صفحه نخست

عصرايران دو

فیلم

ورزشی

بین الملل

فرهنگ و هنر

علم و دانش

گوناگون

صفحات داخلی

کد خبر ۵۴۶۶۷۶
تعداد نظرات: ۱۷ نظر
تاریخ انتشار: ۱۷:۴۷ - ۱۰ تير ۱۳۹۶ - 01 July 2017
به بهانه توصیه های همه ساله در آستانه آزمون دانشگاه ها

بنگر به «آقای کنکور» و گذر عمر ببین!

مهرداد خدیر
عصر ایران - هر چند غول کنکور دیگر ابهت و مهابت گذشته را ندارد و شاخ های  آن شکسته شده و انواع  دانشگاه های دولتی، خصوصی، آزاد، غیر انتفاعی، پردیس و علمی – کاربردی آرزوی راه یابی به دانشگاه  را بر کثیری و در مقاطعی بر همه داوطلبان محقق می سازند و اگر چه نزد عده ای  هم آش دهان سوزی نیست  و برای پسران کار و درآمد بیشتر اهمیت دارد تا صِرف مدرک اما همچنان تیرماه که می رسد نزدیک به یک میلیون جوان دغدغه کنکور دارند و خانواده هاشان نیز درگیر این تلاش یا تکاپو یا اضطراب می شوند.

این گفتار اما درباره کنکور نیست. درباره «آقای کنکور» یا  «پدر کنکور» است و درست تر این که حتی درباره آقای کنکور هم نیست! بهانه اما چهره اوست. زیرا دکتر حسین توکلی را که هر سال در این ایام می بینیم بیش از آن که به یاد کنکور بیفتیم «گذر زمان» برای ما تداعی می شود و این که که زمان چگونه می گذرد و به تعبیر شاملو « اینک، موج سنگین گذر زمان است که در ما می گذرد»...

برخی رخدادها یا مناسبت ها به صورت ویره تری یادآور گذر زمان اند. هم چنان که بسیاری از خاطرات ما مثلا به جام های جهانی فوتبال گره خورده که هر 4 سال یک بار برگزار می شود و به یاد می آوریم زمانی را که این بازیکنان اسطوره های ما بودند و ما کودکانی که آنان را بسیار بزرگ تر از خودمان از نظر سن و سال و قد و قواره حداقل می پنداشتیم و بعد هم سن شدیم و زمان که گذشت سن و سال ما بالاتر رفت و جام جهانی که می رسد بازیکنان هم سال برادران کوچک تر تصویر می شوند.

حالا حکایت این آقای حسین توکلی است که هر سال وقتی او را  می بینیم بیش از آن که به یاد اولین کنکورمان بیفتیم گذر زمان در ذهن ما تداعی می شود و جالب این که این حس در مقاطع تکمیلی انگار منتقل نمی شود یا شاید به این خاطر که در این مقاطع آقای توکلی نداریم.




نویسنده این سطور به 34 سال قبل بازمی گردد و تصویر آقای کنکور را به خاطر می آورد که موی سپید بر چهره نداشت و با اکنون مقایسه می کند که موی سیاه بر چهره ندارد.

هر سال وقت کنکور که می رسد و او همچنان از لزوم «همراه داشتن مداد سیاه نرم مشکی در جلسه آزمون» می گوید انگار نه انگار که وارد دنیای دیجیتال شده ایم و یادمان می آید که همه چیز عوض شدنی نیست چه بسا مادران و پدرانی که خاطره کنکور خود را به خاطر می آورند و این روزها در حال آماده سازی فرزندان خود هستند.

