پاریس، پایتخت فرانسه با معضل تازه‌ای روبروست که به گفته پلیس در حال گسترش است.
بزهکاران بویژه در محله‌های حاشیه پایتخت که سال‌ها در انواع قاچاق دست داشته‌اند اخیرا به بازار روسپیگری هم راه یافته‌اند و با سوءاستفاده از دختران نوجوان و اغلب نابالغ کسب‌وکار خود را رونق داده اند.
به گفته ژان مارک دروگه، مدیر اداره مرکزی مقابله با قاچاق انسان، «سابقا این محله‌ها چندان میانه‌ای با روسپیگری نداشتند. سبک روزمره بزهکاری در این محله‌ها عمدتا با جیب‌بری، باج‌گیری، قاچاق و مواد مخدر گره خورده بود. اما امروز اوضاع عوض شده و این محله‌ها با پدیده‌ای تازه روبروست.»
از سال ۲۰۱۴ نخستین قربانیان روسپیگری در این محله‌ها گزارش شدند. یک سال بعد این تعداد به ۲۱ مورد رسید و در سال ۲۰۱۶ هم رقم مذکور به ۴۸ مورد افزایش یافت.
به گفته مدیر اداره مرکزی مقابله با قاچاق انسان، در سال گذشته قربانیان روسپیگری در این محله‌ها ۱۴ درصد از کل رقم مذکور در فرانسه بود.
مشخصات شبکه‌های روسپیگری جدید
این گروه‌ها اغلب گروه‌های کوچکی از دوستان هستند که به اندازه شبکه‌های روسپیگری اروپای شرقی سازمان‌یافته نیستند.
با این حال این شبکه‌ها دارای سلسله مراتب و شرح وظایف مشخصی است؛ مشتری‌یابی و چانه زنی، پرداختن به امور کرایه اتاق، امور حمل‌و‌نقل و امور نگهبانی و کنترل اوضاع، مسئولیت‌های جداگانه‌ای هستند که بین اعضای شبکه تقسیم شده اند.
سرکرده‌های باندهای تبهکار آنهایی نیستند که به شبکه‌های روسپیگری روی می‌آورند.
با توجه به اشباع بازار قاچاق و مواد مخدر، زیردستانشان که کمی قلدرتر از بقیه هستند شبکه‌های روسپیگری را به راه می‌اندازند.
قربانیان شبکه‌های روسپیگری
بیشتر روسپی‌ها دختران نابالغ هستند که اغلب در پی روابط پرچالش با خانواده‌هایشان به دلایل نحوه برخورد و رفتار و یا نیاز مالی از خانه فرار می‌کنند.
طردشدگی، بی‌اعتنایی، بدرفتاری و بی‌توجهی به خواسته‌های دختران نابالغ به دلایل مختلف از انگیزه‌های فرار از خانه ذکر شده است.
یک مشاور آموزشی در محله سن-سن دنی پاریس از دختر نوجوانی یاد می‌کند که به دلیل روابط جنسی قبل از ازدواج به شدت از سوی خانواده‌اش طرد و به حاشیه رانده شده بود.
او در پی فرار از خانه به تور جوانانی خورد که در ازای جا و غذا از او خواستند تا خدمات جنسی ارائه کند.
نیمرخی از اوضاع
فراخوان به مصرف کالاهای لوکس و گران‌قیمت ممکن است دختران نوجوان را به تن‌فروشی ترغیب کند.
در این میان نقش شبکه‌های مجازی از جمله اینستاگرام برجسته‌تر می‌شود. بویژه که با به راه افتادن موج تازه‌ای در اینستاگرام، این شبکه به عرصه‌ای برای به رخ کشیدن تجمل‌گرایی و میل وافر به مصرف کالاهای لوکس در میان دختران نوجوان تبدیل شده است.
ورای آنچه توسط قربانیان روسپیگری به ویژه از طریق عرضه و نمایش تن خود نشان داده می‌شود، این واقعیت نهفته است که آنها نیاز عاطفی شدیدی به دوست داشتن و عشق دارند.
برغم سوءاستفاده زیاد از دختران نوجوان در شبکه‌های روسپیگری، پلیس و دستگاه قضایی شکایت‌های کمی از سوی قربانیان دریافت می‌کند.
به گزارش پلیس و دستگاه قضایی فرانسه، روسپی‌های نوجوان هر هفته تا ۷۰ مورد رابطه جنسی را تجربه می‌کنند.
برای خدمات جنسی حدود نیم‌ساعت وقت صرف می‌شود و برای مشتری بین۵۰ تا ۹۰ یورو آب می‌خورد.
رابطه‌های جنسی با مشتریان در هتل‌های زنجیره‌ای ارزان قیمت، اتاق‌های کرایه شده از طریق شبکه‌های مجازی نظیر ایربی‌اند‌بی، خانه‌های شخصی و خودروهای کنار جاده‌ای انجام می‌شود.
روسپی و مشتری هم از طریق واسطه‌های مجازی چون ویواستریت و وانونس در ارتباط با یکدیگر قرار می‌گیرند. به گفته پلیس این شبکه‌ها بطرز روزافزونی در گسترش این شکل تازه از روسپیگری فعال هستند.
مجازات
به نظر می‌رسد با توسعه شبکه‌های مجازی و از سوی دیگر با سختگیری‌های بیشتر دستگاه قضایی فرانسه در زمینه روسپیگری، واسطه‌ها و مشتریان خدمات جنسی به راه‌های تازه‌ای روی آورده‌اند تا کمتر در حوزه نظارت قانون باشند.
فرانسه در آوریل سال گذشته قانون مجازات مشتریان روسپیگری را به تصویب رساند. این کشور پس از سوئد، نروژ، ایسلند و بریتانیا پنجمین کشور اروپایی است که برای متقاضیان خدمات جنسی مجازات در نظر گرفته است.
دستگاه قضایی فرانسه برای دلالی جنسی مجازاتی برابر با ۱۰ سال زندان درنظر گرفته و چنانچه قربانی زیر سن قانونی ۱۸ سال باشد مجازات تا ۲۰ سال هم افزایش می‌یابد.