ناخن جویدن یکی از عاداتی است که بسیاری از مردم در زمان اضطراب و نگرانی برای آرام کردن خود به آن روی می آورند. این کار می تواند نشانه ای از عدم تعادل عاطفی باشد.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، ناخن جویدن می تواند دیگر رفتارهای استرسی مربوط به دهان مانند مداد جویدن، گاز گرفتن لب ها یا سیگار کشیدن را موجب شود.
ناخن جویدن اضطرابی به طور معمول شامل چهار مرحله می شود: ابتدا دست به سمت صورت یا دهان بالا می اید و برای چند ثانیه آنجا نگه داشته می شود، انگشتان به سرعت در برابر دندان های جلو قرار می گیرند و به آنها ضربه می زنند. سپس، یک سری از گاز گرفتن های اسپاسمی سریع رخ می دهند و با بازرسی دیداری یا احساس ناخن های به تازگی گاز گرفته شده با انگشتان دست دیگر دنبال می شود.
اگر این شرایط برای شما آشنا به نظر می رسد، عادت شما ممکن است روشی آسان برای ارزیابی این باشد که چه زمانی دچار استرس هستید. در شرایطی که این می تواند مفید باشد - نشانه های استرس می توانند خاموش یا تشخیص آنها باشد - اما ناخن جویدن می تواند به مشکلات سلامت جدی و قابل مشاهده منجر شود.
اگر بخش بیش از اندازه بزرگی از ناخن را گاز بگیرد می توانید پوست ظریف و حساس زیر ناخن را در معرض هر گونه باکتری و عامل بیماری‌زای موجود در دهان قرار دهید و باید توجه داشته باشید که تعداد بسیار زیادی از آنها در دهان حضور دارند. دهان انسان پر از باکتری است و از این رو به راحتی می توانید خود را آلوده سازید.
یکی از شایع‌ترین انواع عفونت به نام پارونیشیا شناخته می شود و می تواند موجب تورم، قرمزی، درد، و توده های پر از چرک شود. عفونت می تواند برای چند هفته ادامه داشته باشد. جویدن کوتیکول های ناخن دلیل شایع پارونیشیا محسوب می شود.
ترکیب شیمیایی بزاق دهان اجازه تجزیه چربی ها و دیگر مولکول های غذایی را می دهد. در شرایطی که بزاق به گوارش کمک می کند، اما اگر انگشت های دست به طور مرتب با دهان در تماس باشند می تواند آسیب و التهاب پوست نوک انگشتان را موجب شود. لیس زدن لب ها به دلیلی مشابه می تواند خشکی و ترک خوردن پوست آنها را به همراه داشته باشد. بزاق در حقیقت موجب خوردگی پوست می شود.
در شرایطی که مواجهه انگشتان دست با باکتری های دهان خبر بدی است، دسترسی تمام میکروارگانیسم های کثیف روی انگشتان دست به دهان احتمالا شرایط بدتری را رقم خواهد زد. دستان ما با انواع مختلف سطوح و عوامل بیماری‌زا در ارتباط است و امکان باقی ماندن آنها زیر ناخن ها وجود دارد. با ورود میکروب ها و عوامل بیماری‌زا به داخل دهان امکان مواجهه با شرایطی ناخوشایند از یک سرماخوردگی تا یک ویروس معده جدی وجود دارد.
ناخن های انسان دارای یک لایه مولد به نام ماتریس هستند که همانند بستری برای شکوفایی تمامی سلول های ناخن عمل می کند. ناخن جویدن یا عفونت های مرتبط با جویدن ناخن می تواند به این ماتریس آسیب برساند و در نتیجه فرد با شرایطی مانند ناخن های فرورفته یا تغییر شکل ناخن ها مواجه شود.
با لمس یک زگیل مواد مسری آن می تواند زیر ناخن های انسان قرار بگیرند. لمس صورت یا دهان با این ناخن های آلوده می تواند به شکل گیری زگیل های روی صورت یا گردن منجر شود.
اگر دارای تبخال های دهانی باشید - حدود 40 درصد از بزرگسالان دارای آن هستند - شما می توانید انگشت های خود را با ویروس آلوده سازید. تبخال انگشت (Herpetic Whitlow) می تواند به شکل گیری تب منجر شود، اما نخستین نشانه ها شامل سوزش دردناک و احساس سوزن سوزن شدن در نوک انگشتان آلوده می شوند. پس از یک یا دو هفته ممکن است با زخم های پر از مایع یا خون به همراه درد مواجه شوید که برای دو هفته دیگر ادامه می یابند.
جایگاه هایی که ریشه های دندان را نگه می دارند می توانند به واسطه ناخن جویدن مزمن تغییر شکل داده یا از بین بروند و کج شدن دندان ها را موجب شوند. ناخن جویدن می تواند موجب شکستگی در دندان هایی شود که از آنها برای جویدن ناخن استفاده می کنید و می تواند التهاب و بیماری لثه را در پی داشته باشد.