لیون بیش از پانصد معبر سرپوشیده مخفی دارد. بیشتر آن‌ها در املاک خصوصی و به همین دلیل به روی عموم بسته هستند. برخی دیگر بسته شده و در حال حاضر به عنوان انبار استفاده می‌شوند. تنها حدود چهل معبر یا بیشتر برای گردشگران قابل مشاهده هستند. چندین سال پیش مقامات شهر با مالکان تروبول‌ها معامله‌ای انجام دادند.
برترین ها - در زیر تصور ماهواره‌ای از قسمت‌های قدیمی شهر لیون فرانسه را مشاهده می‌کنید. همان طور که می‌بینید دو خیابان موازی در کنار رودخانه وجود دارد، اما خیابان‌های زیادی به این خیابان‌ها متصل نمی‌شوند. بااستفاده از مقیاسی که در نقشه داده شده، می‌توانید حدس بزنید که خیابان‌های متصل به این خیابان‌ها ۲۰۰ متر از هم فاصله دارند که حدود ۲ دقیقه یا کمتر طول می‌کشد که پیاده آن را طی کرد.
اما اگر یک تاجر ابریشم قرن پانزدهمی باشید که توپ‌های گرانبهای ابریشم را با وزن زیاد حمل می‌کند، هرچه فاصله کمتری طی کنید برایتان بهتر است؛ بنابراین این تجار شروع به ایجاد میانبرهایی از طریق خانه‌ها و حیاط‌های خصوصی کردند تا به خیابان‌های دیگر برسند.
با گذشت زمان، این میانبر‌ها توسعه یافتند و به شکل شبکه شناخته شده‌ای از معابر درآمدند که ترابول نامیده می‌شدند. اگرچه این کوچه‌ها به دلالان ابریشم نسبت داده می‌شود، اما ریشه آن‌ها به قرن چهارم بازمی گردد.
پس از سقوط امپراتوری رم، کانال هایی که آب را به شهر لیون می‌آوردند شروع به شکستن کردند و ساکنان مجبور شدند به منبع آب و ساحل رودخانه نزدیک شوند. اولین ترابول‌ها در این زمان ساخته شدند که به ساکنان اجازه می‌دادند از خانه هایشان سریعتر به رودخانه برسند.
بعد‌ها وقتی لیون مرکز بزرگ تجارت ابریشم شد، ترابول‌ها توسط دلالان و تاجران مورد استفاده قرار می‌گرفتند تا راحت‌تر کالاهایشان را از رودخانه به بازار در مرکز شهر برسانند. این کوچه‌های سرپوشیده این مزیت را نیز داشتند که از کالاهای باارزش در مقابل باران محافظت می‌کردند و باعث می‌شد حتی در آب و هوای بد نیز تاجران کار خود را انجام دهند.
لیون بیش از پانصد معبر سرپوشیده مخفی دارد. بیشتر آن‌ها در املاک خصوصی و به همین دلیل به روی عموم بسته هستند. برخی دیگر بسته شده و در حال حاضر به عنوان انبار استفاده می‌شوند. تنها حدود چهل معبر یا بیشتر برای گردشگران قابل مشاهده هستند. چندین سال پیش مقامات شهر با مالکان تروبول‌ها معامله‌ای انجام دادند.
مسئولین موافقت کردند هزینه نگهداری، بازسازی، روشنایی و تمیز کردن ترابول‌ها را بدهند و در عوض ساکنان از صبح تا عصر آن‌ها را به روی مردم باز کنند. متاسفانه در برخی موارد هر دو طرف به معامله پایان داده و اکنون فقط برای ساکنان قابل دسترسی هستند.