در هیاهوی این روزهای تلگرام، موضع دولت برای نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، اظهر من الشمس شده است. در حالی که ابولحسن فیروز آبادی دبیر شورای عالی فضای مجازی نسبت به موضع گذشته خود نرم‌تر به نظر می‌رسد، در آخرین اظهارات خود اعلام کرد که شهروندان حق دارند از هر پیام‌رسانی استفاده کنند، به شرط اینکه تابع قوانین کشور باشد!
این در حالی است که این مقام مسئول چهاردهم فروردین ماه سال جاری در برنامه‌ای تلویزیونی گفته بود: تلگرام مثل شرکت هرمی در حال بلعیدن اقتصاد کشور است؛ خروج از انحصار پیام رسان ها دستور رئیس جمهور است.
این اظهار نظر فیروز آبادی بدون پاسخ نماند و بلافاصله حسن روحانی رییس جمهور ایران در خصوص مطرح شدن بحث فیلترینگ تلگرام صراحتا اعلام کرد که بنای نظام بر رفع انحصار از فضای پیامرسانها بوده است نه فیلتر و بستن فضای مجازی.
حالا فیروز آبادی از عدم انسداد قطعی تلگرام خبر داده و البته تاکید کرده هنوز احتمال فیلترینگ تلگرام وجود دارد او تاکید کرده که من هم از تلگرام و اینستاگرام استفاده می‌کنم! همین تغییر موضع این شائبه را به وجود آورده که سایر دستگاه‌های ذی‌ربط عزم خود را برای فیلتر تلگرام جزم کرده‌اند اما می‌خواهند توپ را در زمین دولت بیاندازند. واقعیت ماجرا اما چیست؟ چرا این روزها موضوع فیلترینگ تلگرام به یکی از موضوعات مهم کشور تبدیل شده و نه وزارت ارتباطات صراحتا درباره آن نظری می‌دهد نه شورای عالی مجازی در عمل کاری انجام می‌دهد؟
یکی از نمایندگان اصولگرای مجلس درباره علت این تناقض‌ها توضیح داده است: ماجرا از این قرار است که آقای رییس جمهور به خاطر مخالفت اکید با فیلترینگ تلگرام به دستگاه‌های ذی‌ربط فشار می‌آورد تا جایی که حتی به وزیر ارتباطات خود دستور داده که خیلی در این حوزه ورود نکند!
او ادامه می‌دهد: من فکر می‌کنم که حتی فراهم نشدن بستر داخلی برای رشد و توسعه پیام‌رسان‌های داخلی می‌تواند ناشی از این اصرار رییس جمهوری برای استفاده مردم از این پیام رسان است و این در حالی است که باید بپذیریم تلگرام امنیت کافی برای حفاظت از اطلاعات شهروندان ندارد. چرا که تلگرام حاضر به انتقال سرورهای خود به هیچ کشوری نشده است. مردم باید از خود بپرسند که اگر مشکلی برای اطلاعات آنها پیش بیاید، چه کسی پاسخگوی آن است وقتی تلگرام زیر بار این موضوع نمی‌رود؟
ما هم از این نماینده محترم می‌پرسیم که مگر زمانی که کانال بهار از سرور پیام رسان داخلی سروش حذف شد، کسی پاسخگو بود؟ اصلا آیا لزومی دارد که سران یک کشور 80 میلیونی روزها و روزها بر سر چنین موضوعی برای کشور بحران سازی کنند؟ آیا مشکل کنونی مردم ایران استفاده از تلگرام است؟
آب راه خود را پیدا می‌کند. بهتر نیست که راه استفاده از هر دو پیام‌رسان برای مردم باز باشد تا مردم خود تصمیم بگیرند که اطلاعات خود را کجا بارگذاری کنند؟