عصرایران؛ مهدی شادمانی- حضور رییس فیفا در دربی تهران، ملاقاتش با رییس جمهور، رییس فدراسیون فوتبال و هیات رییسه و ... یکی از مهمترین اتفاقات هفته گذشته بود که به واسطه اهمیت دربی تهران از تحلیل های اطلاعات‌محور بازماند. یعنی عکس های ملاقات اینفانتینو یکی پس از دیگری در سایت ها و روزنامه ها منتشر شد و چند جمله ای هم از او باز گو شد تا انتظاراتی بوجود بیاید که همگی تقریبا باطل و بی‌جا هستند.
ایران و فیفا دو مناقشه رسانه‌ای رودررو یا یکدیگر دارند که در سطح مدیریتی اهمیتی ندارد و هرچند این مناقشات به مطالبات سفر رییس فیفا تبدیل شده اما تقریبا هیچ اتفاقی در این دو حوزه رخ نداده است. اولین مساله حضور بانوان در استادیوم هاست که رسانه ها متصور هستند اولین خواست فیفا از ایران به حساب می آید و دومین مساله میزبای از عربستان توسط ایران که باز رسانه ها تصور می کنند مطالبه ایران از فیفا بوده است.
فدراسیون جهانی فوتبال از همه اعضایش می‌خواهد که از تبعیض جنسی در ورود به استادیوم ها جلوگیری کند و با استناد به این تلاش فیفا همه تصور می کنند که حضور بانوان ایرانی در استادیوم ها می تواند یک مطالبه از سوی رییس فیفا نسبت به ایران باشد .
در برابر عدم دخالت سیاست در مسائل فوتبالی جز شعارهای فیفاست که تصور می شود ایران در این ملاقات توانسته باشد شرایطی را فراهم کند که در میزبانی ایران و عربستان هم رعایت شود. ساده ساده بگوییم همه فکر می کنند اگر اینفانتینو به ایران بیاید پس ایران مجبور می شود خانم ها را به استادیوم راه بدهند و در مقابل فیفا هم عربستان را مجبور خواهد کرد به ایران بیاید و مسابقه بدهد.
با این پیش فرض که در ذهن همه وجود دارد ملاقات اینفانتینو مورد بررسی قرار گرفته و نقدها و تحلیل هایی در موردش نوشته شده است که تقریبا هیچ کدام ارزش اطلاعاتی ندارند.
یعنی هرکسی که به مناسبات فیفا و کشورها مسلط باشد به خوبی می داند که حرف های رییس فیفا و مسوولان ایرانی پس از این ملاقات ها فقظ استفاده رسانه ای داشته اند و هیچ کدام الزام آور نیستند. نه ورود بانوان به استادیوم ها مساله ساده‌ای است که رییس جمهور بخواهدقولش را به اینفانتینو بدهد و نه رییس فیفا درجایگاهی است که بتواند مستقیما عربستانی ها را مجبور به بازی در تهران کند.
در توضیح بیشتر اول باید این را بدانیم که برای میزبانی مسابقات ، کنفدراسیون فوتبال آسیا یک کمیته تخصصی دارد به عنوان «کمیته برگزاری مسابقات لیگ قهرمانان اسیا» که تصمیم گیرنده اصلی است و همه کارها را انجام می دهد . در همان فیفا هم کمیته‌ای برای حمایت از بانوان وجود دارد به نام «توسعه فوتبال بانوان» ، که سازو کار اصلی اش حمایت همه جانبه از حضور بانوان در فوتبال است که البته بیشتر حضور بانوان به عنوان فوتبالیست را پی گیری می کند تا به عنوان تماشاگرفوتبال.
