پول نيوز-ماهي ها روي خاك نفس مي كشند و قايق ها ماه هاست كه بر ساحل نشسته اند...خبرها ديگر تكرار مكررات شده اند؛ هر روز داغ تازه اي به جگر سيستان و بلوچستان ريخته مي شود... مدتي است كه مي گويند ورودي آب هيرمند به ايران صفر شده. خشكسالي هاي و بي آبي ها و بدعهدي افغانستان كه حقابه ايران را نمي دهد هيرمند را خشك و كشاورزان را بيكار، صيادان را آواره و معيشت مردم سيستان را دچار مشكلات لاينحلي كرده است.
حالا هم كه تابستان است و آسمان سرِ نباريدن دارد . ساكنان سيستان مي گويند كه اين روزها بالاي سر هامون گريه مي كنند و نماز دعا مي خوانند تا باز هم تراژدي تازه اي در جنوب شرق كشور آفريده شود...
دعواي ايران و افغانستان بر سر هيرمند هزار و 100 كيلومتري، سال هاست كه ادامه دارد. رودخانه اي تاريخي كه نام آن در شاهنامه هم آمده و حوزه آب‌ریزی به وسعت ۳۵۰ هزار کیلومترمربع را شامل مي شود. اين رودخانه را بزرگترین رود فلات ایران و کشور افغانستان مي دانند و درباره آن افسانه هاي بسياري مي گويند.
افغانستان اما تا توانسته روي هيرمند سد ساخته. آنقدر كه حالا از حقابه ايران كه روزي 26 متر مكعب در هر ثانيه بود، چيزي باقي نمانده.
محمود تهيدست، عضو هيات نمايندگان اتاق بازرگاني زاهدان به پول نيوز مي گويد: بخش اعظمي از مشكل هيرمند، افغانستان است. مسير رود هيرمند تحت كنترل افغانستان است و در برخي نقاط آن ها حتي موتور آب براي پمپا‍‍ژ آب كار گذاشته اند و حتي انواع مواد مخدر را پرورش مي دهند. دولتمردان ما نتوانسته اند حق ما را از افغانستان بگيرند. اين واقعيت تلخي است كه غير قابل انكار است.
اين فعال اقتصادي در سيستان و بلوچستان ادامه مي دهد: اينكه چرا امروز هيرمند خشك و بيش از 20 هزار نفر بيكار شده اند، سوالي است كه بايد مسئولين و دولت ها جواب دهند. كساني كه قدرت را در دست داشتند و دارند بايد پاسخگو باشند كه چرا با برنامه هاي بي ارزش، شرايط اين استان محروم را بدتر كردند؟
در سال هاي گذشته، سازمان عمراني كه مديريت آن را يكي از نمايندگان استان در گذشته داشت، براي سيستان و بلوچستان چه كار كرد؟ چرا در آن زمان فكري براي منابع اب منطقه نشد؟
تهيدست معتقد است كه اگر يك دهم درياچه اروميه براي هامون دل مي سوزاندند امروز اوضاع ما اينچنين نبود...
او ادامه مي دهد: نيزارها را از بين بردند. هامون را فراموش كردند. صيادان را كوچك شماردند. بي كفايتي پشت بي كفايتي...
مقامات و مسئولان بايد بدانند كه اگر كارد به استخوان سيستان و بلوچستان برسد و مردم شروع به مهاجرت دسته جمعي كنند حدود 200، 300 كيلومتر از جنوب كشور ما تا مرز خالي از سكنه مي شود و اين مي تواند بزرگترين تهديد براي امنيت ملي باشد.