عصر ایران- در زندگی روزمره ما آدم ها، افرادی هستند که احساس می کنیم کارشان این است که دیگران را اذیت یا تخریب کنند. دوست دارند اعصاب بقیه را به هم بریزند. اما این ذهنیت ماست که در بیشتر مواقع غیر واقعی است.
مثلا یک نفر که عجله دارد توی پیاده رو با ما برخورد می کند، یا در رانندگی راه ما را می بندد، یا در بانک سعی می کند صف را رعایت نکند.
اینها رفتارهای درستی نیستند اما می شود به این فکر کرد که آن فرد ممکن است آشفته یا ذهنش درگیر باشد. ما می توانیم با صبر و تحمل، اندکی درد و رنج را از خود و دیگران دور کنیم.
ما نباید در آن لحظه دیگران را بد قضاوت کنیم.