جالب اینجاست که فعالیت فدراسیون فوتبال ایران از نظر «توسعه فوتبال بانوان» نه تنها قابل تقبیح نیست که قابل تشکر هم شناخته شده است و اینفانتینو در این سفر از فدراسیون فوتبال ایران برای توسعه فوتبال بانوان تشکر هم کرده است. یعنی در ساعاتی که 35 دختر ایرانی در ورودی استادیوم بازداشت می‌شدند رییس فیفا در حال بازبینی امکاناتی بود که فدراسیون فوتبال در جهت توسعه فوتبال بانوان تهیه دیده و آمار لیگ برتر فوتبال بانوان و حضور دهها هزار دختر در این ورزش را بررسی می کرد. رییس فدراسیون جهانی که تصور می شد منتقد شرایط است با کارنامه قهرمانی دختران ایران در آسیا مواجه بوده و فضای موجود کاملا حمایتی بوده و اینفانیتو اعلام کرده که اصلا نمی دانسته فوتبال بانوان ایران در چند سال اخیر تا این حد توسعه یافته است.
اگر از قسمت بانوان که بگذریم در بحث میزبانی ایران از عربستان هم ، کمیته برگزاری مسابقات لیگ قهرمانان آسیا مدت‌هاست تصمیمش را گرفته،رای به بازی در کشور سوم داده و هیچ تغییری هم در آن ایجاد نکرده . این همان کمیته ای است که قطر در چند ماه اخیر به آن شکایت کرده و در نهایت به تهدید عربستان توسط فیفا منجر شده است. یعنی جانی اینفانتینو حتی اگر روزی حکمی را امضا کند به تصمیمات کمیته های تحت نظرش رسمیت بخشیده است که هر دو کمیته بانوان و مسابقات لیگ قهرمانان آسیا فعلا از تصمیم منفی و مثبت علیه ایران دور هستند.
حالا چند سوال باقی می ماند و گمانه‌زنی‌هایی نزدیک به واقعیت؛ که چطور اینفانتینو پس از خروج از ایران در مورد قول مسوولان ایرانی برای حضور بانوان در استادیوم ها می گوید ودر برابرآن هم ایرانی ها می گویند که اینفانتینو قول هایی برای حل مشکل ایران و عربستان داده است؟
البته که جواب ساده است وقتی که در بدو ورود رییس فیفا انتظارات از ملاقات او و مسوولان فدراسیون در مورد دو مناقشه باشد طبیعی است که رسانه‌ها پس از ملاقات از همین دو مناقشه بپرسند. یعنی هم اینفانتینو و هم مسوولان ایرانی در مورد مسایلی صحبت کرده اند که مطالبات رسانه ای بوده است. به توضیحی دیگر مسوولان فیفا و فدراسیون فوتبال ایران به خوبی و برای فرار از فشاری که روی شانه هایشان قرار دارد از مطالباتی حرف می‌زنند که اصلا در موردشان خواستی برای تصمیم گیری وجود نداشته است.
فدراسیون فوتبال ایران این روزها به خاطر پیروزی های قطر برابر عربستان تحت فشار است واز حضور رییس فیفا به عنوان تبلیغاتی برای کاهش فشار استفاده کرده و در مقابل اگر رییس فیفا هم بابت حضور در یک دربی مردانه مورد انتقاد قرار می گیرد که از تبعیض جنسیتی حمایت کرده حتما دلایل بسیار محکمی دارد.
حلقه مفقوده این معما روابط کنفدراسیون فوتبال آسیا - ایران و فدراسیون جهانی فوتبال است. جانی اینفانتینو این روزها در حالی وارد سومین سال ریاستش می شود که در اسفند ماه 1394 با 27 رای بیشتر موفق شده بود سلمان را کنار بزند. او به زودی باید برای انتخابات بعدی آماده بشود و همچنان رقابتی ویژه با رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا داشته باشد.
ازسویی ایران یکی از مهمترین کشورهای آسیا به حساب می آید و درحال نزدیک شدن به انتخابات بعدی کسب رای ایران بسیار اهمیت دارد. یعنی اینفانتینو نه برای اینکه مشکل بانوان را حل کند و نه به خاطر حل مساله عربستان که برای قدرتنمایی انتخاباتی در زمین حریف به تهران می آید. او انتقادها را به جان می‌خرد و به ایران می آید تا به سلمان ثابت کند که می تواند رایی مهم از آسیا را داشته باشد . برای این مساله هم حتی حاضر می شود فشارهای رسانه های اروپایی را تحمل کند و بعد بگوید که به زودی در ایران مشکل ورود بانوان به استادیوها حل خواهد شد.
