دانشمندان، فوران‌های آتش‌فشانی را به عنوان راهی برای خنک کردن زمین بررسی می‌کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از تک‌تایمز، راهکارهایی برای تغییرات اقلیمی، اغلب به جای اینکه جهش‌های بزرگی باشند، گام‌های رو به رشد هستند.
این موضوع، شاید به این دلیل باشد که گاهی اوقات، جهش‌های بزرگ، از راه روش‌های مصنوعی بدست می‌آیند که ممکن است کاملا خطرناک باشند.
درهرحال، در گذشته، رویداهای طبیعی مانند فوران‌های آتش‌فشانی، به گام‌های مهمی برای خنک کردن این سیاره حداقل برای مدتی انجامیده اند.
اکنون دانشمندان، برای فوران بزرگ بعدی آماده می‌شوند؛ بنابراین می‌توانند اثرات خنک کننده احتمالی آن را بررسی کنند.
اثر خنک کننده جهانی کوه تامبورا و کوه پیناتوبو
در سال 1815، "کوه تامبورا"(Mount Tambora) در اندونزی موجب یک "زمستان آتش‌فشانی جهانی" شد که به سالی بدون تابستان انجامید.
این رویداد، بزرگترین فوران آتش‌فشانی در تاریخ ثبت شده است و اثرات آن حتی تا نیویورک احساس شد.
اخیرا، در سال 1991، انفجار بزرگ "کوه پیناتوبو"( Pinatubo) در فیلیپین، در سرتاسر جهان احساس شد و به یک درجه فارنهایت افت دمای متوسط جهانی در سال‌های بعد انجامید.
به خاطر فوران‌های آتش‌فشانی گذشته، اکنون دانشمندان با امید تلاش برای درک ساختار ورای این اثرات خنک‌کننده، برای بررسی فوران بزرگ بعدی آماده می‌شوند.
اتفاقا، کوه "آگونگ"( (Mount Agung در جزیره بالی در اندونزی، از ماه نوامبر فوران کرده است و امکان دارد به یک فوران بزرگ منجر شود که به اثر خنک کننده قابل توجهی می‌انجامد.
فوران‌های آتش‌فشانی و مهندسی ژئوماتیک
مهندسی ژئوماتیک، تلاشی برای کاهش یا تسکین اثرات تغییر اقلیمی با تغییر مستقیم بخش‌های خاصی از سیستم طبیعی زمین است.
مثال این مورد، فرآیند تزریق سولفات به جو برای تقلید اثرات خنک‌کننده فوران آتش فشانی است.
بکار گرفتن روش‌های مهندسی ژئوماتیک الهام گرفته از آتشفشان، برای مبارزه با تغییر اقلیمی ممکن است اما مشکل آن، امکان خطرناک بون این روش است. ممکن است این روش، سیستم‌های طبیعی را مختل کند و حتی به بلایای طبیعی جدید منجر شود.
علاوه بر این، حتی اگر ناسا برای فوران بزرگ بعدی آماده شود، هنوز مهندسی ژئوماتیک را راه حلی برای تغییر اقلیمی نمی‌بیند.
"اریک کانوی (Erik Conway)"از آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا در سال 2014 گفت: مهندسی ژئوماتیک درمان نیست بلکه در بهترین حالت، مانند چسب زخم یا شریان‌بند عمل می‌کند و در بدترین حالت، مانند زخمی است که توسط خود فرد ایجاد شده است.
حتی اگر "سازمان ملل متحد (UN)"در کنفرانس COP23 آلمان، ممنوعیتی برای مهندسی آب و هوا داشته باشد، بیان کرد که این روش هنوز باید برای درک کامل خطرات احتمالی و تکمیل روش‌های کاهش گاز گلخانه‌ای، مورد بررسی قرار گیرد اما نه به عنوان یک برنامه پشتیبان.
برای دانشمندان دیگر، حتی اگر داده‌های حاصل از یک فوران آتش‌فشانی برای مهندسی ژئوماتیک پیشرفته استفاده نشود، در تلاش برای درک آتش‌فشان‌ها و اثرات آنها بر جو مفید خواهند بود.