شاید کسانی که این خاطره را بخوانند فکر کنند این افسانه‌ای است از دوران کهن. درست فکر می‌کنند. حق هم دارند. آنها در سه هفته گذشته مناظره‌هایی را دیدند که در آن سیاسیون برای رسیدن به قدرت حاضر شدند همه اخلاق را قربانی کنند. برای مردم باور اینکه کسانی حاضر نباشند از پلکان حرام برای رسیدن به سعادت استفاده کنند، سخت است.
امروز برخی نامزدهای انتخابات
ریاست جمهوری از هر روشی برای رسیدن به قدرت استفاده می‌کنند. کافی است رفتارهای
آنها را در یک ماه گذشته با هم مرور کنیم تا متوجه شویم که چگونه اخلاق در فضای
انتخابات ریاست جمهوری ذبح شد.
امروز مردم از خود می‌پرسند این قدرت چیست که برخی حاضر هستند تمام سرمایه خود را به صحنه بیاورند. چگونه است برخی حاضر هستند برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری با آبروی یک فرد بازی کنند؟
برخی نامزدهای انتخابات گذشته و حال یکدیگر را به گونه‌اش شخم زدند که گویی رسیدن به ریاست جمهوری رسیدن به بهشت برین خداست. آنها هر دروغ و راستی را سرهم کردند تا بگویند از دیگری بهتر هستند.
فیلم‌های تبلیغاتی آنها را نگاه کنید. سراسر سیاه نمایی و ناامیدی. اگر این فیلم‌ها از سخنان یک کارگردان سینما، یک خبرنگار و حتی مردم عادی خارج می‌شد هم این افراد آنها را متهم به سیاه نمایی و ضدانقلاب بودن می‌کردند. گویی برای رسیدن به قدرت می‌شود همه دوران بعد از انقلاب را هم سیاه کرد.
کسانی که در دوران مسئولیت کوتاه و بلند مدت خود سری به محله‌های فقیر نشین شهر یا کشور نزده‌اند یا کمتره زده‌اند و امروز در تمام سفرها و فیلم‌های خود به گونه‌ای نشان می‌دهند که گویی تمام دغدغه آنها در این سال‌ها فقرا بوده‌اند و بس.
مگر نه اینکه در روایت‌های دینی ما آمده است مردمان از حاکمان خود تاثیر می‌پذیرند پس چگونه انتظار داریم با این رفتار مردم نیز مسیر اخلاق را طی کنند. مگر نفرمودند: «الناس بامرائهم أشبَه منهم بآبائهم» شباهت مردم به رهبرانشان، از تأثیر پذیرى آنها از پدران و مادرانشان بیشتر است.
در روایتى دیگر مىخوانیم: «الناس على دین ملوكهم» دین مردم بر طبق دین رهبران و حاكمان آنان است.
این افراد در صورت پیروز چگونه می‌خواهند از اخلاق دم بزنند؟ مگر می‌شود رطب خورده منع رطب کند؟
رفتار بهشتی با آن انقلابی‌ها افسانه نبود اما شاید به زودی تبدیل به افسانه‌ای شود که فقط در کتاب‌های می‌شود آن را جستجوکرد. سیاسیون ایران بیشتر شاگرد مکتب ماکیاولی هستند تا بهشتی. آنها برای رسیدن به هدف از هر وسیله‌ای استفاده می‌کنند و اخلاق را قربانی می‌کنند.
نخیر. کاندیداها میگویند با ظرفیتهای فعلی میتوان بیش از اینها شغل ایجاد کرد، میتوان فساد را کاهش داد و... این سیاه نمایی است؟
چطور وقتی دولت یازدهم حتی حالا هم از دولت نهم و دهم به شدت انتقاد میکند و مشکلات امروز را به آن مرتبط میداند سیاه نمایی نیست؟
آقای الف بگوید نقد است اما آقای ب بگوید سیاه نمایی است؟!
اقایان فقط جواب بدن مگه سیب زمینی پوپولیستی نبود ، چطور افزایش یارانه و دادن وام و افازیش حقوق بازنشستگان پوپولیست نیست ؟
راستی چه خبر از طفلی دختر وزیر ....
این چیه گفتی ،از طفلی دختر وزیر چه خبر....
میخواستی چه خبر باشه یه جنسی رو قانونی وارد کرده تمام عوارض و گمرکیش هم داده،شما بگو از اون چند هزار میلیارد که امثال بابک زنجانی ها خوردند و تازه گردن کلفتی هم می کنند چه خبر؟
علی دلواپس؟؟؟
اگه یه کارگردان بیاد این واقعیت ها رو بگه، میشه سیاه نمایی و توقیف فیلم
ولی این آقایون که باعث و بانی این سیاهی ها هستند میان برا تبلیغات خودشون استفاده میکنن.
البته می شود تا زمان پرداخت یارانه ها صبر کرد تا موضوع روشن شود ولی شما به عنوان رسانه باید پیشتاز روشنگری باشید که شما هم هیچ واکنشی نشان ندادید.
این دولت پوپولیسم رو به حد اعلا رسوند
اگر واقعا دلواپس اخلاقید یک اشاره کوچک به واریز یارانه های قطع شده در شب انتخابات از سوی دولت بکنید
این کامنتو منتشر کنید اگه راست میگید
مگه هر لحظه نمیان بگن که اون 8سال چه بلایی سر مملکت اوردن
نمیاد میگه که میخان برگردونن به اون دوران
پس خواهشا مظلوم نمایی نکنین
این ها هم روش جنابتان رو برگزیدن
چرا بهتون برخورد