چشم های انسان می توانند سرنخ هایی از وضعیت سلامت کلی ما ارائه کنند. بدون تردید، همواره باید به وضعیت چشم های خود توجه داشته باشید تا بیماری هایی مانند آب مروارید، آب سیاه، یا انحطاط ماکولا مشکل آفرین نشوند. اما چشم ها می توانند چیزهای بیشتری درباره مشکلات جدی که در دیگر نقاط بدن دشکل گرفته اند را نمایان سازند.
به گزارش گروه سلامت عصر ایران به نقل از "پریونشن"، چشم های انسان به سیستم عصبی مرکزی و هر چیز دیگری در بدن متصل هستند. گاهی اوقات، بخشی از بدن که تحت تاثیر بیماری قرار گرفته می تواند چشم ها را نیز تحت تاثیر قرار دهد. اگر نشانه هایی عجیب در چشم های خود مشاهده می کنید، توجه جدی به آنها داشته باشید. این نشانه ها می توانند زنگ هشداری درباره بیماری هایی جدی باشند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می کنیم.
فرد مبتلا به کلسترول بالا می تواند از دست دادن موقت بینایی که گاهی اوقات شکل می گیرد و از بین می رود را تجربه کند، همانند پرده ای که بسته و باز می شود. این نشانه ای از گرفتگی شریان کاروتید به واسطه تجمع پلاک و تلاش برای رساندن خون به چشم ها است. همچنین، ممکن است درد در ناحیه چشم، حلقه ای خاکستری در اطراف قرنیه، یا مشکل در تنظیم نور روشن را تجربه کنید. در برخی موارد، رسوب زرد رنگ کلسترول که به نام چربی پلک یا زانتلاسما شناخته می شود می تواند روی پلک ها یا گوشه های کاسه چشم پدیدار شود.
غده تیروئید اندام پروانه ای شکل است که در گردن جای دارد و وظیفه کنترل برخی هورمون ها که به رشد و سوخت و ساز کمک می کنند را بر عهده دارد. اگر تیروئید عملکرد درستی نداشته باشد می تواند به شکل گیری برخی مشکلات منجر شود که گاهی اوقات شامل تورم عضلات چشم و فشردگی کاسه های چشم می شود. این شرایط می تواند بیرون زدگی و بزرگتر به نظر رسیدن چشم ها در مقایسه با حالت عادی را موجب می شود. همچنین، ممکن است دوبینی را تجربه کنید.
بیماری گریوز، یک اختلال خود ایمنی که تیروئید را تحت تاثیر قرار می دهد، می تواند جمع شدن پلک ها را موجب شود که در این شرایط نیز چشم ها بزرگتر از حالت عادی به نظر می رسند. اگر پلک ها به اندازه ای جمع شوند که قادر به بستن چشم های خود نباشید، ممکن است با خشکی چشم مواجه شوید زیرا پلک ها نمی توانند رطوبت را در چشم ها حفظ کنند.
معاینه منظم چشم ها برای همه ما خوب است، اما اگر به بیماری دیابت مبتلا هستید یا با خطر بالای ابتلا به بیماری مواجه هستید، اهمیت این کار دو چندان می شود. دیابت می تواند ماکولا - بخشی از شبکیه چشم که دید مرکزی را کنترل می کند - را متورم سازد یا مایعات را در آن نگه دارد. در شرایطی که ممکن است بینایی خود را به طور کامل از دست ندهید، اما بدون تردید متوجه تغییر و وخیم‌تر شدن شرایط بینایی خود می شوید. افراد مبتلا به دیابت 40 درصد احتمال بیشتری دارد به آب سیاه و 60 درصد احتمال بیشتری دارد به آب مروارید مبتلا شوند و همچنین باید مراقب ابتلا به رتینوپاتی دیابتی نیز باشند. رتینوپاتی دیابتی مجموعه ای از اختلالات است که بخش حساس به نور چشم را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند موجب مشکلاتی مانند تاری دید یا حتی پارگی شبکیه شود.
از دست دادن ناگهانی بینایی می تواند نشانه ای از سکته مغزی قریب الوقوع یا رخ دادن آن باشد. به طور معمول، از دست دادن بینایی در نتیجه سکته مغزی برای یکی از چشم ها رخ می دهد، اما می تواند دید هر دو چشم را نیز از بین ببرد. گاهی اوقات سکته مغزی به اعصابی که چشم ها را حرکت می دهند آسیب وارد می کند که می تواند به دوبینی منجر شود.
همچنین، ممکن است سکته در یکی از چشم های خود را تجربه کنید. این شرایط به نام سکته شبکیه شناخته می شود و زمانی که رگ های خونی در شبکیه با پلاک ها مسدود می شوند، رخ می دهد. اگر به فشار خون بالا یا بیماری شریان کاروتید مبتلا باشید، احتمال سکته شبکیه افزایش می یابد.
نقاط خالی موقت در بینایی می تواند به معنای ابتلا به میگرن چشمی باشد. این نوع میگرن با نمونه سردرد میگرنی مشابه نیست. میگرن شبکیه موجب شکل گیری نقاط خالی در دید می شود که اسکوتوما نامیده می شوند. نقاط خالی برای چند دقیقه طول می کشند و ممکن است احساس درد داشته یا نداشته باشید. همچنین، ممکن است نورهای چشمک زن را مشاهده کنید، تاری دید داشته باشید، یا پیش یا پس از نشانه های چشم دچار سردرد شوید. اگر این شرایط به طور مرتب رخ می دهد، به ویژه اگر یک چشم را تحت تاثیر قرار می دهد، به چشم پزشک مراجعه کنید.
آیا افتادگی پلک دارید؟ این می تواند نشانه ای از یک اختلال خود ایمنی به نام میاستنی گراویس باشد که می تواند موجب ضعف عضلانی شده و باز نگه داشتن چشم ها را دشوار سازد. در همین حال، لوپوس و برخی انواع مشخص از ورم مفاصل می توانند به یووئیت، عفونت در لایه ای از چشم به نام یووئا شود. تغییر در بینایی گاهی اوقات می تواند نشانه ای از ابتلا به بیماری ام‌اس باشد. اگر با کاهش بینایی در یک چشم طی یک بازه زمانی چند روزه یا چند هفته ای مواجه شدید و در اطراف چشم خود درد احساس می کنید، به ویژه زمانی که آنها را حرکت می دهید، این می تواند از نخستین نشانه های ابتلا به بیماری ام‌اس باشد.