 ظاهرا سابقه آقای کنکور از 34 سال ما هم بیشتر است. خود کنکور البته از سال 1348 برگزار شد و چند سال بعد «حسین توکلی» وارد «مرکز آزمون شناسی» می شود و پله پله تا عالی ترین رتبه سازمان سنجش آموزش کشور را هم طی می کند. در آن هشت سال که می خواستد مدیریت کشور را شخم بزنند سراغ سازمان سنجش و مدیریت توکلی هم رفتند اما بعد ناچار شدند او را بازگردانند و از آن پس و در سال های اخیر کار اجرایی نمی کند و تنها مشاور است: 

«هنگامی که وارد سازمان سنجش شدم – که البته در آن زمان "مرکز آزمون شناسی" نام داشت - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته روان شناسی بودم و عصرها به صورت پاره وقت در آن مرکز فعالیت می کردم. هنگامی که به مرکز آزمون شناسی برای کار مراجعه ‌کردم به مسئولین این مرکز اعلام کردم که علاقه مندم تمام امور مربوط به کنکور را فرا بگیرم و سعی کردم در وظایفی که بر عهده‌ام گذاشته شده بهترین باشم.»

آرزوی او هم جالب است:

  « یکی از آرزوهای من این است که یکی از کنکورهای کشور چین را برگزار کنم زیرا در این آزمون بیش 10 میلیون نفر شرکت خواهند کرد! کنکوری که در کشور ایران برگزار می‌شود در همه جای جهان معتبر است و می‌توانم قسم بخورم که این کنکور از لحاظ فنی، علمی و اجرایی از کشورهای ترکیه، ژاپن، چین بهتر است. حتی کشور ایران یک سال برای کشور افغانستان کنکور برگزار کرد».

با این جنبه ها اما کاری نداریم. مهم این است که افراد غالبا از دیدن او به یاد کنکور می افتند و حتی دلهره می گیرند. من اما اتفاقا در وهله نخست به یاد توصیه های او و 34 سالی که هر سال در این روزها در رسانه ها تکرار می کند، نمی افتم. چون ان سال ها هر چه بود تمام شد و مراحل مختلف دیگر زندگی را تجربه کرده ایم. سیمای آقای کنکور بیشتربه یاد گذر زمان می اندازدمان و این که ناگهان پیر می شویم و از نسلی به نسل دیگر انتقال می یابیم.

امروز - یکشنبه دهم تیرماه 96 خورشیدی / ساعت یک بعد از ظهر- هم وقتی  سیمای دکتر حسین توکلی را در شبکه خبر دیدم پیش و بیش از این که به یاد کنکور بیفتم و این که 34 سال گذشته یا این بحث که آیا بهتر نیست بار دیگر به برگزاری آزمون جداگانه برگردیم یا بر توقف آمار داوطلبان بر رقم یک میلیون نفر در سال های اخیر درنگ کنیم یا این موضوع را پیش کشیم که دانشگاه ها مسوول شغل یابی فارغ التحصیلان هم هستند یا نه، تنها گذر عمر را به تماشا نشستم.

حافظ سروده بود: بنشین به لب جوی و گذر عمر ببین و شاید بتوان گفت: بنگر به آقای کنکور و گذر عمر ببین! چون او هر سال به یادمان می آورد که یک سال دیگر هم گذشت. مناسبت های دیگر هم این یادآوری را دارند اما کمتر از نمادی چنین ثابت و آشنا برخوردارند یا توصیه هایی ثابت را تکرار می کنند هر چند طیف مخاطبان اصلی هم سال به سال تغییر می کند اما کم نیستند پدران و مادرانی که پی گیر کنکور فرزندشان هستند و به یاد کنکور یا کنکورهای خود می افتند و  قصه اصلی البته همچنان باقی است...

