صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۵۶۲۶۵۹
تعداد نظرات: ۲ نظر
تاریخ انتشار: ۲۳:۰۶ - ۰۵ مهر ۱۳۹۶ - 27 September 2017

غذای نظامیان آمریکایی در مناطق جنگی!(+عکس)

این دسته غذا ها علاوه بر کاربرد نظامی، در زمان بلایای طبیعی نیز برای امداد مورد استفاده قرار می گیرند و قابلیت حمل و نقل آسان دارند.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- وعده های غذایی آماده که به صورت مخفف MRE (Meal, Ready-to-Eat) نام دارند، توسط ارتش آمریکا برای نیروهای نظامی این کشور به ویژه در شرایط دشوار و جنگ خریداری می شوند. در چنین وضعیت هایی که امکانات لازم به منظور آماده سازی غذا های معمول وجود ندارد، بسته های غذایی آماده کمک زیادی به سربازان خواهند کرد. از طرفی با وجود آن که MRE ها را باید در مکان خنک نگه داری کرد، اما هیچ گونه نیازی به یخچال نداشته و این مورد نیز خود مزیتی بزرگ برای آن ها محسوب می شود. جالب است بدانید که MRE ها در سال 1981، جایگزین MCI (جیره های غذایی کنسرو شده که از سال 1958 تا 1980 توسط نیروهای مسلح ارتش آمریکا مورد استفاده قرار می گرفتند) شدند. این دسته غذا ها علاوه بر کاربرد نظامی، در زمان بلایای طبیعی نیز برای امداد مورد استفاده قرار می گیرند و قابلیت حمل و نقل آسان دارند.

تاریخچه

اولین جیره سربازان آمریکا شامل غذای کافی برای تغذیه یک نیرو به مدت یک روز بود. غذای مذکور بیشتر از گوشت گاو، نخود فرنگی و برنج تشکیل می شد. چندی بعد طی جنگ داخلی آمریکا، محصولات کنسرو شده به میان آمده و جای خود را بین نیروهای نظامی باز کردند. با گذشت مدت زمان کوتاهی، کیت های غذایی پر شده وارد بازار شدند که عمدتا حاوی گوشت کنسرو شده، نان، قهوه، شکر و نمک بودند. طی جنگ جهانی اول گوشت های سبک وزن نمک سود شده و یا خشک به منظور صرفه جویی در وزن و امکان حمل تعداد بیشتر توسط سربازان، جایگزین گوشت های کنسروی شدند. در زمان آغاز جنگ جهانی دوم نیز وعده های غذایی جدیدی تحت عنوان جیره های کوهستانی و جیره های جنگلی معرفی شد. با وجود تمامی فرم های پیشرفته تری که در گذر زمان به منظور تغذیه نیروهای نظامی ابداع شد، جیره های مرطوب کنسروی تا جنگ ویتنام به حیات خود ادامه دادند.

پس از تلاش های مختلف برای برآورده سازی نیاز های غذایی سربازان که سابقه آن به پیش از جنگ جهانی دوم باز می گردد، مقامات پنتاگون دریافتند که نباید تنها به بعد تغذیه ای این دسته غذا ها توجه شود. نیروهای نظامی در هر محیط جغرافیایی و تحت هر شرایط جنگی، نیاز به ترکیبی دارند که طی مدت زمان طولانی طعم مطبوع خود را حفظ کند و به قول معروف درست مانند روز اولش باشد! علاوه بر این ها، لازم بود محصولی تولید شود که پیاده نظام با سهولت بیشتری قادر به حمل آن باشند، از این رو جیره های غذایی کنسروی به علت وزن بالایی که در مقایسه با جیره های جدید تر داشتند به سرعت کنار گذاشته شدند. بدین ترتیب در سال 1963، وزارت دفاع آمریکا تصمیم به طراحی و توسعه "وعده های غذایی آماده" گرفت؛ یک جیره غذایی مدرن که از روند آماده سازی و بسته بندی پیشرفته بهره می برد و در نتیجه وزن بسیار کمتری را به خود اختصاص می داد. این ایده در سال 1966 منتج به توسعه وعده غذایی دیگری تحت عنوان LRP شد که در واقع متشکل از یک جیره دهیدراته در کیسه ای ضد آب بود. ادامه تولید این جیره درست مانند جیره جنگلی، به علت قیمت بالا تر در مقایسه با جیره های کنسروی، هزینه های انبار و همچنین ذخیره سازی بیشتر، با موفقیت چندانی همراه نبود.

