دندان قروچه به عنوان یک اختلال حرکتی مربوط به خواب در نظر گرفته شده است و مبتلایان به این اختلال بیشتر احتمال دارد به سایر اختلالات خواب مانند خر و پف شبانه یا وقفه در تنفس شوند.
دندان قروچه خفیف ممکن است نیاز به درمان نداشته باشد اما در برخی افراد می تواند به طور مکرر و به اندازه کافی شدید رخ دهد و منجر به اختلالات فک، سردرد، آسیب به دندان ها و مشکلات دیگر شود.
از آنجا که دندان قروچه به طور ناخودآگاه بخصوص هنگام خواب رخ می دهد و عوارضش توسعه می یابد، این مهم است که نسبت به علائم و نشانه های آن آگاه باشید و به مراقبت های منظم از سلامت دندان ها بروید.
علائم
علائم و نشانه های دندان قروچه ممکن است شامل این موارد باشند:
ممکن است فشار دندان ها به همدیگر به حدی باشد که بر سطح دندان ها اثر بگذارد و مینای دندان را از بین ببرد. از بین بردن مینای دندان، باعث افزایش حساسیت دندان ها، ترک خوردن دندان ها و حتی شکستگی آنها می شود. در دندان های عقبی هم گاهی باعث از بین رفتن برجستگی های روی سطح دندان ها می شود. البته در بعضی مواقع علایم دیگری هم دیده شوند مثلا سردرد، دندان درد، لق شدن دندان ها، تحلیل لثه، درد گردن، بی خوابی، زخم یا درد در قسمت گونه، گوش درد، صدا هنگام باز و بسته کردن فک، حساسیت شدید دندان ها و دندانه دارشدن زبان به خصوص در قسمت های کنار هم گاهی به چشم می خورند.
علل
پزشکان دقیقا نمی دانند چه چیز منجر به بروز دندان قروچه می شود. علل جسمی و یا روانی احتمالی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
احساسات مانند اضطراب، استرس، خشم، سرخوردگی و تنش
داشتن شخصیت تهاجمی، رقابتی یا بیش فعال
قرارگیری غیر طبیعی دندان های بالا و یا پایین
دیگر مشکلات خواب مانند آپنه خواب
پاسخ به درد گوش یا دندان درآوردن در کودکان
ریفلاکس معده
اثرات جانبی غیر معمول برخی داروها مانند فنوتیازینها یا داروهای ضد افسردگی خاص
عوارض ناشی از یک اختلال مانند بیماری هانتینگتون یا پارکینسون
عوامل خطر
این عوامل خطر به دندان قروچه نسبت داده شده اند:
استرس: اضطراب یا استرس می تواند به آسیب های دندانی منجر شود.
سن: دندان قروچه در کودکان شایع تر است و معمولا در سالهای نوجوانی از بین می رود.
نوع شخصیت: داشتن شخصیت تهاجمی یا بیش فعال خطر ابتلا به دندان قروچه را افزایش می دهد.
تحریک مواد: استعمال دخانیات یا نوشیدنی های کافئین دار و الکل خطر دندان قروچه را افزایش می دهد.
درمان
اگر دندان قروچه زود تشخیص داده شود، می توان با یافتن علت اولیه و رفع آن، این مساله را نیز درمان کرد اما اگر دیر شده باشد، دندان قروچه به صورت یک عادت درخواهد آمد و حالا باید آن را با روش های اصلاح عادتی، درمان کرد، اما در اینجا به چند روش درمانی اشاره می کنیم:
محافظ دهانی: گارد دهانی، روی دندان ها قرار می گیرد و از آنها در مقابل سایش محافظت می کند. بیشتر موارد دندان قروچه توسط همین محافظ ها رفع می شوند.
بیوفیدبک: این دستگاه وسیله ای باتری دار است که روی سر قرار می گیرد و با حس کردن انقباض عضلات صورت هنگام دندان قروچه صدایی ایجاد می کند. این صدا از درجه های کمتر شروع می شود و به تدریج افزایش می یابد تا زمانی که دندان قروچه از بین برود. قصد آن این است که فرد بدون اینکه از خواب بیدار شود، دندان قروچه خود را متوقف کند.
تحریک حس چشایی: در این روش، بسته های ریزی را پر از ماده بی ضرر اما تلخ می کنند و آن را توسط وسیله ای شبیه دستگاه های ارتودنسی در میان دندان های عقب قرار می دهند. اگر فرد بخواهد در طول شب دندان هایش را به هم نزدیک کند، این بسته پاره و فرد هوشیار می شود.
بوتاکس: دندان قروچه اختلالی است که با انقباض غیرارادی عضله همراه است. در درمان آن، نوع رقیقی از سم بوتولونیم برای فلج موقتی عضلات به کار می رود و بوتاکس عضله را به قدری ضعیف می کند که اثرات دندان قروچه را کاهش می دهد اما به حدی نیست که مانع استفاده درست از عضله شود.
مکمل های غذایی: نظریه های متعددی است که مصرف بعضی مکمل ها را برای رفع دندان قروچه توصیه می کنند از جمله منیزیم و کلسیم.
کنترل و درمان اضطراب: انجام بعضی کارها مانند گوش دادن به موسیقی ملایم یا دوش آب گرم یا قراردادن یک حوله گرم روی گونه در جلوی گوش برای آرام کردن عضلات فک، موثر هستند.
منبع: سلامت نیوز