عصر ایران ؛ جعفر محمدی* - چرا در جا می زنیم؟ این سوالی است که از زاویه های مختلفی می توان بدان نگریست و آن را کاوید. امروز می خواهم یکی از مهم ترین علل عقب ماندگی ایران را مطرح کنم: «مسائل» ما، از «مشکلات» ما جداست.
منظور از "مشکلات"، گره ها و نارسایی هایی است که جامعه واقعاً درگیر آنهاست. منظور از "مسائل"، موضوعاتی است که توجه و توان جامعه صرف آنها می شود.
چند نمونه از "مشکلات" را ذکر می کنم:
- بیکاری
- قرار داشتن بخش عمده اقتصاد در اختیار بخش دولتی و عمومی
- روند رو به ورشکستگی صندوق های بازنشستگی
- سوء مدیریت بحران آب و عواقبی مانند فرونشست زمین
- ناکارآمدی نظام آموزشی در تربیت انسان های توانمند
- اصطکاک بیش از حد در سیاست خارجی
- موانع متعدد در مسیر راه اندازی و اداره کسب و کار
- کاهش اعتماد اجتماعی
- فقدان ساز و کاری برای شنیدن و ترتیب اثر دادن به صداهای منتقد قدرت
- افزایش بیماری های قلبی،گوارشی، سرطان و اعصاب و روان
- فرسودگی سیستم های تولید که نتیجه آن کاهش بهره وری و محصولات ناکارآمد است
- آلودگی هوا
- هدر رفت برق در شبکه انتقال و توزیع برق
- ...
در یک جامعه سالم، این "مشکل"ها، تبدیل به "مسأله" و ادبیات مشترک مردم و مسؤولان می شوند. تمام سوگیری ها از تبلیغات انتخاباتی، مقالات روزانه رسانه ها و مطالبات حزبی گرفته تا نطق های و قوانین پارلمان، مصوبات دولت و اقدامات عملی، همه و همه با محوریت مشکلاتی است که تبدیل شده اند به دغدغه و "مسأله" کشور.
اما در جامعه ما، مشکلات چیزی است و مسأله ها چیز دیگر! نگاهی بیندازید به آنچه در سال های اخیر به عنوان "مسأله" کشور، انرژی جامعه را صرف خود کرده و به دغدغه و محل گفت و گو تبدیل شده اند:
- جلوگیری از ورود یک شهروند زرتشتی به شورای شهر یزد
- جلوگیری از ورود بانوان به ورزشگاه ها برای تماشای مسابقات ورزشی
- جلوگیری از نوازندگی زنان در ارکسترهای برخی شهرستان ها
- جلوگیری از برگزاری کنسرت در استان خراسان بنا به تشخیص شخصی برخی افراد
- مواجهه گشت های ارشاد با زنان و دختران بدحجاب
- اختصاص بودجه هزار میلیاردی برای فروش رفتن خودروهای دو خودروساز بزرگ داخلی
- توقیف یا سانسور فیلم ها و سریال هایی که خود سانسورچی ها مجوز ساختش را داده اند
- جنجال بر سر این که فلان بازیگر در اینستاگرامش فلان عکس یا متن را منتشر کرد
- ستاره دار کردن دانشجویان
- 10 سال مجادله بر سر انتشار یا عدم انتشار کتاب محمود دولت آبادی
- ... .
می بینید که مشکلات واقعی ایران امروز ما به جای تبدیل به "مسأله هایی برای حل شدن"، به کنجی رفته اند و یک سری موضوعات پیش پا افتاده و غیر مهم، جایشان را به عنوان مسأله های جعلی، پر کرده اند.
تا وقتی که مشکلات و مسائل کشور با یکدیگر تطابق نداشته باشند، اطمینان داشته باشید که جامعه ایران، نه تنها در جا خواهد زد بلکه پسرفت هم خواهد داشت، آن هم در دنیایی که "شناخت مشکل، تبدیل آن به مسأله ای برای حل و یافتن فرمول حل مسأله" مهم ترین دغدغه مردمان و حاکمانش در جای جای دنیاست.
* صاحب امتیاز و سردبیر عصر ایران
در این مملکت اگر کشور را مانند خانه خودمان و مردم را مانند خواهر و برادران خود بدانیم مشکل تا حدود زیادی حل میشود.و بعد اینکه هر شخصی سر جای خود قرار گیرد و مورد اول را فراموش نکند مشکلات تا حدود زیادی حل خواهد شد.
