مدل مفهومی لاگونا رنو هیچ ربطی به مدل‌های سدان، هاچ‌بک و استیشن که از در این کارخانه بیرون می‌روند، ندارد. این کانسپت بیشتر شبیه یک نمایش تجاری به نظر می‌رسد و احتمالا نمایانگر شیوه ساخت آینده در رنو است.
به گزارش گروه خودروی عصر ایران به نقل از "تاپ‌گیر"، این خودروی 900 کیلوگرمی کمتر از یک متر ارتفاع داشته و وزن کم خود را مدیون شاسی آلومینیومی و موتور کوچک 2 لیتری و 4 سیلندر خود است. شاسی پائین و شیشه اصلی کم ارتفاع آن به معنای نشستن در برابر نسیم و لذت بردن از رانندگی مانند یک f1 قدیمی است.
برای جلوگیری از صدمه‌های احتمالی به چشم، راننده و سرنشین هر دو از عینک‌های بزرگ و ویژه‌ای استفاده می‌کنند. این کار از خم شدن سرنشینان خودرو در هنگام حرکت یا در هنگام وزش باد به سمت دماغه خودرو ممانعت خواهد کرد. این عینک ویژه همچنین به یک هدفون و کانال رادیویی باز بین سرنشین و راننده مجهز است. در واقع می‌توان گفت همین عینک کار یک استریو و سامانه پخش سنگین در خودرو را انجام می‌دهد.
به نظر می‌رسد ایده استفاده از این عینک‌ها جالب است. چرا که لوگانو ترکیبی از یک موتور با خروجی 210 اسب‌بخار و وزن خالص 900 کیلوگرم تشکیل شده که برای رسیدن به شتاب صفر تا 100 کیلومتر به 6 ثانیه زمان نیاز دارد و می‌تواند با بیشینه سرعت 250 کیلومتر بر ساعت به حرکت خود ادامه دهد. در این شرایط عینک ها به لذت بردن سرنشینان کمک بیشتری خواهند کرد.
لاگونا نام آشنایی است که از نام یکی از خودروهای محبوب خانواده رنو گرفته شده است. این خودروی مفهومی موتور وسط به قدری محبوب بود که رنو به دنبال آن یک نسخه خیابانی از آن را ارائه داد. مدل اسپورت اسپایدر رنو اولین خودرو ساخته شده به این سبک بود. که با شعار سبک بودن پس از لاگونا و با اقتباس از مشخصات آن ساخته شد. در هنگام معرفی این خودرو با رنگ اولیه لاگونا ظاهر شد. این خودرو بدون دستگیر در خارجی به نمایش درآمد.
این مدل مفهومی به عنوان یک کانسپت سازش‌ناپذیر معرفی شد و بخش کوچکی از آن در محصولات دهه 1990 به کار رفت. آخرین مدل ساخته شده از این نام یک خودروی پرفورمنس با محرک چرخ‌های عقب است.