گردش مالی بازار شب عید 80 میلیارد تومان است که نیمی از آن توسط کارمندان صورت می گیرد. کارمندان که جمعیت آنها حدود 3 میلیون نفر است طبق گفته های حیم زارع عضو کمیسیون اقتصادی برای شب عید 40 میلیارد تومان خرید می کنند. به عبارت دیگر می توان ادعا کرد که کارمندان با سهم حدود 12.5 درصدی از خانوارهای ایرانی ( تعداد خانوار ایرانی در سال ١٣٩٥ به ٢٤ میلیون و ١٩٦ هزار و ٣٥ اعلام شده است ) نیمی از خریدهای شب عید را به خود اختصاص داده اند.
کارمندانی که به گفته جمشید انصاری، معاون رییس جمهوری متوسط حقوق دریافتیشان حدود 2 میلیون و 940 هزار تومان است در حالیکه کارگران با جمعیت حدود 11 میلیون نفری به طور متوسط هر ماه تنها یک میلیون و 100 هزار تومان حقوق دریافت می کنند. کارگران که به اذعان فعالین این بخش بیش از 70 درصد آنها حداقل حقوق را دریافت می کنند، به واسطه کاهش قدرت خریدشان در سال های گذشته سهم ناچیزی از خریدهای ماه پایانی سال را به خود اختصاص داده اند.
همچنین روند تغییرات حقوقی در چند سال اخیر نشان می‌دهد که حداقل حقوق کار کنان از ٤٩٠ هزار تومان در سال ١٣٩٢ به یک میلیون و ٣٥ هزار تومان در سال جاری رسیده است. متوسط حقوق نیز از یک میلیون و ٤٧٠ هزار تومان به دو میلیون و ٩٧٠ هزار تومان افزایش یافته است.
"از سال 1376 تا سال 1392 نیروی انسانی در بخش دولت 167 درصد رشد داشته است." این بخشی از گفته های مشاور رییس جمهور است . اما رشد کارمندی ایران در شرایطی رخ می دهد که همه ساله به دلیل بالا بودن بودجه های جاری ، درصد اندکی از بودجه های عمرانی محقق می شود.
آنگونه که آمارها نشان می دهد که در ایران به‌ازای هر ۲۶ تا ۲۸ نفر یک کارمند دولت و در دنیا به‌ازای هر ۶۰۰ تا ۸۰۰ نفر یک کارمند دولت وجود دارد. ایران در حالی با 80 میلیون نفر جمعیت دو میلیون و 550 هزار نفر کارمند دارد که کشوری همچون ژاپن با جمعیت 128 میلیون نفر تعداد کارمندانش تنها 350 هزار نفر است . برای درک بهتر این اعدام کافی است که بدانید کارمندان ژاپن تنها 0.27 درصد جمعیت این کشور را در تشکیل می دهند در حالیکه کارمندان ایرانی 3.1 درصد از جمعیت ایران را تشکیل می دهند . به عبارت دیگر تعداد کارمندان نسبت به جمعیت در ایران 11 برابر کشوری همچون ژاپن است.
هزینه‌های جاری، بودجه عمرانی را بلعید
نتیجه این افزایش نیروهای دولتی واضح است. به جای آنکه بودجه جاری کاهش یابد و بودجه عمرانی اضافه شود، بودجه عمرانی برای پرداخت هزینه‌های جاری خیل کارکنان دولتی بلعیده شده است. آنگونه که آمارها نشان می دهد بودجه جاری کشور در سال های ۹۳ و ۹۴ به ترتیب ۹۶٫۶ و ۹۹٫۴ درصدش محقق شده، حال آنکه درصد تحقق بودجه عمرانی در همین سال ها تنها ۶۸ و ۴۸٫۵ درصد بوده است. این نشان می‌دهد که تأمین زیرساختها فقط در بخشنامه‌ها و آیین‌نامه‌ها مورد تأکید قرار می‌گیرد و در واقع دولت عزم جدی برای انجام هزینه‌های عمرانی ندارد.
با یک محاسبه ساده می‌توان گفت که دولت در سال گذشته تنها ۲۲٫۹ هزار میلیارد تومان صرف هزینه‌های عمرانی کرده ولی ۱۶۲ هزار میلیارد تومان را صرف هزینه‌های جاری خود کرده است. اگر دولت در این سالها برای کاهش حجم خود و به تبع آن کاهش هزینه‌های جاری بودجه، قدم‌های جدی بر می‌داشت حالا شاهد آن نبودیم که بودجه جاری کشور حدود ۵٫۳ برابر بودجه عمرانی( البته در صورت تحقق ۱۰۰ درصدی آن ) باشد.