پس حکومت ها چی ؟ وظایف حاکمان یک کشور کجای این پازل هست؟
بعضی از دوستان با استناد به فلان کس در فلان کشور عنوان میکنند که ، آموزش باعث ترویج بیشتر فساد و بزه میشود و نتیجه میگیرند در حد لالیگا و عنوان میکنند : در خانواده های پولدار جرم بیشتر است و غیره .
از نظر همین دوستان ، فقر سبب زدودن جرم در کشور و سبب گل و بلبل میشود!!!!!!!
جای افسوس دارد.
دقت کنید ،
بعنوان مثال در کشور خودمان
سازمان عریض و طویلی بنام صدا سیمای ملی وجود دارد که البته نمیشود گفت ملی ،
این سازمان لااقل میتوانست و میتواند برای والدین برنامه بگذارد و والدین را آموزش بدهد.
آیا این کار را کرده است ، چند برنامه ، چند ساعت ؟
پاسخ : هیچ ،
پس صدا سیما که وابسته به حکومت هست میتوانست بهتر عمل کند ولی احساس مسئولیت و عدم دانش و عدم خلاقیت در همه جا موج میزند.
مثالی دیگر :
اینهمه بنر در سطح شهر که عموما هم از بودجه بیت المال میباشد .
بهتر نیست بخشی از این بنرها به آموزش مردم میپرداخت؟
2 مثال بالا را گفتم که بدانیم قدرت عمل حکومت ها بسیار بالاست و دقیقا به همین دلیل میگویم که وظایف حکومت ها بسیار زیاد است.
داريم رو به عقب ميريم
مثلا وقتی فردی بزرگترین مشکل یک کلانشهر رو برپایی کنسرت میدونه و از معضلات بزرگتر غافله، ذهن من بجای اینکه بابت لغو کنسرت ناراحت باشه؛ بیشتر متاسف میشه که چرا مسئول محترم درکی از مشکلات حقیقی مردم نداره
تا زمانی که کشور رو خانواده خودمون و مردم اون رو اعضای خانواده خودمون ندونیم، مشکلی حل نمی‌شه...
چون بی وجدانیم
چون بی وجودیم
اقای محمدی قبلا خاطرم نیست کی بودمطلبی نوشته بودین و داستانی رو تعریف کردین که مردم دیدن که افراد زیادی دارن تو رودخونه دارن غرق میشه تند تند این افراد رو نجات میدادن اما مردم امانشون بریده شد و دیگه توان نجات غرق شده ها رو نداشتن تا اینکه یک نفر فریاد زد دیوانه بالای پل رو بگیرین اونه که هرچی عابر رد میشه داره میندازه تو رودخونه... این حکایت امروز ماست
ما باید دیوونه های بالای پل رو بگیریم که ظاهرا تعدادشونم کم نیست
1. مراسم ترحیم «ناصر ملک مطیعی» (عکس)
2. چهره‌ها در مراسم ختم ناصر ملک مطیعی (عکس)
3. یادبود ناصر ملک‌مطیعی: از اجرای عقیلی و حصیری تا هجوم سلفی‌بگیرانمحمد علی کشاورز در مراسم ناصر ملک مطیعی (فیلم)
4. حضور خواننده لس آنجلسی در مراسم تشییع ملک مطیعی (عکس)
5. انتقاد کیهان از صداوسیما: ملک مطیعی را ممنوع التصویر بود بعد شد "آقای بازیگر"انتقاد کیهان از پخش صدای بهروز وثوقی در تشییع ملک مطیعی/ بهروز وثوقی بازیگر فاسد و فراری استکیهان: بهروز وثوقی مظلوم نمایی می کند/ او که با اشرف رابطه داشت، 4ماه قبل از انقلاب از ایران فرار کرد
6. کیهان: صداوسیما خجالت می کشد پاسخ بدهد که چرا ناصرملک مطیعی را سانسور کرد؟/ ملک مطیعی سمبل سینمای فحشا بود/ او جوانان را به تباهی می کشاند
7. حمله تند روزنامه جمهوری اسلامی به تشییع کنندگان ملک مطیعی/ او بازیگر فاسد دوران طاغوت بود/ چرا رسانه ملی و روزنامه دولت از او تجلیل کردند؟/ نباید احساس طلبکاری کرد و درصدد بازسازی لشکر شکست خورده فرهنگ و هنر طاغوت برآیند
8. ناصر ملک مطیعی؛ واقعیت‌ها را فدای احساسات نکنیم
9. لوطی خودی، لوطی غیرخودی / ناصر ملک‌مطیعی؛ بازیگر شمایلی که صداوسیما کپی‌ا‌ش می‌کرد (+فیلم)
10. پروین: مصاحبه من و ملک‌مطیعی پخش می‌شد چه اتفاقی می‌افتاد؟
ادامه دارد ...
