عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ گرچه جواد یساری ترک وطن نکرده، اما نمی‌تواند در وطنش بخواند. او کنسرت‌هایش را در دوبی و گاهی در اروپا اجرا می‌کند و در آن‌ها از عشق به وطن می‌گوید. حالا پس از سال‌ها ممنوع‌الصدایی، صدایش به‌صورت رسمی در داخل ایران شنیده و مجوز فعالیت گرفته. آن هم به خاطر حضور در فیلمی به‌نام «دشمن زن» که در ایران به تازگی اکران شده.
جواد یساری با ترانه‌هایش، شاید امروز در جذب نسل جدید به مشکل بخورد، اما روزگاری طرفداران زیادی داشت. او که کار موسیقی را ۵ سال قبل از انقلاب آغاز کرد، از دسته خوانندگانی است که به آن‌ها کوچه‌بازاری می‌گفتند و امروز به‌نام دسته موسیقی مردمی معروف‌اند. ترانه‌‌هایی که از دل کوچه بازارهای جنوب شهر تهران سر برمی‌آورد و به سادگی و همه‌فهمی قشری از مردم بود که قهوه خانه‌رو یا لوطی‌پسند بودند. کسانی که ناصر ملک‌مطیعی محبوب‌شان بود.
حالا با مرگ ملک‌مطیعی و سردرگمی مردم و مسئولان برای چرایی ممنوع‌الکاری او، جواد یساری موفق شده تا مجوز بگیرد. البته جای سعید مهناویان کنار او خالی است؛ ترانه‌سرا و آهنگسازی که بخش زیادی از کارهای او و خوانندگان مشهور ایران را در سبک کوچه‌بازاری ساخت. کسانی چون عباس قادری، داوود مقامی و نعمت‌الله آغاسی.
جواد یساری پس از ۴۰ سال توانست دوباره به کار موسیقی برگردد. زمانی موسیقی او را به تحقیر خالتور و زمانی هم مبتذل می‌خواندند. حالا او با همان سبک همیشگی‌اش همان سبک موسیقی مردمی دوباره روی سن آمده. باید دید چند هنرمند دیگر مثل او در این ۴ دهه به محاق رفته‌اند که می‌توان دوباره دست‌شان را به دست علاقه‌مندانشان داد. کسانی که هنوز هم آن‌ها را به یاد دارند؛ مثل همان کسانی که در این سال‌ها روی کارهای قدیمی جواد یساری، دابسمش ساختند.
در و نبند و یکی بزنی بری و این جور ترانه ها که کمترین معنایی ندارن