در مجموع می توان گفت که MRE ها از زمان معرفی خود تاکنون روندی رو به رشد را سپری می کنند. در سال 1990، محصولی با قابلیت تولید شد که با تکیه بر واکنشی اگزوترمیک و وابسته به آب می توانست تجربه صرف یک وعده غذایی گرم را در اختیار نیروهای نظامی قرار دهد.

الزامات

هر وعده غذایی حدودا 1200 کالری انرژی به همراه دارد. هر کدام از این محصولات آماده حداقل 3 سال عمر قفسه ای داشته و برای ظرف حداکثر 21 روز مصرف خواهند شد. الزامات بسته بندی نیز باید به طور کاملا دقیق رعایت شود و شرکت های تولید کننده موظف به رعایت آن هستند. بسته بندی ها باید به صورتی باشند که از محصول در دمای 27 درجه سانتی گراد تا سه سال و نیم، در دمای 38 درجه سانتی گراد تا نه ماه و در دمای 51- تا 49 درجه سانتی گراد تا مدت زمان کوتاهی محافظت به عمل آورند. البته فرم های جدید تری برای بسته بندی غذا های آماده در نظر گرفته شده است که هدایت گرمایی داشته و راحت تر می توان پوشش روی بسته را سوراخ کرد.

هر بسته MRE بر اساس محتویات خود، بین 510 تا 740 گرم وزن دارد. از آن جایی که MRE حاوی آب است، وزن بیشتری در مقایسه با غذا های یخ زده (غذا هایی که آب آن ها با استفاده از تکنیک خشک کردن انجمادی خارج می شود) خواهد داشت.

محتویات

- وعده غذایی اصلی

- ظرف غذا

- دسر یا میان وعده (اغلب شامل آبنبات های تجاری و یا شیرینی های مقاوم در برابر تغییر شرایط محیطی)

- کلوچه و یا نان

- پنیر، کره بادام زمینی و یا ژله

- نوشیدنی های میوه ای، قهوه و یا چای فوری، نوشیدنی های ورزشی، شیک های معمول و یا شیر کاکائو

- معمولا فقط یک قاشق پلاستیکی برای صرف راحت تر وعده غذایی

- خوراک پزی های کوچک بدون شعله برای گرم کردن وعده غذایی

- لوازم جانبی مانند آدامس، دستمال کاغذی، ادویه جات، ترشی جات، شکر، نمک، فلفل، کرم های شیرین، سس و یا پودر قهوه آماده شده به وسیله روند خشک کردن انجمادی

لازم به ذکر است که بسیاری از موارد فوق با استفاده از مواد مغذی فرآوری می شوند و از این طریق نیز نیاز های تغذیه ای نیروها با ضریب اطمینان بالاتری تامین می شود.

مطالب مجله تصویری سلاح را در این لینک دنبال کنید.


ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۲
در انتظار بررسی: ۵
غیر قابل انتشار: ۰
سلام
۲۲:۵۰ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۶
به ما که نون و با سیب زمینی پخته میدادن ....حالا اسم خارجیش رو نمیدونم ولی بد نبود خدا رو شکر
پيام
۰۹:۵۶ - ۱۳۹۶/۰۷/۰۶
محتويات داخل چي هست
تعداد کاراکترهای مجاز:1200