فعال حقوق کودک گفت: فاصله بین جمع آوری تا بازیافت زباله عمدتا توسط کودکان بین سنین 10 الی 15 سال پر می شود، آنها برای این کار حقوق دریافت می کنند، تحت نظر یک سیستم فعالیت می کنند، حتی کارت دارند و برمبنای منطقه بندی در سطح شهر کار می کنند.
مظفر الوندی (فعال حقوق کودک و دبیر سابق مرجع ملی حقوق کودک) در گفت‌و‌گو با خبرنگار ایلنا با اظهار نگرانی از وضعیت کودکان کار به ویژه "کودکان زباله گرد" بیان داشت: در بحث زباله گردی کودکان، پیگیری هایی مقطعی زیادی انجام شد؛ حتی وزارت رفاه نیز به این مساله ورود پیدا کرد و کارگروهی نیز متشکل از سمن ها تشکیل و جلساتی برگزار شد. حتی قرار شد، یک مرکز علمی، بررسی کاملی را در سطح تهران برای این پدیده انجام دهد، چرا که پدیده ای فراگیر است.
وی افزود: موضوع زباله گردی یک بحث چند وجهی است که متاسفانه وجود دارد، شهرداری شاید به صورت رسمی موضوع را تایید نمی کند، اما واقعیت این است که این افراد در اختیار پیمانکاران شهرداری هستند تا کار جمع آوری زباله را انجام دهند و مراکزی نیز در حاشیه تهران وجود دارد که در این مراکز، تفکیک زباله انجام می شود و همچنین کودکان نیز در آن زندگی می کنند.
دبیر سابق مرجع ملی حقوق کودک در ادامه گفت: به طور دقیق و از نزدیک شاهد فعالیت چندین مرکز در حاشیه تهران بوده ایم، جلوگیری از فعالیت این کارگاه ها و مراکز تفکیک زباله نیازمند یک دستور اداری سریع از طرف شورای شهر و شهرداری است، آنها باید این مساله را بررسی کنند که چه اتفاقی می افتد که فرآیند جمع آوری با مراکز بازیافت از طریق کودکان انجام می شود. کودکان را سوار ماشین ها می کنند و آنها را به محوطه ای می برند تا در نهایت بسته هایی تولید شود تا به کارخانه های بازیافت ارسال شود.
وی افزود: فاصله بین جمع آوری تا بازیافت زباله عمدتا توسط کودکان ایرانی و مهاجر بین سنین 10 الی 15 سال پر می شود، آنها برای این کار حقوق دریافت می کنند.تحت نظر یک سیستم فعالیت می کنند، حتی کارت دارند و منطقه بندی شده اند یعنی به طور مثال تیم منطقه 5 حق ورود به منطقه 6 را ندارند؛ یعنی یک سازماندهی غیررسمی بین این کودکان وجود دارد که کسی نمی تواند منکر آن شود. در نهایت نمایندگان شهرداری این مساله را به این شکل قبول ندارند، اما واقعیت این است که این کودکان در حال حاضر در بدترین شرایط مشغول به کار هستند و بازوی درآمدی خانواده های خود نیز به حساب می آیند.
30
الوندی در ادامه بیان داشت: وزارت کار با توجه به وظیفه ای که دارد، می تواند بازرسان خود را به این کارگاهها بفرستد و همچنین NGO ها نیز بارها اعلام آمادگی کردند که به عنوان یک وظیفه قانونی مداخله کنند چرا که کار این کودکان قانونی نیست. پلیس نیز می تواند محل های کار این کودکان را شناسایی کنند البته چند منطقه شناسایی و تحت عناوینی بازدید شده است، در نهایت شورای شهر و شهرداری باید این فرایند را یک بررسی مجدد کند تا مشخص شود از زمان دفع زباله تا مرحله بازیافت چه افرادی این فاصله را پر می کنند این کارسختی نیست.
وی تاکید کرد: مسوولان باید به وظیفه خود عمل کنند، البته وزارت رفاه با تشکیل کارگره در این رابطه اقداماتی را انجام داد، اما چند ماهی است که در این رابطه سکوت خبری وجود دارد و حل این مساله مسلتزم این است که حتما برای چندین بار رسانه ها به این مساله ورود پیدا کند.
این فعال حقوق خاطرنشان کرد: به دلیل مسایل و مشکلاتی که در ماههای اخیر در کشور به وجود آمده است، بحث کودکان کار به حاشیه رانده شده و مساله کودکان زباله گرد نیز فراموش شده است.