نباید رسانه خبر رسانی کنه؟
مطلب رو نگرفتی !!!
دلیل سانسور سریال"رهایم نکن" اعلام شد: با توجه به واقعه تجاوز در مدرسه،صحنه را حذف کردیم/ میزان خشونت این صحنه بالا بود
مشکله چون واقعا بحث تعرض در جامعه متاسفانه وجود داره
مساله است چون باید بهش بپردزایم
بنیاد آموزش خانواده نیز اندیشکده دیگری در کشور انگلستان است که در سال 2004 گزارش تحقیقی را منتشر کرد که نشان می دهد در مناطقی که بیشترین بودجه آموزش جنسی صرف شده است، بیشترین میزان رشد حاملگی‌های ناخواسته در میان نوجوانان دختر در مدارس اتفاق افتاده است. این گزارش تحقیق که با عنوان «آموزش رابطه جنسی یا تشویق به رابطه جنسی» منتشر شد، نشان داد رابطه مستقیمی بین افزایش آموزش های جنسی و تولد کودکان نامشروع در نوجوانان دختر وجود دارد. ......
جیل کربی مدیر سابق مرکز policy studies انگلیس نتیجه تحقیقات این مرکز را در مقاله ای با عنوان «چه زمانی می خواهیم از خواب بیدار شده و این حقیقت را قبول کنیم که آموزش مسائل جنسی نه تنها مانع حامله شدن دختران نوجوان نیست بلکه یکی از علل آن است» در روزنامه انگلیسی دیلی میل این گونه بیان می کند: هر چه بیشتر با نوجوانان درباره روابط جنسی صحبت کنید، آن ها روابط جنسی بیشتری خواهند داشت و احتمال حامله شدن دختران نوجوان بیشتر خواهد شد.
به اعتقاد کربی «در طول سال ها دولت های غربی اینچنین تبلیغ می کرده اند که اگر در مورد روابط جنسی به نوجوانان آموزش داده شود، سبب کاهش خطرات انواع محافظت شده این نوع از رابطه جنسی خواهد شد، اما واقعیت این است که تحقیقات بسیار زیادی خلاف این مسئله را نشان می دهد. » وی با بیان این که نتیجه تحقیقات مختلفی که در این زمینه انجام شده است نشان می دهد که آموزش جنسی به کودکان رابطه مستقیمی با افزایش آسیب پذیری جنسی آن ها دارد
آخه معمولا عصر ایرانه که به جای پرداختن به مشکلات به این مسائل می پردازه!!!!!
نمونه آن تیترهای فراوان در رثای ناصر ملک مطیعی و عدم پخش فوتسال بانوان و ... هست!!!!!!!!!
جناب آقای محمدی سردبیر محترم سایت عصر ایران
من چندین بار در ذیل تحلیل های عصر ایران کامنت گذاشته ام اما علی رغم اینکه همیشه سعی در رعایت ملاحظات خاص داشته ام؛ کامنتم منتشر نشده است. البته الان هم خیلی امید به انتشار ندارم
خواستم بگویم جانا سخن از زبان ما می گویی!!
اما یک نگاهی به تیترهای سایت شما که می اندازیم کاملا خلاف گفته های شما را حس می کنیم
کافی است به گزینش شما برای تیتر کردن قسمت کوتاهی از یک سخنرانی ۲ ساعته مسئولین (خصوصا نماز جمعه ها) دقت کرد
آیا بهتر نبست ابتدا خود به آنچه می دانیم یا باور داریمُ٬ عمل نماییم
عصرایران گفته جلوی کنسرت ها رو بگیرین؟
عصر ایران گفته گشت ارشاد راه بیندازید؟
عصر ایران گفته جلوی فیلم ها و کتاب ها رو بگیرید؟
عصر ایران گفته جلوی وروداقلیت ها دینی به رسمیت شناخته شده به شورای شهر را بگیرید؟
والله تا آنجا که من عصر ایران را در این سال ها دنبال کرده ام منتقد این روندها بوده است