عصر ایران- 18 روز پس از درگذشت ناباورانه آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی همچنان درباره او گفته و نوشته می شود.
به این بهانه می توان نقبی به سال پیش در هین روزها و کمی قبل تر زد که کاندیداتوری هاشمی رفسنجانی برای مجلس خبرگان و حمایت صریح او از نامزدی سید حسن خمینی به کام دلواپسان تلخ نشست و لایه های افراطی کمپین « انتخاب جانشین برای هاشمی در صورت عزل یا فوت وی» در مجمع تشخیص مصلحت نظام را به راه انداختند تا این گونه القا کنند که هاشمی رفسنجانی نه تنها به خبرگان نمی رسد که از مجمع هم منفک می شود و با این کمپین شایعه برکناری او یا احتمال مرگ را درانداختند.
یک سال بعد و حالا هاشمی رفسنجانی درگذشته است البته بی آن که از مجمع عزل شده یا از خبرگان مانده باشد که با بالاترین رأی در صدر فهرست خبرگان نشست. احتمال « فوت» اما محقق شد البته نه به این خاطر که درست پیش بینی کرده بودند که به این سبب که « کل من علیها فان» و بر پایه قاعده « همه می میرند»...
سال پیش اما در این روزها و پس از آن که این کمپین را دلواپسان - و البته نه همه آنان که لایه های بی اخلاق این جریان- به راه انداختند هاشمی رفسنجانی چنین پاسخ داد:
« مرگ و زندگی از اموری است که در یدِ قدرت الهی است و سفر به دیار باقی دیر و زود دارد اما سوخت وسوز ندارد و امری اجتناب ناپذیر است اما مهم چگونه رفتن است.
این که چه توشه ای برای آن دنیا داشته باشیم و مثل مراد خود با قلبی آرام و نفسی مطمئن به این راحتی به سفر برویم یا این که آیندگان چگونه از ما یاد کنند.»
تا اونجا که یادمه بیشترین حمله را خود اصلاح طلب ها به او کردن و گفتن که در پی سوء استفاده از نام سید حسن بوده برای کسب رای
تشیع جنازه ای در خور ایشان که تاریخ نه به خود دیده و نه خواهد دید