چند قدم به عقب، چرخش سر محدود و یک گل تماشایی؛ زلاتان ابراهیموویچ با زدن گل تساوی منچستریونایتد مقابل لیورپول، بار دیگر نشان داد که تصمیم ژوزه مورینیو برای به خدمت گرفتنش اشتباه نبوده است.
به گزارش "ورزش سه"، وقتی زلاتان در پایان فصل گذشته اعلام کرد که قراردادش با پاری سن ژرمن را تمدید نمی کند، بسیاری تصور کردند که او راهی لیگ آمریکا یا یکی از کشورهای حوزه خلیج فارس یا حتی چین خواهد شد اما او در انتخابی بلندپروازانه، تصمیم گرفت به منچستریونایتد برود.
رفتن به لیگ پرفشاری مانند لیگ برتر در 35 سالگی یک ریسک به تمام معنا بود اما او در این مدت آنقدر خوب کار کرد که مورینیو تصمیم گرفت خیلی زود بند تمدید قرارداد او را فعال کند. حال زلاتان در گفتگو با فورفورتو از رازهای موفقیتش در نقش مهاجم هدف صحبت کرده است:
حفظ توپ
نکته کلیدی این است که زمانی که توپ به شما می رسد آن را از دست ندهید. اگر تنها باشم سعی می کنم تا با استفاده از قدرت بدنی و اندام خود مدافعان را کنار زده و توپ را حفظ کنم. این مساله بسیار مهم است چون اگر بتوانم توپ را حفظ کنم سایر بازیکنان می توانند در حمله به من اضافه شوند. آنقدر توپ را نگه می دارم تا سایر هم تیمی هایم وارد جریان حمله شوند. به محض اینکه بازیکنی در موقعیت بهتری قرار می گیرد، توپ را به او می دهم. یا اینکه می توانم خودم برای گلزنی اقدام کنم. گاهی غریزه من اینگونه حکم می کند. من بازیکن باهوشی هستم و در لحظه درست تصمیم می گیرم.
قرار گرفتن در موقعیت
من سعی می کنم خودم را در موقعیتی قرار دهم که توپ به من برسد. گاهی برای توپ گیری عقب تر می آیم و گاهی فضایی پیدا می کنم که با خارج کردن یک مدافع از جایگاهش به تیم کمک کنم. آن وقت ممکن است فضایی ایجاد کنم که انتخاب های پیش روی هافبک ها بیشتر شود. من بازیکنی نیستم که از جریان بازی فرار کنم اما گاهی نیاز است تا خودت را برای کمک به تیم قربانی کنی و در فضایی حرکت کنی که می دانی توپ به تو نخواهد رسید. این کار برای سایرین فضا ایجاد می کند. وقتی همکاری خوبی با سایرین داشته باشی، دفعه بعد مهاجم دیگر تیم برای تو این کار را انجام خواهد داد.
رساندن خود به ارسال ها
کلید این کار حرکت کردن قبل از مدافع است. این گونه می توان برای خود فضا ایجاد کرد. من در این کار بهترین نیستم اما دیوید ترزگه در این کار بهترین است. تا به حال بازیکنی درون محوطه جریمه به باهوشی او روی کرنرها و ارسال ها ندیده ام. انگار می داند توپ دقیقاً کجا فرود می آید. چه روی زمین چه روی هوا. اما من چنین غریزه ای ندارم. گاهی روی کرنر در تیر اول و گاهی در تیر دوم قرار می گیرم. این کار را انجام می دهم، چون مجبورم.
بازی خوانی
من سعی می کنم قبل از رسیدن توپ پیش بینی کنم که چه اتفاقی قرار است رخ دهد. اینکه بازیکنان حریف و هم تیمی هایم تا چند ثانیه دیگر کجا خواهند بود. من با نگاه و حسم می فهمم که بعضی بازیکنان چه خواهند کرد. اما اینکه هر بار درست پیش کنی کنید غیر ممکن است. آن بازیکنانی که دفعات بیشتری درست پیش بینی می کنند، بازیکنان بهتری هستند. این تفاوت بین یک بازیکن معمولی و یک بازیکن باکلاس جهانی است. بازیکنان سطح بالا مثل هم فکر می کنند.
نبرد با مدافعان میانی
بسیاری از مدافعین خشن بوده و شما را هل می دهند. شما باید منتظر هر چیزی باشید و آنها را دست کم نگیرید. این رفتار آن ها به این دلیل است که شما قوی و آنها ضعیف هستند. یک مدافع فوق العاده فقط به این کارها بسنده نمی کند اما هرگز از چارچوب جوانمردی نیز خارج نمی شود. پائولو مالدینی و الساندرو نستا واقعاً حریفان سرسختی بودند اما من همیشه برایشان احترام زیادی قائل بوده ام.
کنار آمدن با بدرفتاری ها
بعضی از مدافعین سعی می کنند چه از لحاظ بدنی چه با حرف بر شما غلبه کنند. بعضی به خانواده ام توهین کرده اند، بعضی مرا کولی خطاب کرده اند. مادر من اهل کرواسی و پدرم اهل بوسنی هستند.
من در سوئد به دنیا آمده ام و خودم را 100 درصد سوئدی می دانستم اما این برای آنها مهم نبود. الان دیگر زیاد ناراحت نمی شوم. نکته مهم تمرکز بر وظایفتان در بازی است نه حرف هایی که زده می شود. نکته دیگری که باید به یاد داشته باشید این است که واکنش نشان ندادن به این حرف ها، نشانگر احساس مسئولیت شما در قبال تیمتان است.
اگر خوب فکر کنید می فهمید که این بخشی از شغل ماست که آرام بمانیم، این مساله بسیار مفید و سودبخش است.