عباس عبدی در ایران نوشت: نظرسنجی‌های کنونی نشان می‌دهد که اگر انتخابات همین امروز برگزار شود، نتیجه در دور اول و به نفع آقای روحانی خواهد بود. ولی می‌دانیم که در ایران هیچ نتیجه‌ای لزوما تضمین شده نیست و مردم مثل یک موجود زنده در برابر حوادث واکنش نشان می‌دهند.
بنابراين وظيفه همه علاقه‌مندان به سرنوشت كشور است تا به گونه‌اي رفتار و عمل كنند كه هيچ شانسي را براي موفقيت طرف مقابل باقي نگذارند.
راي‌آوري هر جناحي ناشي از دو دسته از عملكردهاست. يك بخش به دليل ارايه برنامه‌هاي ايجابي و خوب و قابل قبول است. هماني كه در سال ١٣٩٢ رخ داد و آقاي روحاني توانست با ارايه تصويري از شعار تدبير و اميد؛ نظر و رأي مردم را جلب كند. ولي يك بخش از آراي هر فرد يا جناحي نيز به عملكرد نادرست طرف مقابل برمي‌گردد. بنابراين افزايش احتمالي شانس رقباي آقاي روحاني از رفتار و گفتار و برنامه‌هاي ستاد وي نيز متاثر خواهد بود.
به نظر مي‌رسد چنين ادبياتي كمكي به آراي آقاي روحاني نخواهد كرد واگر شانس رقبا بيشتر شود و خداي نكرده هرچند با احتمال ضعيف پيروز انتخابات شوند، همه نيروهاي اين طرف از جمله آقاي روحاني و ستاد ايشان نيز بايد در اين مساله از خودشان مسووليت‌پذيري نشان دهند. همچنان كه همه ما در مورد روي كار آمدن احمدي‌نژاد نيز بايد مسووليت خود را بپذيريم و از آن بدتر در باز شدن دست دولت او براي شكل دادن به فضاي سال‌هاي ١٣٨٨ تا ١٣٩٢ نيز بايد مسووليت‌پذيري داشت.
چرا فضاي تند و دوقطبي به نفع كشور و به نفع انتخابات و به نفع راي آقاي روحاني نيست؟ ترديدي نيست كه رفتار و گفتار رقبا گام اوليه در تند كردن فضا بود. به ويژه بيان دروغ و كسب رأي به هر قيمت و تخريب ظالمانه طرف ديگر و انجام اقدامات ايذايي در گلستان و فرودگاه اروميه از سوي آنان عامل اصلي شكل‌گيري اين فضا بود، ولي براي سياستمداران پذيرفتني نيست كه به صورت واكنشي وارد بازي در زمين طرف مقابل شوند. چنين فضايي، انتخابات را از شكل رقابت به ستيز تبديل مي‌كند و برنده و بازنده احساس مي‌كنند كه وارد بازي مرگ و زندگي مي‌شوند و اين براي انتخابات به عنوان يك شيوه مدني دستيابي به قدرت زيانبار است.
هدف مهم انتخابات در كنار پيروز شدن بايد حفظ نهاد انتخابات به عنوان بهترين شيوه انتقال قدرت باشد. ضمن اينكه چنين اتفاقي موجب شكاف در كشور مي‌شود و بيشترين سود آن را دشمنان اين كشور خواهند برد. از اين رو حتي اگر آغازگر اين جريان نامزدهاي رقيب باشند كه هستند، آقاي روحاني نبايد وارد بازي آنان شود. ولي نكته مهم‌تر اين است كه چنين فضايي به نفع آقاي روحاني و راي‌آوري او نيست. اين مهم‌ترين علتي است كه رقباي آقاي روحاني سعي مي‌كنند فضا تند شود و آقاي روحاني را به واكنش مشابه وادار كنند.
چرا چنين ادعايي مي‌شود؟ نقطه قوت كارنامه آقاي روحاني براي ارايه به مردم چيست و نقطه ضعف طرف مقابل او چيست؟ آيا اين نحوه برخورد همسو با آن نقطه قوت است؟ آيا اين نحوه برخورد نقطه ضعف رقبايش را برجسته مي‌كند؟ پاسخ هر دو منفي است. به عبارت ديگر اين نحوه بيان از يك سو نقطه قوت كارنامه روحاني را به حاشيه مي‌برد و از سوي ديگر نقطه ضعف رقبايش را مي‌پوشاند. نقطه قوت كارنامه ٤ ساله روحاني اعتدال و آرام‌سازي است.
آرامشي كه در سياست خارجي از طريق برجام ايجاد شده است. آرامشي كه در اقتصاد از طريق كاهش چشمگير تورم و بهبود فضاي كسب و كار ايجاد شده. آرامشي كه در سياست داخلي از طريق به حاشيه رفتن تندروها به وجود آمده. آرامش نسبي كه در فرهنگ به دست آمده به طوري كه اهل فرهنگ را نسبت به آينده اميدوار كرده. آرامشي كه در اداره كشور و تعامل ميان نيروها از جمله مجلس و دولت مشاهده مي‌شود و... همه و همه بازتاب آرام‌سازي به عنوان مهم‌ترين دستاورد دولت روحاني است. نقطه ضعف رقبايش نيز ويرانگري و برهم زدن آرامش است.
بيشتر طرفداران دولت سابق كه خواهان تنش در روابط خارجي و سياست داخلي بودند اكنون در ستادهاي آنان جمع شده‌اند. اختلال در سياست‌هاي اقتصادي و تكيه بر استفاده غيرمنطقي از منابع پولي و بانك مركزي و دخالت در متغيرهاي اقتصادي مثل قيمت كالا، ارز و ريال، گسترش فساد و تباهي نتيجه سياست‌هاي آنان خواهد بود. مردم تازه دارند به ثبات و آرامش عادت مي‌كنند. كشور مثل خودرويي بود كه در سراشيبي به سوي دره بود. اين دولت توانسته سرعت آن را كم و متوقف كند. همين نقطه قوت آن است و با اين اظهارات اين نقطه قوت به حاشيه خواهد رفت و نقطه ضعف رقباي آقاي روحاني نيز ديده نخواهد شد.
توجه كنيم كه آراي آقاي قاليباف در دو هفته اخير روندي به نسبت نزولي را طي كرده است. علت اصلي آن همين نوع برخوردهايش با دولت و رييس‌جمهور است. اجازه نبايد داد كه آن تجربه براي آقاي روحاني تكرار شود. خوشبختانه در گفت‌وگوي پنجشنبه شب آقاي روحاني اين ديدگاه‌ها به خوبي بيان شد و اميدواريم در آينده نيز شاهد تداوم اين روند باشيم.