کند بودن در دنیای حیوانات می‌تواند خطرناک باشد. برخلاف حیوانات سریع، حیوانات کند نمی‌توانند از سرعت خود برای فرار از شکارچیان استفاده کنند.
به گزارش برترین ها، کند بودن در دنیای حیوانات می‌تواند خطرناک باشد. برخلاف حیوانات سریع، حیوانات کند نمی‌توانند از سرعت خود برای فرار از شکارچیان استفاده کنند. آن‌ها باید از استتار، بوهای ناخوشایند یا پوشش محافظ به عنوان مکانیزم دفاعی استفاده کنند. با وجود خطرات، حرکت آهسته و داشتن رویکرد آرام به زندگی همیشه هم بد نیست. حیوانات کند نرخ متابولیسم استراحت کمتری دارند و بیشتر عمر می‌کنند. با کندترین حیوانات زمین در این مطلب آشنا می‌شوید:
۱ - تنبل‌ها
وقتی صحبت از کند بودن می‌شود، همیشه باید از تنبل‌ها شروع کنیم. تنبل‌ها پستاندارانی هستند که زیاد حرکت نمی‌کنند و اگر هم کنند بسیار آهسته حرکت می‌کنند. آن‌ها به دلیل کم تحرکی، توده عضلانی کمی دارند. آن‌ها تنها ۲۰ درصد از توده عضلانی حیوانات معمولی را دارند. دست‌ها و پاهای آن‌ها پنجه‌های منحنی دارد که به آن‌ها امکان می‌دهد معمولا به صورت وارونه از درختان آویزان شوند. آن‌ها بیشتر عمر خود را در حال خوردن و خوابیدن به صورت آویزان از درختان هستند. تنبل‌های ماده معمولا در همین حالت بچه دار می‌شوند. فقدان حرکت در تنبل‌ها به عنوان یک مکانیزم دفاعی علیه شکارچیان استفاده می‌شود. آن‌ها خودشان را در زیستگاه گرمسیریشان استتار می‌کنند تا شناسایی نشوند. از آن جا که تنبل‌ها زیاد حرکت نمی‌کنند، برخی حشرات روی آن‌ها زندگی می‌کنند یا حتی جلبک روی موهایشان رشد می‌کنند.
۲ - لاکپشت غول پیکر
وقتی در مورد کند بودن حرف می‌زنیم، اغلب یاد داستان کودکانه خرگوش و لاکپشت میفتیم که حرکت آهسته و پیوسته لاکپشت موجب پیروزی او شد. لاکپشت‌های غول پیکر با سرعت کمتر از ۰.۸ کیلومتر بر ساعت حرکت می‌کنند. اگرچه آن‌ها بسیار آهسته حرکت می‌کنند، اما نسبت به سایر حیوانات عمر طولانی‌تری دارند. آن‌ها اغلب بیش از ۱۰۰ سال عمر می‌کنند، حتی سن برخی از آن‌ها به بیش از ۲۰۰ سال می‌رسد. لاکپشت غول پیکر معمولا از ابعاد بزرگ و لاک محکم خود برای حفاظت در مقابل شکارچیان استفاده می‌کند. وقتی یک لاکپشت به سنین بزرگسالی می‌رسد هیچ شکارچی طبیعی در حیات وحش ندارد. بزرگترین تهدید برای این حیوانات از بین رفتن زیستگاه و رقابت بر سر غذاست.
۳ - ستاره دریایی
ستاره دریایی یک بی مهره ستاره شکل است که معمولا یک دایره مرکزی و پنج بازو دارد. برخی گونه‌ها بازوهای بیشتری دارند، اما رایج‌ترین آن‌ها پنج بازو است. بیشتر ستاره‌های دریایی اصلا سریع حرکت نمی‌کنند و تنها چند سانتی متر در دقیقه حرکت می‌کنند. ستاره‌های دریایی از برون‌استخوان‌بندی سخت خود به عنوان مکانیزم دفاعی برای حفاظت در برابر شکارچیانی مثل مارها، خرچنگ‌ها و حتی سایر ستاره‌های دریایی استفاده می‌کنند. اگر یک ستاره دریایی بازوی خود را از دست بدهد دوباره آن را بازسازی می‌کند. آن‌ها هم به صورت جنسی و هم غیرجنسی تکثیر می‌شوند.
۴ - حلزون باغی
حلزون باغی نوعی حلزون خاکی است. حلزون‌های بالغ صدف سخت مارپیچی دارند. حلزون‌ها بسیار آهسته و حدود ۱.۳ سانتیمتر در ثانیه حرکت می‌کنند. آن‌ها معمولا مخاطی ترشح می‌کنند که به آن‌ها کمک می‌کند به طرز جالبی حرکت کنند. آن‌ها می‌توانند وارونه حرکت کنند و مخاطشان کمک می‌کند به سطوح بچسبند و و در برابر کشیده شدن مقاومت کنند. علاوه بر پوسته سخت، حلزون‌ها از مخاطشان برای حفاظت در برابر شکارچیان استفاده می‌کنند، چون بوی نامطبوع و مزه بدی دارد. علاوه بر این مکانیسم‌های دفاعی، گاهی حلزون‌ها خودشان را به مردن می‌زنند. شکارچیان آن‌ها شامل پستانداران کوچک، پرندگان، قورباغه‌ها و لاکپشت‌ها می‌شوند. برخی حلزون‌ها را آفت در نظر می‌گیرند، چون محصولات کشاورزی و باغ‌ها را می‌خورند. برخی هم آن‌ها را غذاهای خوشمزه می‌دانند.
۵ -حلزون
این نوع حلزون صدف ندارد و در آب یا خشکی زندگی می‌کند. آن‌ها هم مثل حلزون‌های باغی تنها ۱.۳ سانتیمتر بر ثانیه سرعت دارند. بیشتر آن‌ها دوست دارند برگ و مواد ارگانیک مشابه را بخورند، اما سایر حلزون‌های صدف دار و بی صدف را هم شکار می‌کنند. معمولا شاخک هایی روی سرشان دارند که در انتهای آن‌ها نقاط چشمی قرار دارد که نور را حس می‌کند. حلزون‌ها یک مخاط لزج ترشح می‌کنند که بدنشان را می‌پوشاند و به آن‌ها کمک می‌کند حرکت کنند و به سطوح بچسبند. این مخاط لغزنده است و باعث می‌شود شکارچیان نتوانند حلزون‌ها را بگیرند. هم چنین مزه بدی دارد. آن‌ها با مصرف قارچ‌ها و گیاهان نقش مهمی در چرخه مواد مغذی به عنوان تجزیه کننده بازی می‌کنند.