در مقابل ایران هم که به تازگی از سلمان ناامید شده به رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا یک برگ رای منفی نشان می دهد. شیخ سلمان هرچند ظاهرا در انتخابات حمایت ایران را داشت اما در مسائل مهم منطقه ای به هیچ وجه کاری نکرده که منافع فوتبال ایران در نظر گرفته شود. او نه تنها در پرونده عربستان ورود نکرد که ظاهرا با لابی معکوس اجازه شکایت دامنه دار به دادگاه عالی ورزش را گرفته و البته حالا هم از دادن غرامت به تیم های ایرانی خودداری می کند.
در اصل ایران برای ورود اینفانتینو بیش از اینکه انتظار داشته باشد عربستان را به تهران بکشاند سلمان را تهدید میکند که از این پس حمایتی در کار نخواهد بود. هرچند این فقط یک طرف از بازی انجام شده است و هزاران اتفاق دیگر در روزهای آینده رخ خواهد داد که امکان دارد منافع ایران در آن لحاظ نشود اما لازم است همه بدانند که حضور رییس فیفا اصلا پروسه ای نیست که نتیجه اش ورود بانوان و یا میزبانی از عربستان باشد.
فدراسیون فوتبال ایران برای هر کدام از این دو مسیر باید برنامه های ویژه داشته باشد و در نهایت فقط از حمایت اینفانتینو استفاده کند. برای کامل تر شدن بحث شاید کافی باشد که بدانیم حضور کومان در ایران نهایتا هدیه ای بوده که اینفانتینو در قبال میهمانی دربی تهران با خود همراه آورده است. کمیته توسعه فیفا کمیته ای است که می‌تواند به کشورهایی که از نظر اقتصادی ضعیف هستند در توسعه فوتبال کمک کند واگر کاری انجام شده باشد حتما کومان در ایران انجام داده است. ایران با دعوت از رییس ،سلمان را تهدید کرده و کومان هدیه اش را باز پس خواهد داد. حضوربانوان و میزبانی عربستان مسیر دیگری برای پیگیری دارد.
البته که این امید وجود دارد که با پی‌گیری‌های دولتی مساله ورود بانوان به استادیوم‌ها آرام آرام حل شود و همچنان امیدواریم که فدراسیون فوتبال به سراغ استخدام وکلای مجرب برود تا حق فوتبال ایران را در میزبانی از عربستان پس بگیرد اما حضور رییس فیفا در ایران نه به مسوولان ایرانی فشار خواهد آورد و نه به مسوولان عربستانی. ایران باید مشکلاتش را به روش‌های مشخص حل کند. ملاقات رییس جمهور ایران با رییس فیفا هم کاملا وجهه دیپلماتیک داشته و البته که ملاقات در پاویون فرودگاه را هیچ کس ملاقاتی برای مذاکرات در مورد عربستان و بانوان برداشت نخواهد کرد.
شما در باره رییس جمهور کشور صحبت می کنید. اگر واقعا ایشان در جایگاهی نیست که درباره حضور بانوان در استادیوم قول دهد چگونه تصمیمات مهمتر اخذ کند؟
ما نباید نماد جمهوریت نظام را با تحلیلهای نپخته اینچنینی تضعیف کنیم.
در متن نوشته شده
«نه ورود بانوان به استادیوم ها مساله ساده‌ای است که رییس جمهور ایران تصمیم بگیرد قولش را به اینفانتینو بدهد ...» این جمله توانایی رییس جمهور را در این تصمیم یا هیچ تصمیم دیگری زیر سوال نمی‌برد . برداشت شما از متن اشتباه بوده است.