«پرستاری نسیم محبت و جاری کردن زلال امیدواری در بدن خسته بیمار است». این جمله را یکی از پرستاران قدیمی می گوید که عاشقانه کارش را دوست دارد. پنجم جمادی الاول روز ولادت بانوی قهرمان کربلا، حضرت زینب (س) است که به عنوان روز پرستار نامگذاری شده. علت این نام گذاری پرستاری حضرت زینب (س) از حضرت زین العابدین (ع) و دیگر بیماران اهل بیت (ع) پس از واقعه کربلاست.
پرستاران امروز نیز با همان عشق و انگیزه زینبی از بیماران مراقبت می کنند و بیش از آن که به کار خود با دیده شغل نگاه کنند، آن را عشقی فداکارانه می دانند، زیرا مزایای حقوقی و مالی پرستاری به هیچ وجه قابلیت جبران حجم بالای مسئولیت های این شغل پراسترس و خسته کننده را ندارد، پرستاران شبانه روز مشغول رسیدگی به بیماران هستند و نمی توانند لحظه ای را بدون دغدغه سپری کنند.
به مناسب روز پرستار، یک روز را در میان این عزیزان در بیمارستان ساسان گذراندیم، بیمارستانی که عمده مراجعان آن را جانبازان، خانواده های شهدا و ایثارگران تشکیل می دهند و رسیدگی به مشکلات و رنج های این عزیزان نیاز به تلاش مضاعفی دارد.