روح‌الله حضرت پور
نماینده مردم ارومیه در مجلس شورای اسلامی
باغشهر ارومیه، چند سالی است درگیر آلودگی هوا شده است؛ این در حالی است که این شهر را باغ های وسیع سیب و انگور و ...احاطه کرده و خود شهر نیز، آکنده از فضای سبز است.
دیر نیست زمانی که ارومیه به داشتن هوای تمیز در بین مراکز استان ها معروف بود ولی امروز شاهدیم که میزان آلودگی هوای آن، از تهران نیز فراتر رفته است.
این، نه فقط خطری برای ارومیه، که زنگ خطری است برای همه شهرهای کشور که هنوز هوای تمیز و آسمان آبی دارند. دیروز هوای تهران و اصفهان و اراک رنگ آلودگی را به خود دید، امروز ارومیه و تبریز به این روزگار خاکستری دچار شده اند و فردا و پس فردا، نوبت شهرهای بزرگ و کوچک دیگر است؛ گو این که آلودگی هوا، شتری بدشگون شده است که راهش به همه شهرها خواهد افتاد؛ آسیاب به نوبت!
هر چند دولت روحانی کارهایی را برای کنترل منابع آلاینده هوا انجام داده است اما قطعاً این تلاش ها کافی نبوده است و دولت، بی گمان در این زمینه کوتاهی کرده، مقصر است و باید پاسخگو باشد.
یکی از تدابیر این بوده است که استاندارد سوخت در کشور ارتقا یابد ولی هنوز که هنوز است، در بسیاری از شهرها از جمله ارومیه که در زمره کلانشهرهاست، بنزین یورو 2 توزیع می کنند، بنزینی که برای خودروها سوخت و برای آدم ها، سم است!
وزارت نفت باید توضیح دهد که چرا در شهرهای بزرگ، هنوز این بنزین مرگبار را توزیع می کند؟ سازمان حفاظت محیط زیست باید بگوید که چرا هماهنگی های لازم را با وزارت نفت برای توزیع سوخت استاندارد در شهرهایی مانند ارومیه انجام نداده است؟
هر چند منابع آلودگی هوا متعدد هستند ولی به باور کارشناسان، بیش از 70 درصد از آلودگی هوا، مربوط به خودروهاست. احتمالاً در ارومیه،این عدد به بیش از 70 درصد هم برسد چون این شهر برخلاف مراکزی مانند تهران و اراک، صنعتی هم نیست و بیشتر کشاورزی است. بنابراین، بی هیچ تردیدی باید گفت که خودروها و سوختی که مصرف می کنند، متهم ردیف اول آلودگی هوا در ارومیه هستند.
از وزارت نفت، می خواهم هر چه سریع تر پرونده تبدیل شهرها به اتاق گاز را ببندد و به این هولوکاست فراگیر پایان دهد. تولید یا در صورت نیاز، واردات بنزین یورو 4، وظیفه دولتی است که باید و باید و باید، پیش از هز چیزی به فکر جان و سلامتی شهروندانش باشد.
البته در این میان، وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان ملی استاندارد نیز به واسطه تولید و استاندارد دهی به خودروهای بی کیفیت نیز مقصر هستند که در فرصتی دیگر بدان ها نیز خواهم پرداخت.