هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با رد درخواست ابطال بخشنامه‌های وزارت بهداشت و مرکز دخانیات کشور، بر ممنوعیت هرگونه اقدام مبنی بر معطر کردن مواد دخانی که موجب تبلیغ و ترویج استفاده از محصولات دخانی می‌شود تاکید کرد.
به گزارش روابط عمومی دیوان عدالت اداری، در بند ۴ ماده سه دستورالعمل اجرایی بند الف ماده ۲ قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانیات، استفاده از شکل و کاربرد عطر و طعم انواع مواد دخانی در تولید محصولات خوراکی و بالعکس، از مصادیق تبلیغ، تشویق و حمایت از محصولات دخانی عنوان شده است.
بر اساس این مقرره، معاون وزیر بهداشت نیز طی نامه‌ای به دستگاه‌های ذی ربط اعلام کرده است که اولاً استفاده از هرگونه عطر و طعم در تولید محصولات دخانی ممنوع شود و ثانیاً مجوزهای واردات صادره قبلی در هنگام تمدید، اصلاح و صرفاً محصولات دخانی بدون عطر و طعم مجاز به ورود باشند به نحوی که محصول دخانی معطر و طعم‌دار تولید نشود.
رییس مرکز برنامه ریزی و نظارت بر دخانیات کشور نیز طی نامه‌ای به تاریخ ۱۲ اسفند سال ۹۴ اعلام کرده است: ضروری است واحدهای تولیدی و واردکننده محصولات دخانی که قبلاً نسبت به سفارش مواد اولیه یا تولید یا واردات محصولات دخانی مذکور اقدام کرده‌اند از هم‌اکنون در خصوص سفارش بسته‌بندی و تولید محصولات دخانی جدید با استفاده از عناوین مذکور خودداری کنند.
مقرره و نامه‌های مزبور مورد شکایت دو شاکی خصوصی قرار گرفته و شکات با تقدیم دادخواستی به دیوان عدالت، ضمن درخواست ابطال موارد یاد شده، اعلام کرده‌اند: طبق ماده ۲ قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانیات، وظایف ستاد صرفا آموزشی و تبلیغی است و وظیفه‌ای در زمینه تعیین کیفیت، نوع و چگونگی تولید محصولات دخانی را ندارد.
شکات اعلام کرده اند: مصوبه نهمین جلسه ستاد کشوری کنترل و مبارزه با دخانیات اساساً فاقد مصوبه‌ای در خصوص تولید و تجارت است و طبق ماده ۴ قانون جامع کنترل و مبارزه با دخانیات، سیاست‌گذاری، نظارت و مجوز واردات برعهده دولت است.
در نهایت در جلسه روز گذشته هیأت عمومی دیوان عدالت اداری پس از بحث و بررسی اعلام کرد: با عنایت به اینکه استفاده از شکل و کاربرد عطر و طعم انواع مواد دخانی در تولید محصولات خوراکی و یا استفاده از عطر و طعم محصولات خوراکی در تولید مواد دخانی از مصادیق تشویق و تحریک استعمال دخانیات است، بنابراین ممنوعیت آن از اختیارات ستاد کشوری کنترل دخانیات است و منطبق با حکم ماده ۳ قانون و ماده ۳ آئین نامه اجرائی آن بوده و مغایر قانون تشخیص نمی‌گردد.