مردم و سیاسیون فراجناحی تر هستند؟
همه آنها چنین ویژگی دارند.
آقای دهقان با هر سه دولت آقایان خاتمی، احمدی نژاد و روحانی و آقای شمخانی با دولت آقای خاتمی و آقای روحانی کار کرده است ...
خوب همین. کسانی که می گویند برای این جناح یا آن جناح؛ نشان می دهد این طور نیست و بحث اصلی خدمت است.
اما آقای رضایی و آقای قالیباف اصولگرا محسوب می شوند.
این برداشت شماست اما من چون شناخت دارم دیدگاهم را گفتم.
به نظر شما آقای دهقان که با سه دولت خاتمی، احمدی نژاد و روحانی همکاری داشته، مورد اقبال سیاسیون دو جناح قرار بگیرد؟
بستگی دارد که بیاید. موقعش که رسید، می توان صحبت کرد. طرح بحث کردن از الان جوسازی برعلیه نیروهای خدمتگزار است. ما سال آینده انتخابات مجلس را خواهیم داشت.
اخیرا نیز بحث رئیس جمهور نظامی مطرح بود.
این کار همان کسانی است که از این بچه های خدمتگزار می ترسند و وحشت دارند.
یعنی با طرح زودهنگام نام ها می خواهند چهره آنها را بسوزانند؟
دقیقا همین طور است. الان چه ربطی به بحث ریاست جمهوری دارد.