ارسال به تلگرام
انتشار یافته: ۱۷
در انتظار بررسی: ۱۲
غیر قابل انتشار: ۰
اکبر
۱۴:۲۷ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
باسلام ایشان قرار نیست بازنشسته بشوند؟
همایون
۱۲:۴۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
این گزارش حداقل ۵ تا عکس لازم دار!
ناشناس
۱۰:۵۵ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
تا ایشون سر کاره کنکور هم هست .
ناشناس
۱۰:۵۵ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
من الان کنکور دارم و به نظرم نظام اموزشی در کشور مت صفففففر الان همه میخوان دکتر بشن کسی اگر وتقعا بخوتد نو زندگی موفق بشه باید فقط به چند تا رشته اول نگاه کنه که همون هم سخته قبول نشی هم که هیچی دیگه
ناشناس
۰۹:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
درود بر ایشان ،سالم وشاداب وپرطراوت باشند
ناشناس
۰۹:۱۲ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
سلیقه ی تان کجا رفته؟؟؟!!
حداقل یک عکس با موی سیاه و موی سپید از ایشون می گذاشتین.
ناشناس
۰۸:۵۱ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
مگه ايشان بازنشسته نمي شوند
علي
۰۸:۳۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
بازار كاذب كنكور و گردش مالي غير مولد چند هزار ميلياردي رو هم ببين.
ارمین
۲۰:۳۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۰
ما کنکوریا با اینکه کنکور رو دوس نداریم ولی آقای کنکور بسی دوس داشتنی و شیرین هستن.خدا حفظشون کنه
ناشناس
۱۸:۴۸ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۰
اینجا میشه فقط نوشت : موی سپید را کنکورم رایگان نداد- این نقد را به تست زدن خریده ام!
ناشناس
۱۸:۲۳ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۰
حافظ سروده بود: بنشین به لب جوی و گذر عمر ببین و شاید بتوان گفت: بنگر به آقای کنکور و گذر عمر ببین! ....نه
موضوع بس عمیق تر از این حرفهاست. می دانید چرا؟
شما آقای کنکور را در تلویزیون می بینید و نشسته روی صندلی...
اما...
قد خمیده شده این چهره ماندگار تاریخ را نمی بینید.
شاید هم بهتر که متوجه قد خمیده ایشان نمی شویم.
البته این را که می گویم من 12 سال پیش ایشان را از نزدیک در اتاق کارشان ملاقات کردم و واقعا شوکه شدم.
عمرشان طولانی و عزت شان ماندگار تاریخ ایران
امیر
۱۸:۰۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۰
بله کنکور تموم شده ولی غول جدیدی سربرآورده به نام آزمون استخدامی واسه یه حقوق بخور نمیر باید هر سال دو بار آزمون بدیم ما دهه شصتیها انگار باید تا آخر عمر کنکور بدیم فکر میکنم مثلن شصت هفتاد سالگی هم میگن واسه بستری شدن تو بیمارستان باید آزمون بدیم نسل سوخته که میگن ماییم.
خبازي مقدم خويي
۱۸:۰۳ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۰
وبنگر به دانشجوياني كه بعد از اتمام دانشگاه در جستجوي كار پير شدند
پاسخ ها
اهوازی دلسوخته
| |
۰۸:۲۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
دقیقاً . سال 83 کنکور دادم و هنوز کار درست و حسابی پیدا نکردم. ما هم پیر شدیم، شاید پیرتر از دکتر توکلی...!
همه
| |
۰۹:۱۶ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
کار پیدا کردن شاید سخت باشه اما ناممکن نیست که ! متاسفانه خیلی ها فکر میکنن چون رفتن دانشگاه قطعا شاغل هم خواهند شد. خیلی ها هستن که مدارک بالاتر رو فقط چون کار پیدا نکردن ادامه دادن. ضمن اینکه بسیاری از رشته ها و واحد های دانشگاهی هم هستند که خودتون بهتر میدونید که واقعا چه اعتباری و یا در نهایت نیازی برای اون رشته در جامعه وجود داره که سبب شده فارغ التحصیلانش بیکار بمونند.
شاغل شدن فقط منوط به تحصیلات دانشگاهی داشتن نیست در هیچ جای دنیا
ناشناس
۱۸:۰۲ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۰
بسيار زيبا
پاسخ ها
ناشناس
| |
۰۷:۱۹ - ۱۳۹۶/۰۴/۱۱
پدرم از دوران کنکور از تصدی پست و مقام ایشان در آن دوران می گفت و خودم هم تجربه کردم و فکر کنم فرزند و فرزندم نیز از تصدی گری پست ایشان و نواده گان به ارث رسیده آقای توکلی بهره مند شوند . من با 10 سال سابقه شاید 30 و40 بار جابجائی در شغلم و پدرم نیز با 30 سال سابقه و بگفته خودش بی نهایت جابجائی در تعجبیم از این قدرت و معجزه و استحکام آقای توکلی !!!
تعداد کاراکترهای مجاز:1200