به تازگی شایعات بسیار عجیبی در کشور ایران در مورد انتقال سروهای تلگرام به این کشور منتشر شده است. این ایده که تلگرام سرورهای خودش را به برای حفظ حریم و اطلاعات شخصی افراد به کشوری با سابقه سانسور اطلاعات در اینترنت انتقال بدهد بسیار بی اساس است و حتی ارزش ارزیابی را هم ندارد. به هر حال این موضوع بسیار جالبیست که بفهمیم دلیل اینکه این نوع شایعات در وهله اول منتشر میشوند چیست. برای این موضوع دو دلیل به ذهن من میرسد.
اقتصاد آنلاین نوشت: پاول دورف در این زمینه می گوید :اول، کشورهایی مثل ایران و روسیه معمولا سعی میکنند قوانینی را برای شرکت های اینترنتی تصویب کنند که آنها مجبور باشند اطلاعات شخصی و خصوصی را در کشور خودشان ذخیره کنند.گاهی اوقات مقامات این دست کشورها ادعاهایی را در بوق و کرنا میکنند که بعدا معلوم میشود باطل بوده( برای مثال اپل موافقت کرد که اطلاعات شخصی کاربران را در کشور ما میزبانی کند)کاملا واضح است که تلگرام نمی تواند با توجه به سیاست حفظ حریم خصوصی شرکت به چنین خواسته هایی توجه کند. ما نمی توانیم حریم خصوصی کاربران خود را در معرض خطر قرار بدهیم، حتی اگر رد چنین خواسته ای بدین معنا باشد که در برخی از کشورها مسدود بشویم. ما می خواهیم یک بازار بزرگ (مانند آنچه در چین انجام دادیم) را از دست بدهیم تا یک بایت از داده های خصوصی کاربران ما به خطر نیفتد.
دوم، برخی از سیاستمداران و روزنامه نگاران که در مورد "سرور" یک شرکت در یک کشور بحث میکنند در مورد شرایط و آنچه که در واقع معنای "سرور" است اشتباه میکنند و برداشت غلطی دارند. همراه با سرورهای شرکت که داده های خصوصی را در مکان های امن ذخیره می کند، ارائه دهندگان اینترنت نیز ارائه دهنده ترافیک رمزگذاری شده به کاربران و CDN ها(CDN وظیفه رساندن و توزیع محتوا و اطلاعات شما به سرور بازدیدکننده شبکه را بر عهده میگیرد) می باشند که اطمینان حاصل می کنند که محتوای عمومی برای رسیدن به کاربران 2 بار مسیر شبکه جهانی را طی نکند. اگر سرور تلگرام داده ها را ذخیره کند، این شرکت های ثالث فقط اتصال بین سرور های تلگرام و کاربران آن را فراهم می کنند.
به نظر می رسد که سیاستمداران و روزنامه نگاران گاهی به ارائه دهندگان ترافیک اینترنت یا ارائه دهنده CDN می پردازند که داده های رمزگذاری شده تلگرام را به عنوان "تلگرام" یا "سرور تلگرام" ارائه می دهند یا به طور محرمانه در اختیار عموم قرار می دهند. دنیای متفاوتی بین آنها وجود دارد: سرور تلگرام اطلاعات شخصی را ذخیره می کند و هرگز به کشورهایی که سانسور اینترنت را دارند، سفر نمی کند، در حالی که ارائه دهندگان اینترنت و CDN ها در سراسر جهان کار می کنند و دسترسی به داده های خصوصی ذخیره شده در سروهای تلگرام را ندارند.
تمام برنامه های محبوب باید با ISP ها و CDN ها کار کنند تا مطمئن شوند که کاربران می توانند ترافیک خود را به روش سریع و قابل اعتماد دریافت کنند، اما بر خلاف برخی از آنها، ما در تلگرام همیشه در مورد چگونگی رمزگذاری و ذخیره داده ها 100٪ شفاف هستیم. به همین دلیل من به زودی اطلاعات بیشتری در مورد چگونگی ارتباط دقیق تلگرام برای کار با شرکت های ثالث مانند ارائه دهندگان CDN برای اطمینان از سرعت و امنیت کاربران خود در سراسر جهان به اشتراک می گذارم.
با این وجود، در حالیکه ما به دنبال راه هایی برای بهبود قابلیت اتصال و سرعت برای کاربران خود در سطح جهانی هستیم، یک چیز وجود دارد که ما هرگز انجام نخواهیم داد: ما هرگز مکان سرورهای خود را تغییر نخواهیم داد و یا سیاست حفظ حریم خصوصی مان را به دلیل محدود کردن قوانین و یا تهدید مقامات محلی تغییر نمی دهیم.تلگرام تنها در قبال کاربران خود مسئول است و فقط کاربران ما می توانند خواسته های خود را به ما دیکته کنند.